Stay With Me: (COMPLETED)

Broken Hearted Sean

18

Thalia

Ilang araw na din akong hindi nakapasok sa trabaho sa ilang araw na yon parang ang dami nang nangyari sa buhay ko."

"Ni hindi ko pa nga pala nakakausap si sean simula nung nangyari doon sa event ayaw na nga sana kong pabalikin ni sandro sa trabaho pero pnilit ko siya dahil kailangan ko to."

"Sandro I need that work ayokong i-asa sayo lanat." Pagpipilit ko pa sakaniya.

"Fine." He said pero halata sa mukha niya yung disappointment.

"And magpapaalam sana ko, gusto ko lang kausapin si Sean para mag sorry at magpasalamat." Nag aalangan kong wika sakaniya pero agad namang nag iba yung mood ni sandro at halata sa mukha niya na hindi niya nagustuhan yung sinabi ko.

"No." Mariin niyang pag tanggi sa snabi ko bago lumabas ng kuwarto kaya sinundan ko siya para kumbinsihin.

"Sandro, kaibigan ko si Sean at gusto ko lang na kahit paano maayos pa rin kami despite what happened." I said and try to convince him.

"Please trust me, wala ka bang tiwala sakin?" Tanong ko pa sakaniya.

"I trust you but I don't trust people around us who keep on destroying our relationship." Wika niya pa sakin.

"Alam ko naman hindi madali dahil hindi lahat suportado tayo pero magtiwala ka lang na maayos ang lahat." I assured him.

"He took a deep sigh and said "fine but I'll come with you okay."

"Hinatid ako ni sandro sa office ang sabi niya susunduin niya na lang daw ako tapos nakita ko doon sina Trixie, Fiona at Vinny pero wala si Sean nakaramdam ako ng lungkot at pagka guilty bakit ganon siguro kasi alam kung kaagano kahalaga yung turing sakin ni sean.

"Malalate lang daw si Sean." I heard Trixie said pagkasabi niya noon ay naaninag ko si Sean na papasok palang ng office at halatang hingal na hingal siya siguro ay nagmamadali siya dahil baka ma late siya and didn't bother to greet me kahit ang mga kaibigan namin.

"Dumiretso lang siya sa table niya na parang wala siyang nakita ni isa samin.

Sean

Matagal na din akong naka leave from work that's why I decided to go back to office pero hindi para mag trabaho kundi para mag file ng resignation letter."

"I saw my friends are busy talking to each other but to my surprise I saw thalia again after so many weeks I saw her AGAIN. I heard from Trixie na ilang linggo din siyang hindi pumasok.

"Aaminin ko na masama pa din yung loob ko sa nangyari nung gabi ng party.. gusto kong magmura sa sobrang inis dahil mas pinili niya pang sumama kay sandro sa kabila ng lahat kesa sumama saakin. Alam ko naman na mahal niya pa din si sandro at alam ko din naman na may karapatan pa din si sandro sa kaniya at siguro naman hindi masama kung gustong ayusin ni sandro yung relasyon nila ni thalia.

"Yes I knew what sandro did, he didn't sign their annulment paper pero sinubukan ko pa din mapalapit sakin si thalia kahit na alam kong walang pag asa dahil alam kong si sandro lang yung mahal niya at kahit kailan hindi ko siya mapapalitan sa puso ni thalia.

"Ang tanga ko lang umasa sa isang taong alam kong hindi ko na puwedeng mahalin at magustuhan.

"I didn't bother to greet any of them and try to avoid their presence while I'm typing my resignation letter, Wala kong anumang sama ng loob kay thalia hindi niya naman kasalanan na gusto ko siya at mas lalong hindi niya naman hiningi na mahalin ko siya pero nasasaktan lang talaga ko sa tuwing na iisip ko siya, sa tuwing maiisip ko na siguro nga hanggang magkakaibigan na lang talaga kamj."

Handa naman akong tanggapin yon pero hindi pa sa ngayon."

"Busy ko sa pag ta-type nung biglang lumapit sakin si thalia."

"Sean, Puwede ba tayong mag usap?" I look at her mukhang siyang nag aalangang lumapit sakin.

"Ayoko sana pumayag but in the back of my mind I think mas okay na din siguro to para once and for all maliwanagan na'ko at sana mag silbing closure na to sakin I love thalia but the friendship we have is much stronger and I want nothing but the best for her, her happiness is my happiness."

"Okay." Mahinahon kong wika sakaniya pero hindi ako makatingin ng diretso.

She took a deep sigh and" Ngayon na sana kung puwede." Wika pa niya bago lumabas.

"Sinundan ko siya sa may rooftop nung building I saw sandro there maybe he's waiting for thalia."

"Ma-iwan ko muna kayo." I heard sandro said before leaving us at saka binitawan yung kamay ni thalia na hawak hawak niya.

"Kamusta ka na?" I asked her and try to pretend that nothing happened between us."

"Sean, I'm sorry." Wika niya pa at napayuko na lang siya pagkatapos sabihin yon mukhang siyang kinakabahan na ewan kung simpleng araw lang 'to sigurado kong ang dami kong nang tawa dahil sa itsura niya ngayon.

"You don't have to say sorry or to explain anything to me, I'm just your friend." Napakangiti na lang ako habang sinasabi ko yon.

"Hindi mo naman kasalanan na minahal kita, yon nga lang na huli na ko, huli na nung na-realize ko na mahal kita higit ng pa sa kaibigan." Wika ko habang nagbabadyang tumulo yung mga luha kong kanina pa gustong kumawala.

"Sean sana maitindihan mo yung naging desisyon ko." Malungkot nitong wika sakin.

"I understand thalia don't worry about me, at isa pa alam ko naman kung gaano mo kamahal si sandro sana lang this time maging masaya na kayo, I wish you all the best." I said and turn my back on her but she stopped me.

"Sean, mahal kita bilang kaibigan sana hindi pa din mag bago yung pagkakaibigan natin." She said.

"Nothing will change thalia, I can accept the reality but maybe I need more time to heal and accept what I can't have." I said and slowly walk away from her.

"Nakita ko si sandro na nakatuyo sa may pintuan at bago pa man ako maka-alis ay nagsalita siya.

"Sean, salamat sa pag-aalaga kay thalia nung mga panahong wala ako sa tabi niya." Wika niya saakin nang hindi man ako tinitignan.

"Ingatan mo siya dahil sobrang suwerte mo sakaniya at wag mong sayangin yun kung hindi babalik ako kunin ulit siya sayo." I tried to crack a joke to hide the pain.

"Bahagya naman siyang natawa sa sinabi ko." Oo naman." Wika niya at nakita naming lumapit si thalia saamin."

"See you when I see you again thalia, sandro hanggang sa muli." I said before I left mahirap man at masakit pero kailangan kong gawin.

Minahal ko si thalia kahit na alam kong walang magiging hindi ako nanghihingi ng anumang kapalit dahil makita ko lang siyang masaya at maayos- okay na ko don.

"Loving someone isn't a choice it is a feeling you feel every single time you are with that person."

"Love can't be define because there's no explanation, words or phrases that you could give if you truly love someone- you love from your heart not because of attraction or physical appearance."