Beginning of the end

~25~

"HEY HEY HEY ŞİMDİ KAHRAMAN SINIFINDA AMAYA YİKORU KARŞISINDA İSE GENEL EĞİTİM SINIFINDAN CHIYUU SUIMIN BÜYÜK BİR KARŞILAŞMA OLACAK BAŞLAYALIM VE GÖRELİMMMM!!!"

Mic sensei nin sesi ile turnuva başladı.

"Ah ne kadar güzel bir şans gerçekten harika hissediyorum"

Çocuk karşıma geçmişti,

"Elinden geleni yap bayan villian..."

Bunu der demez elini çantasına attı ve her yer kum olmuştu zar zor da olsa gözlerimi açmam lazım.

"Oİ Oİ Oİ BU DA NESİ,NEYSEKİ KAMERALAR HER ŞEYİ GÖRÜYOR YARIŞMAYA DEVAMMMM!!!"

Kumları dağıtmak için bir madde hazırladım kontrol etmede geliştiğim için yelpaze gibi salladım ama çocuğu göremiyorum.

"Yazık oldu..."

Arkamda duyduğum sesle ileri sert bir şekilde itildim son anda bir duvar hazırlayıp sahanın dışına çıkmaktan kurtuldum, güvende olmak için sahanın ortasında durdum ve 4 bir yanımı duvarla kapladım. Çocuk ya çok hızlı hareket ediyordu ya da çok iyi kontrol ediyordu çünkü göremiyorum onu,sadece küçük gölgeler vardı.

"Gözlerin acıdı değil mi, canın yandı..."

Evet gözlerim acıyordu kumdan dolayı.

"BEN BUNLARI ÖZGÜNLÜĞÜMÜ KULLANDIĞIM HER SANİYE HİSSEDİYORUM KULLANDIKTAN SONRA ACISI HÂLÂ KALIYOR, GİTMİYOR,LANET OLASI BİR ŞEKİLDE KÖR OLMUYORUM KURTULAMIYORUM,AMA TABİ SEN NE ANLARSIN!"

Sanki etrafımda dolanıyor ve konuşuyordu.

"NEDEN BAHSETTİĞİN HAKKINDA BİR FİKRİM YOK AMA SEN ÇOK YANLIŞ ANLAMIŞSIN!"

"Y-YANLIŞ MI,NEYİ?HARİKA ÖZGÜNLÜĞÜNÜ VE ŞANSINI MI!? VİLLİAN SOYUNDAN GELMENE RAĞMEN BU OKULDASİN,VE KAHRAMANLIK SINIFINA GİRİYORSUN,NE YANİ İKİ ZEMİN SİPER HAZIRLAMAK SENİ YORUYOR MU!?"

"HAKKIMDA HİÇ BİR ŞEY BİLMİYORSUN SADECE GÖRDÜĞÜNÜ SÖYLÜYORSUN DEDİĞİN HER CÜMLE KARIŞIK VE NE DEDİĞİN BELLİ BİLE DEĞİL AMA KESİN OLAN TEK ŞEY BENİ TANIYAMAMAN
O LANET ŞEYLERİ YAPMAK KOLAY MU SENCE ÖZGÜNLÜĞÜM BU MU YANİ HER LANET GÜN HER SAAR HER SANİYE ACI ÇEKİYORUM SENİN BİR KALBİN VAR O NE KADAR ÇOK ENERJİ DOLU OLURSA SENDE OYKE OLUYORSUN NE KADAR YORULURSA O KADAR ÇÖKÜYORSUN BENİM İKİNCİ KALBİM DE İÇİMDEKİ ACI! BİLİP BİLMEDEN KONUŞMA!!"

Sessizlik oluştu, gerçekten dağılmıştım ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk,kum fırtınası dağılmaya başladı savunmaya geçtim, çocuk görünmeye başladı ama öylece duruyordu.

"Yeter bu kadar sohbet bitirelim şu işi"

Karşı atak yapıp kumları ile itmeye çalıştı beni refleks olarak havaya zıpladım,hava da bir zemin oluşturup üzerinde kaldım

"Neden saldırmıyorsun,sadece kendini korudun atak yapsana!"

"Eğer sana karşı saldırı topları kullanırsam ve sana değerse acımı çekmiş olursun hâlâ anlamıyorsun!"

"Belki anlamak istemiyorum ha? Sevgilin çok şanslı bence seni izledim hareketlerin, davranışların bir villian gibi görünmüyorsun,senin gibi olmak isterdim sen olamasam da senin gibi bir arkadaşım ya da sevgilim olsun isterdim,ama ne var biliyor musun kimse...kimse yok!"

İşler çığırından çıkıyordu,her yerden kim göndermeye başladı,fazla yükseğe çıkmadan hepsinden kaçıyordum,onunla yakın dövüş yapmam lazım ancak öyle saha dışına çıkarabilirim.

"Kendini küçük görme, özgünlüğün seni yoruyor ya da acıtıyor olabilir ama en iyi anlayan benim, arkadaş bulabilirsin unutma hiç bir şey imkansız değildir!"