Beginning of the end

~15~

Karşımdaki adamı hayatım boyunca hiç görmeme rağmen beni tanıyordu.

"Ne saçmalıyorsun sen!?"

"O saç,o özgünlük, çok dikkat çekiyorsun ah o aptal kardeşin nerede...ah ben tahmin edeyim burada"

Adamın üzerinde portal açıldı ve Arata aşağıya düştü ama o...o uyanık değildi ve yara almıştı.

"ARATA! BIRAK ONU PİSLİK"

Adamın üzerine doğru hamle yaptım ama Kiri tutmuştu.

"A-amaya-san sakin ol lütfen"

"Kiri bırak onu öldürücem bırak"

"Çok aptalsın,bana dokunamazsın, ayrıca kardeşini sakın zayıf görme onun özgünlüğü harika bir villian olmak için kolayca bizim aptallara yenilmez ama tesadüfe bak Arata'yi hem çok yakını ama hiç tanımadığı biri bu hâle getirdi."

Son dediği cümle ile bağırmayı kestim, aklıma o ikisi geldi ama Arata ikisinide tanıyordu.

"S-sen ne demek istiyorsun?"

"Sana açıklama yapacak değilim All might'ı istiyorum o kadar belki onu çekmek için bir kaç oyun oynayabilirim."

"All might'mı?"

Adam eğilip Arata'yi kaldırdı, yüzünü görünce daha çok korkmuş ve dehşete kapılmıştım çünkü Arata'nin yüzü bembeyazdı,sanki...sanki en kötü kabusunu görmüş gibiydi.

"Şimdi ben bu çocuğa 5 parmağımla birden dokunursam senseinizin kolu gibi yavaş yavaş toz olacak"

"ONA DOKUNURSAN SENİ PİŞMAN EDERİM!"

Kiri yapışmıştı bırakmıyordu bu beni daha da sinir ediyordu.

"Lanet... Kiri bıraksana lan beni!"

"Olmaz destek beklememiz lazım"

"Ne desteği lan kardeşim ölüyor benim"

Adam tüm parmakları ile dokunmuştu Arata'ya tek bir parmağı hariç.

"All might'ı istiyorum!"

Havada kalan son parmağını da yavaş yavaş indirmeye başladı.

"Özür dilerim Kiri"

Kiriye verdiğim acı ile beni bırakmıştı serbest kaldığım gibi koşmaya başladım...biraz daha,seni kurtaracağım kardeşim... çok az kaldı

"OoAAĞHHHH!"

Sol taraftan gelen kumaşların beni çekmesi... çekildiğim an villiana doğru isabet eden kurşunlar...her şey çok çabuk olmuştu.

Sırtımın çarptığı vücutla beraber kendime geldim.

"Destek geldi Amaya, kardeşini alıp çıkıyoruz buradan"

Shinsou'nun sesi ile rahatlamıştım, siyah bir zemin yapıp Arata'ya doğru gönderdim fakat mor,desenleri olan parlat bir platform onu benden önce tutmuş ve havaya çıkarmıştı.

Öylece etrafa bakındım kimse yoktu.
Sis tatbikatı olan yerden birisi geldi benim ki gibi siyah beyaz saçları vardı ama uzun ve düzdü, siyah zarif uzun kollu sade bir elbise giymişti. Kalın topuk botları ve mor siyah uzun çorapları vardı,parlayan mor gözleri ve boynundaki kolyesi gerçekten dikkat çekiyordu.

"Onu öldürmedim,bu sefer,ama söz veremem...tekrar görüşeceğiz Yikoru"

Diğer villianın açtığı portala doğru süzülüyordu portaldan geçmesi ile Arata'yi metrelerce yükseklikte tutan platform yok oldu.