အမုန်းအားဥပေက္ခာပြု၍ [အမုန္းအားဥေပကၡာျပဳ၍] {Complete}

Ep - 21

မျက်နှာထက်တွင် မဲ့ပြုံးတစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်ရင်း လှေကားအဆုံး၌ ခြေစုံရပ်လိုက်ကာ ထိုလူကြီးကို တည့်တည့်စိုက်ပစ်ကြည့်လိုက်သည်။

Xiao Zhan ဆိုတဲ့ ခင်ဗျားကြီးက ကျွန်တော်ကြိုးဆွဲရာက,ရမယ့်ရုပ်သေးရုပ် တစ်ရုပ်မပိုပါဘူး...။ ဟက်!

ထိုစကားတစ်ခွန်းကို စိတ်ထဲကနေ အတည်ပြုလိုက်သော်လည်း လူကြီးကို စိုက်ကြည့်နေမိသော သူ့အကြည့်တွေကို မလွှဲဖြစ်...။

(မတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ရက်တွေအတွင်း ပိန်ကျသွားသလိုပဲ...)
ဟက်! ကျွန်တော်နဲ့ လက်ထက်ရတော့မယ်ဆိုတော့ စိတ်ဆင်းရဲနေတာဖြစ်မှာပေါ့...။

(မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ လူကြီးရဲ့အပြုံးတွေက အသက်ဝင်လွန်းလှသည်။)
ဟန်ဆောင်အပြုံးတွေပဲဖြစ်မှာပါ...။

(နှုတ်ခမ်းအောက်ကမှဲ့နက်လေးနဲ့ လိုက်ဖက်လွန်းလှတဲ့ လူကြီးရဲ့အပြုံးတစ်ပွင့်ဟာ ကျွန်တော်နဲ့ လက်ထပ်ရမှာကို ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ကြောင်း ပေါ်လွင်နေ၏။)
တော်ပြီ..! ခင်ဗျား မျက်နှာကို ကျွန်တော် ဆက်မကြည့်တော့ဘူး...။

မညာတမ်း ပြောကြကြေးဆိုရင်တော့ ဒီလူကြီးက ချောမောခန့်ညားပြီး အဘက်ဘက်ကပြည့်စုံတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ...။

တစ်နေ့ ကျွန်တော်နဲ့လူကြီး ကွာရှင်းကြရင် လူကြီးနဲ့ထိုက်တန်တဲ့ ချောမောလှပြီး အသိုင်းအဝိုင်းတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမပျိုတွေ ဝိုင်းဝိုင်လည်နေဦးမှာဖြစ်ပြီး ကြိုက်သလောက်ထိုင်ရွေးလို့ရတဲ့ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ကြီးပေါ့...။

"Baby..."

ဒီအသံ...
ကျွန်တော့်နားထဲပဲ့တင်ထပ်ခဲ့တဲ့ ဒီအသံ...။
မေ့ဖို့ကြိုးစားခဲ့သင့်တယ်...။

မျက်နှာထက်တွင် မူမပျက် နူးညံ့လှတဲ့ အပြုံးလေးတစ်ပွင့်နဲ့အတူ လက်ကလေးတစ်ဖက် ကမ်းပေးလာတဲ့ ထိုလူကြီး...။

ဟန်ဆောင်ထားသော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က လူကြီးကမ်းပေးလာတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထပ်တူကျသွားခဲ့ပြီ...။

ဘာဖြစ်သလဲလေ...? ဒီနေ့က Wedding day ပဲ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့...။