ေျပာၿပီးေ႐ွ႕ကပုတုရဲ႕မ်က္ႏွာကိုလည္း
မသိမသာအကဲခတ္ရေသးသည္...။
လက္နာတာကေတာင္မေပ်ာက္ေသး
ဘဲ တစ္ခုခုထပ္လုပ္ေနမွျဖင့္...။
သို႔ေသာ္ကြၽန္ေတာ္ထင္သလိုမဟုတ္ခဲ့ပါ....။
စုပ္တစ္ခ်က္သာသပ္ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကို
ေတာင္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘဲလွည့္ထြက္
သြားခဲ့သည္..။
"အဲ...ေဒါက္တာေလး..ေဒါက္တာေလး
ေနဦးေလ..."
ပုတုေနာက္အေျပးလိုက္ကာ
ေဘးခ်င္းယွဥ္အေနအထားကိုေရာက္မွ
သူ႔လမ္းေလ်ွာက္ႏႈန္းအတိုင္းလိုက္
ေလ်ွာက္ကာ လိုက္လာလိုက္သည္...။
ေဘးတိုက္ျမင္ေနရတဲ့မ်က္ႏွာျဖဴဥဥက
စိတ္႐ႈပ္ေထြးမႈလိုလို...စိတ္ဆိုးမႈလိုလို
နဲ႔မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ေန၏...။
"ေဒါက္တာေလး.."
ေဘးကေနေခၚလိုက္ေသာ္လည္း
ၾကားပါလ်က္မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ကာလွည့္ၾကည့္မလာ...။
"ေဒါက္တာေလးက ေယာက်ာ္းမဟုတ္
ဘူးလား...ခုနကကတိေပးထားတယ္
ေလ..."
"ဟင္း....ဒီမွာ မင္းကိုေျပာမယ္.."
ဆိုကာကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုေဒါက္တာ
ေလးလွည့္လာသည္...။
"မင္းငါ့ကိုဒီလိုေတြလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတာရပ္တန္းကရပ္ပါ.."
ကြၽန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျပာမိ...။
"ငါမင္းကို႐ွင္း႐ွင္းပဲေျပာေတာ့မယ္..
ေနာက္ထပ္ငါနဲ႔မပတ္သတ္ပါနဲ႔..."
"ဘာလို႔လဲ.. ကိုယ္ဒီလိုေတြလုပ္ေနတာ
ကိုေဒါက္တာေလးသေဘာမက်လို႔လား..ဟုတ္လား....ခု..ဒီလိုလုပ္ရတာကလဲဟိုတစ္ေန႔ညကကိစၥေၾကာင့္
ေဒါက္တာေလးကိုယ့္ကိုအထင္လြဲသြား
မွာမလိုလားလို႔ပါ..."
"ဟက္..အထင္လြဲတယ္တဲ့လား..
မင္းသ႐ုပ္ေဆာင္လုပ္သင့္တယ္.."
"ေဒါက္တာေလး...ဘာကိုေျပာတာ..."
"မင္းကိုယ္မင္းသိပ္အထင္ႀကီးမေနနဲ႔.....မင္းရဲ႕သ႐ုပ္အမွန္ကိုခုထက္ထိ
မသိေသးရေလာက္ေအာင္လည္း
ငါမတံုးေသးဘူး....ငါနဲ႔ပတ္သတ္တာ
ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ...."
JE LEEST
မင္း!...[COMPLETED]
Fanfictieသြားစမ္းပါ...အို္ဆယ္ဟြန္း...ငါမင္းတို႔လိုလူေတြကိုရြံလြန္းလို႔... သွားစမ်းပါ...အို်ဆယ်ဟွန်း...ငါမင်းတို့လိုလူတွေကိုရွံလွန်းလို့...
•10•
Start bij het begin
![မင္း!...[COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/247690443-64-k242697.jpg)