İSTENMEYEN

13

Natasha bir kaç moladan ve aldığı temiz havadan sonra sessizce bagajdaki yerini tekrar almıştı. Diego karakoldayken Natasha karanlık bagajda daha da küçülerek dizlerini kendine çekmişti. 

*

 - Abla annem geliyor.

Natasha küçük kardeşinin uyarısıyla çocuğun yanağına ufak bir öpücük kondurup hızla odasından çıkmıştı. Natasha hiç bir zaman kardeşine yanlış şeyler öğretmezdi ama ailesi Will in ondan kötü örnek alacağını düşünüyordu. Will in yanında çok vakit geçirdiği anda ikisi de azar işitiyordu.

Annesi eve girmiş elindeki poşetleri mutfağa bırakmıştı. Bir kaç dakika sonra üstünü değiştirmek için odasına çıkmıştı. Natasha odasında ders çalışmaya başladığında salondan gelen patırtıyı  duymuş hızla yerinden fırlayarak içeri koşturmuştu.

N: Will?

Ufak kardeşi yerdeki parçalanmış milyonluk vazonun parçalarını toplamaya çalışırken Natasha onu kolundan çekerek ayağa kaldırmıştı. Kardeşini panikle incelerken çocuk ağlamaya başlamıştı.

N: İyi misin?

N: Bir yerin kesildi mi?

- Annem çok kızacak.

Çocuk hıçkırarak ağlarken kazağının koluyla yüzünü silmişti. Natasha onun bu şirin haline gülümserken parmaklarını çocuğun sıcak yanaklarında gezindirmişti. Onun yanaklarının aksine Natasha nın elleri buz gibiydi.

- SİZ NE YAPTINIZ?

Natasha hızla arkasına dönerken küçük kardeşini arkasına çekmişti. Halbuki kendide bu kadar şeyi yaşayacak kadar büyük değildi. Will ablasının  kazağını sıkıca tutarken başını hafifçe arkasından çıkararak annesine bakmıştı.

- Yanlışlıkla oldu anne.

Kadın sinirle kızın arkasındaki çocuğa baktı.

- NE DEMEK YANLIŞLIKLA OLDU?

Çocuk annesinin bağırmasıyla irkilip ablasına daha sıkı yapışırken ufak kız kaşlarını çatmıştı. Kadın sinirle oğluna uzanmış bir kolunu yakalayarak kızın arkasından çekmeye çalışmıştı. Will bağıra bağıra ağlarken kadın oğlunu tutan elinin küçük kız tarafından sertçe tutulduğunu fark etmişti.

N: O kırmadı. 

Kadın soğukça konuşan kıza bakarken oğlunun kolunu bırakmış kızı kolundan yakalayarak bodrumun kapısına sürüklemişti. Anahtarı almak için yukarı çıkarken Natasha yanına koşturarak gelen kardeşine dönmüştü.

- Onu ben kırdım. Oraya gitmeni istemiyorum abla.

Çocuk hıçkırarak ağlarken kız onun elini tutup odasına sokmuştu.Kapıda duran kardeşine eğilip ellerini tutmuştu.

N: Ben gelmeden odadan çıkma tamam mı?

İleride keşke bunu istemeseydim diyecekti.

N: Anneme de sakın hiç bir şey söyleme Will. Gece söz yanında uyurum.

Will başını olumlu anlamda sallarken Natasha çocuğun saçlarını karıştırarak doğrulmuştu.

N: Ufak kız çocuğu gibi de ağlama sümüklü.

N: Hani sen hiç bir şeyden korkmazdın.

Kız bilmişçe kollarını göğsünde birleştirdi.

N: Öyle söylememiş miydin? Geçen sana hikaye okurken 'Ben o adam gibi korkak değilim' demiştin.

N: ' Sevdiğim kızı hayatta korkak gibi bırakmam' demiştin. İleride böyle bir prens olmak istiyorsan şimdi de güçlü olman gerek Will.