Çok insanla tanıştım ama hiç anlaşılmadım. Kivi yerken suratımı ekşittiğimi, merdivenlerden inerken şarkı söylediğimi, en büyük hobimin uyumak olduğunu ve binlerce benliğimi kimseye anlatmadım, yada anlamadılar. En küçük bir hata kurduğum güven dağl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ruhunu dindirmek, içini dinlemek için bir şeyler ararsın bazen. Bir süre kendini şarkılarda, sözlerde ararsın hatta bazen öyle güzel bulduğun sözlerin sana ithaf edilmesini dilersin. Bazen de bulduğun şeylerin sende saklı kalmasını istersin. Aslında bu bencillik değildir sadece o kadar benimsersin ki artık onu kendi için gibi görürsün...
Arabayı kargaşa gördüğümüz için hızla olduğu yerde terk etmiştik. İnsanların telaşının iyi mi, yoksa kötü mü olduğunu anlayamıyorduk. Önümüzde duran kalabalığı ellerimiz ile açarak ön kısma ulaşmaya çalışıyorduk. Yaklaştığımızda ise gördüğümüz görüntü bizi şaşırtmıştı.
Bir genç kızın önünde diz çökmüş bir erkek vardı. Gözlerim kızın üzerinde bir süre öylece durmuştu, gerçekten şu an ne düşündüğünü çok merak ediyordum. Gözlerinin içi bir hayli dolmuştu ve ne yapacağını bilmediğinden heyecanı tüm vücudunu sarmıştı. Sonra çocuğun dudaklarından kız için eşsiz sözler çıktı.
"Benim başlangıcım ve sonum olmak ister misin?" bu sözler aslında bazı insanlara bir şey anımsatmıyor olabilirdi ama ben galiba onun o sözlerinde ki derin anlamı anlayabilmiştim.
O kalabalık kızın evet demesi ile dağılmaya başlamıştı, bizde kalabalık dağıldığında karşımızda duran Afra ve Miran'ı görmüştük. Miran yine kısa bir cümle ile Afraya bir soru sormuştu hem de bunu konuşarak yapmıştı.
"Bu neden öyle yaptı Afra?"
"Evlenmek istiyormuş işte Miran, bu iki insanının aynı evde yaşaması anlamına geliyor."
"Yani o zaman abimle Alya abla da mı evli?" Miran ilk defa iki kere üst üste konuşmuştu ve sorduğu soru yanaklarımı kızartmıştı.
"Hayır onlar evli değil, hem bizde seninle aynı evdeyiz?"
"O zaman bizde evliyiz öyle mi?"
Karan daha fazla bu konuya el atmadan duramadı ve Miran'ı karşısına çağırarak ona anlatmaya başladı.
"Şöyle ki ağabeyciğim, her aynı evde yaşayan evli olmuyor bizim gibi arkadaş olanlarda var." Karan ona güzelce anlattıktan sonra kulağına bir şey fısıldamıştı Miran ama ben bunu duymuştum.
"Yani biz şimdi Afra ile evli değil miyiz? Ama ileride olabilir mi?" bu söylediği sözler beni bir hayli güldürmüştü.
Karan ise ona cevap vermek yerine gülmeye başlamıştı. Hep birlikte yukarı çıkacakken Karan bana bir şeyler söyledi.
