Zawgyi
Love is...❤ part(32)
ညေနေရာက္ေတာ့ စိုင္း သူ႔အိမ္ မဝင္ေတာ့ဘဲ ႐ုွိင္းရဲ႕ အိမ္ကိုသာ တန္းလာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက သူ႔ရင္ဘတ္ကို ေဆာင့္ကန္လိုက္သလိုပင္။
ဟိုတစ္ေန႔က ေတြ႔ခဲ့တဲ့ လူနဲ႔ ရီေမာၿပီး ေျပာေနေသာ ႐ူွိင္း သူနဲ႔ဆို မာမာထန္ထန္ ဆက္ဆံေနသေလာက္ ထိုလူနဲ့ က်ေတာ့ အျပံဳးေတြေဖာေဖာသီသီေပးေနတာကို သူမေက်နပ္။ သူတို႔ေတြ စကားေျပာေကာင္းေနၾကတာ စိုင္းဝင္လာတာကိုေတာင္ မသိ။
"ဦးဦး ေရာက္ရာၿပီရား ေသာ္ေလးက ေစာင့္ေနရာ မုန့္္ေတြေကာပါရား"
ေသာ္ေလးက သူ႔ေပၚေျပးတတ္ၿပီး စကားေျပာမွ ဟိုႏွစ္ေယာက္က လွည့္ၾကည့္ေတာ့သည္။ ထိုလူကို စိုင္း အစိမ္းလိုက္ဝါးစားမတတ္ၾကည့္ေနသည္။ တစ္ဖက္လူကလဲ မေခ သူ႔ကိုျပန္စိုက္ၾကည့္လာသည္။
" ဦးဦး မုန္႔ပါရား႐ုိ႔ခ်ိဳေန"
သူတို႔ခ်င္း အၾကည့္ စစ္ခင္းေနတုန္း ေသာ္ေလးအသံၾကားမွ စိုင္း မ်က္ႏွာလြဲလိုက္သည္။
"ပါတာေပါ့ ေသာ္ေလးရဲ႕ ဒီမွာ"
သူ႔လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ အိတ္ထဲက မုန္႔ေတြကိုျပလိုက္သည္။
"ေရးး ဒါမွ ဦးဦးကြ မြ"
ေသာ္ေလးကေတာ့ မုန္႔ေတြကို ေဖာက္စားေနေတာ့သည္။ မုန္႔စားေနရင္း လူႀကီး သံုးေယာက္ က ဘာလို့ အၾကာျကီး မတ္တပ္ရပ္ေနၾကလဲ စဥ္းစားလို႔မရ။ ထို႔ေၾကာင့္ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ မုန္႔ဘဲစားေနလိုက္ေတာ့သည္။
စိုင္း ႐ူွိင္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအးတိေအးစက္ပံုစံနဲ႔ ျပန္ၾကည့္သည္။
" မဂၤလာပါ ကြၽန္ေတာ့္ နမယ္ ေကာင္းျမတ္ပါ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
"ကြၽန္ေတာ့္ နမယ္ စိုင္းယံေသာ္ ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာရမယ္လို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္"
လက္ဆြဲၿပီး ႏုွတ္ဆက္ၾကေတာ့ စိုင္းက ထိုလူလက္ကို ညစ္ျပစ္လိုက္သည္။ ထိုလူက တစ္ခ်က္တြန္႔သြားၿပီး သူ႔လက္ကို ျပန္ညစ္လာသည္။
အလယ္က ႐ူွိင္းက ဒီတိုင္းထားရင္ လက္လႊတ္ၾကမယ့္လမ္း မေတြ႔ေသာေၾကာင့္ ၾကားျဖတ္ကာ ဝင္ေျပာရေတာ့သည္။
VOUS LISEZ
Love is..❤ (🚨Complete 🚨)
AléatoireLove is just the word until you find someone to give it a Defination..
