Το Χρυσό Κλειδί

Κεφάλαιο 9

Η Άρια βλέποντας την αντιδράσεις των γύρω της, απογοητεύτηκε πολύ. Σκέφτηκε πως ίσως θα ήταν καλύτερα αν δεν επέστρεφε πίσω. Έτρεξε να βρει τον Έρικ. Κολυμπούσε πιο αργά από όσο ήθελε. Θα της έπαιρνε πολύ καιρό να συνηθίσει την ουρά της, όπως της πήρε και καιρό να μάθει να περπατάει. Της άρεσε πολύ το περπάτημα, μα δεν ήταν τίποτα μπροστά στο κολύμπι. Με ουρά γεννήθηκε και ήταν βέβαιη πως με ουρά ήθελε να πεθάνει. Δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο για εκείνη από τη θάλασσα. Η θάλασσα ήταν το σπίτι της. 

Αφού έψαξε παντού και δεν τον βρήκε πουθενά, σκέφτηκε πως μόνο ένα μέρος είχε μείνει που θα μπορούσε να πάει. Αυτό το καταραμένο νησί που λέγεται ''Ξεχασμένο''. Βγήκε στην επιφάνεια και πλησίασε την ακτή. Δεν τον έβλεπε πουθενά όμως και έτσι αποφάσισε να συρθεί όσο μπορούσε με τα χέρια της πάνω στην άμμο που, για καλή της τύχη, ήταν νύχτα και δεν έκαιγε. Το νησί ήταν μεγάλο και δεν μπορούσε να περιπλανηθεί σε αυτό, μόνο με τα χέρια, λες και ήταν κάποιο φίδι. 

''Έρικ!'', φώναξε. ''Έρικ, είσαι εδώ?''

''Πού αλλού να είμαι?'', τον άκουσε καθώς ερχόταν. Κοντοστάθηκε λίγο στη θέα μιας πριγκίπισσας να έχει μπει σε τόσο κόπο για αυτόν. Βέβαια η συγκεκριμένη πριγκίπισσα, δεν υπολόγιζε τις δυσκολίες, όσες κι αν ήταν αυτές. Είχε ζήσει ανάμεσα σε ανθρώπους και τώρα γνώριζε την ζωή στη θάλασσα από την αρχή... Ήταν πολύ όμορφη και τώρα που είχε γίνει πάλι γοργόνα, έμοιαζε περισσότερο με την κοπέλα που αγάπησε κάποτε. Ή μάλλον με την κοπέλα που ακόμα αγαπούσε αλλά δεν ήταν σίγουρος αν εκείνη ήταν πλέον εκεί. Την σήκωσε στα χέρια του και άρχισε να περπατάει στο νησί.

''Πού με πας?'', ρώτησε εκείνη όλο περιέργεια.

''Θα έπρεπε να είχες καταλάβει ως τώρα'', της είπε εκείνος και την οδήγησε σε ένα απόκρυφο μέρος του νησιού όπου και συνήθιζαν να συναντούν ο ένας τον άλλο όταν ήταν μαζί και κρύβονταν από τους υπόλοιπους. ''Λοιπόν, τί ήθελες να μου πεις?'', πήρε πάλι το αυστηρό του ύφος.

''Τίποτα, απλά ότι δεν είναι ανάγκη να φύγεις απ' το σπίτι σου επειδή ήρθα εγώ. Εγώ έχω σπίτι, άσχετα αν δεν με δέχονται εκεί. Αυτό είναι άλλο θέμα''

''Ναι... Όπως και να 'χει, μπορείς να μείνεις εκεί. Όπως είπα και πριν, δεν νυστάζω!''

''Κοίτα σχετικά με όσα συνέβησαν μεταξύ μας...'', πήγε να πει μα τους διέκοψε ο ήχος της άγκυρας που βυθιζόταν ύπουλα στην θάλασσα.