Το Χρυσό Κλειδί

Κεφάλαιο 7

Είχε αρχίσει να χαράζει και τότε ήταν που την Ρόζαλι, την πήρε επιτέλους ο ύπνος, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην αδελφή της να βγει από το σπίτι χωρίς την συνοδεία της. Το μυαλό της κολυμπούσε κι εκείνο, όπως κι αυτή. Μόνο που το μυαλό της έκανε κύκλους γύρω από το νησί. Σκεφτόταν συνέχεια την Άρια, έπρεπε να πάει να την δει. Ό,τι και να ήταν, ήταν τουλάχιστον αδερφές. Έτσι πήρε την απόφαση να ανέβει στην ακτή, όπου και την βρήκε να κάνει μπάνιο ως άνθρωπος φυσικά.

Για μια στιγμή νόμιζε πως είχε μπροστά της την Άρια που κάποτε γνώρισε. Έβλεπε τα μαλλιά της να υιοθετούν ένα πιο σκούρο χρώμα καθώς τα αγκάλιαζε η θάλασσα και εκείνη να κολυμπά ανέμελη. Μετά την κοίταξε λίγο καλύτερα και παρατήρησε πως αν και βρισκόταν στο νερό, δεν είχε ουρά πλέον. Για την ίδια, την ημέρα που η Άρια έχασε την ουρά της, έχασε και την αξιοπρέπειά της. Πόσο μάλλον τον τίτλο της ως αδελφή της...

''Σιλβάνα?'', είπε η κοπέλα διστακτικά και την πλησίασε περισσότερο, κολυμπώντας προς το μέρος της. ''Είσαι αλήθεια εσύ!'', πήγε να την αγκαλιάσει, όμως εκείνη την σταμάτησε.

''Ναι. Εγώ είμαι'', απάντησε κοφτά.

''Χαίρομαι που σε ξανά βλέπω. Αυτό σημαίνει ότι με συγχωρείς?''

''Δεν θα το έλεγα. Έμαθα ότι ο Ρον σου είχε βοηθήσει τότε. Θα του μιλήσω για να σε κάνει πάλι γοργόνα, αλλά η εξορία σου θα ισχύει ακόμα. Έτσι θα μπορείς να φύγεις από το νησί''

''Θέλεις να φύγω? Μα είμαι η αδελφή σου''

''Όχι! Η Ρόζαλι, είναι αδελφή μου, εσύ μας πρόδωσες!'', φώναξε και έφυγε να βρει τον Ρον.

''Ρον, πρέπει να μιλήσουμε'', του είπε μόλις τον είδε.

''Η Ρόζαλι, είναι καλά?'', ρώτησε εκείνος, φανερά λυπημένος.

''Θα της περάσει. Είναι αλήθεια πως δεν συμπαθώ τους καρχαρίες, εξαιτίας του Έρικ, αλλά μπορώ να δω πως εσύ είσαι διαφορετικός και πως όντως νοιάζεσαι για την αδελφή μου. Αυτό βέβαια δεν μας καθιστά φίλους, απλά θέλω να ξέρεις πως δεν σε βλέπω σας εχθρό. Κοίτα... Θέλω να κάνεις την Άρια, πάλι γοργόνα, μόνο και μόνο για να μπορέσει να φύγει από τον τόπο μας. Πες του Έρικ να μην του μπαίνουν ιδέες πως θα την δεχτώ πίσω'', είπε αυστηρά.

''Μα γιατί να νοιάζεται ο Έρικ για το τι κάνεις εσύ με την Άρια?'', απόρησε εκείνος.

''Θες να πεις ότι δεν ξέρεις?'', τον ρώτησε η Σιλβάνα, αφήνοντας για μια στιγμή το αυστηρό ύφος που ήταν μονίμως ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της.