"Shh... It's just me. Good morning querida" Ephraim whisper behind my ear. Agad naman akong napaharap sa kanya na medyo gulat pa rin.

I mean, why is he here? Wala ba syang work today? That's new...

"Morning. But don't call me querida or whatever that word is. I have a name, and it's Briar" Irap ko sa kanya. He just chuckled softly at me, but still didn't let me go.

"And bakit andito ka? Wala ka bang trabaho ngayun?" I then asked, at kinunutan sya ng nuo.

"Aren't you at least happy, that I'm here"He amusingly asked back. Watching my reaction, but tumamad lang ang mukha ko dun.

"I'm not happy at all. Alam kong lalandiin mo na naman ako buong araw. Totally pestering my day. So no honey, i am not happy one bit" Bored na sagot ko. Hiding the opposite true feeling na nararamdaman ko.

I am happy actually glad na his staying here at least for today...

"Aww that hurts" Komento nito habang umaacting pa sa harap ko. And for my amusement ay nalaman kong meron din pala syang ganitong side, liban sa pagiging expressionless and cold nya araw araw.

"Whatever Ephraim" I said carelessly. Astang aalis na sana ako for he already let go if. But nang maalala ko ang mga bagay na itatanong ako sa kanya ay agad akong napabalik sa pwesto ko. Standing in front of him. Tinaasan lang naman ako nito ng perpekto nyang kilay.

"Well, ahmm... Since your free today—"

"I did not say that I'm free today, Briar" Agap nito sa sasabihin ko. Medyo ikinainis ko yun but just sighed it off.

"What I'm trying to say is, since na wala ka pa namang work for a moment ay... Can I at least aked you some few questions? Just some few things na gusto kong malaman" May pag aalinlangan na tanong ko sa kanya. But i did made sure na my words are careful yet very clear. Naningkit naman ang mga mata nito sa akin na para bang sinusuri ako nang ilang sigundo bago sumagot.

"Hmm... I will spare some time for your questions later. But I can't promise that I will be answering them all. It depends on what kind of question you will ask. So let's just see it later..." He quietly responded. Hindi nawawala ang intense gaze sa akin, pero hindi ko yun pinansin at marahan lang syang tinanguan.

"But in the meantime. Can you feed me, please?" Pagdudugtong pa nya. Mabilis naman akong napaharap sa kanya with a deep frown and annoyance.

"May kamay ka. Hindi ka na bata para subuan pa, Ephraim" Saway ko sa kanya. Starting to get irritated yet again to him.

"Please... With a cherry on top?" He argued, with his seductive voice imbis na mag paawa. At dahil his words are very effective effortlessly, ay heto ako, namalayan ang aking sarili na sinusubuan sya.

Ahrgg!

"Anong ginagawa mo?" Gulat na tanong ko, nang paupuin ako nito sa lap nya.

"I want you to sit on my lap while feeding me. That's kinda romantic, isn't it? Doesn't girls like it that way" Nakangiting sabi nya, pero hindi iyun umabot sa mga mata nya na hanggang ngayun ay wala paring kaemo-emosyon man lang.

"What? Romantic? Yes, sa ibang tao. Pero pag dating sayo hindi na! Nang mamanyak ka lang. And please don't label me with those girls. I have my own class" Inis na komento ko. Umiling naman ito sa rejection ko sa kanya.

"Common Briar. Don't be so cold hearted" Utos ng mukong sa akin. Muntik naman akong mapatawa dun.

Cold hearted na pala ako sa lagay na to? Wow, hiyang hiya ako balat ko sa kanya! Sya nga itong parang bangkay dahil sa coldness! Hmp!

"No. Definitely no!" Iiling iling na pag pupumilit ko, but naging seryoso ang mukha nya dahil dun. Hindi rin nakaiwas sa paningin ko ang pag igting ng mga panga nya.

"Common on Briar, I'm hungry. I hate objections" He dismissively said. Halos mamatay naman ako sa lamig ng boses nya.

Damn... Nakakatakot sya pag ganun ang boses na ginagamit nya. His like na ready na nya ako kainin ng buhay. And that it self make me run back towards him, then sat on his lap kahit labag sa loob ko.

Ok nato kesa naman mamatay ako ng maaga. What can happened worst, right? At least pinapaupo nya lang ako sa lap nya.

"Good. Now feed me" Prenteng utos nito sa akin. Patago naman akong umirap duon. Medyo nagulat pa naman ako ng pumulupot sa maliit kong bewang ang braso nya, at mas inilapit sa ang katawan ko towards him. I flinch because on that action of him. Ang lapit nya masyado sa akin at nararamdaman ko ang malapad nyang dibdib, na nakakapag painit ng buong katawan ko. Hindi ko rin talaga alam kung bakit ganun nalang ang epekto nya sa akin.

"Don't you think na masyado kang malapit" Halos pigil na hiningang tanong ko sa kanya. Nag half smile naman ito sa akin, at bahagyang binasa ang ibabang labi.

"Breath Briar... And nah ah. It's better that your close because I can smell your delicious scent" He huskily said, then buried his two green eyes on mine.

I bite my lower lip.

Nag iwas nalang ako ng tingin dahil sa sinabi nya, at sinimulan syang subuan ng walang kahit na ano pa mang sinasabi. Nakatitig lang naman ito sa akin sa halo lahat ng oras habang pinapakain ko sya, but never ko syang tiningnan pabalik.

Feeling ko kase ay mawawala ako sa katinuan ko pag tumitig ako pabalik sa mga mata nyang iyun.

Nasa kalagitnaan na ako ng pag subo sa kanya nang mapansin kong merong sauce na lumagpas sa labi nya. Natemp ako na punasan iyun pero pinipigilan ko lang. Ang hirap talaga na pigilan ang sarili ko na wag iyun punasan, kaya ginawa ko talaga ang best ko to stop myself from double it so.

Pero nang makita kong inaabot iyun ng dila nya, ay tuluyan na akong di nakatiis at bumigay ang buong sistema ko. So i did wipe it away, or the very perfect word to call it, is that i licked it away. By my very own tongue to my surprise. Kahit ako ay gulat sa ginawa ko.

Did I just lick the hell out of it? I'm so doomed.

Napatingin ako sa reaction ni Ephraim. And like me his really surprised too, pero may malinaw na smirk sa mga labi nya. Making me blush a little.

For sure ay nangangamatis na ako sa pula. Tsk! Bakit ko rin ba kase nagawa yun!? Kakainis naman.

"Not bad... Why not we play a game querida?" He playfully whisper behind my ear. Nanayo ang balahibo ko dun at astang aalis na sana ako para lumayo sa kanya, dahil I really have a bad feeling about this, ay mabilis ako nitong napigilan. Gripping my waist in place.

Shit...

"Nah ah ah... We will play first. Don't worry, I know you'll ganna love it too" He said, teasing me so badly. While a wide grinned was plastered on his face.

"Ano ba ang lalaruin natin..?" May pag dududa at paag aalinlangang tanong ko sa kanya. Mas lumapad lang naman ang ngiti nito sa akin.

"Lick me till the LUST drop..."

END CHAP SEVEN

HAHA LICK ME DAW HAHA HAROT TALAGA NI DEATH!

ANYWAY ENJOY READING 😘 AND PLEASE DO VOTE 🥺 I REALLY NEED IT 🥺

THANK YOU 💗

MBS1 : My Patient is a Mafia Bossजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें