Lost in Love.

Chapter 8.

8.

It's been a week since then I met Kyle. Sa loob rin ng isang linggo, hindi kami nagpansinan ni Drake. Hindi ko lang talaga alam ano ba talaga ang dapat gawin o dapat sabihin sa bawat araw na nagkakatinginan kaming dalawa, I just don't know how to approach him.

Baka isipin nanaman niya na feeling close ako dahil first and for most, hindi naman ako ganun kahalaga para naman ma-bother siya kung mawala man ako or what. Ano ako special? Lol.

"Ilang taon ka na ba Maggie?" Tanong saakin ni Drake. Nandito kasi kami sa canteen, obviously recess namin. Sabay kasi ang break time ng Grade 10 at Grade 11 eh.

"2 years ahead ka sakin." Simpleng sabi ko sakanya. Kasing tanda ko si Rosalie, 1 year ahead naman si Drake saakin. Magsasalita pa sana si Kyle ng may biglang lalaking tumabi saakin, agad ko naman nakilala sino ito dahil nakita ko ang mala-nakakalaglag panga na kagwapuhan niya.

Drake...Si Drake Grelle na kanina ko pa hinahanap at kanina ko pa iniisip nandito sa tabi ko. "U-uy." Gulat kong sambit habang nakatingin sakanya, humarap naman siya saakin at agad na ngumiti.

"Brother. It's nice to see you again." Natatawang sabi ni Kyle sa kanyang kapatid. Binalingan naman siya ng atensyon ni Drake at tila nagkatinginan lang silang dalawa. Hindi ko naintindihan pero biglang napayuko si Kyle.

He grinned. "I guess they also did it to you. Sad life, bro. I feel you." Eh? Well, magkapatid sila nagkakaintindihan kahit pa magkatinginan lamang.

Biglang tumayo si Kyle dala ang kanyang tray. "Enjoy while you can still do." Those are his last words as he went away to transfer to another table.

"Kamusta?" Bigla akong napangiti sa kanyang tanong. So this isn't one-sided, hindi lang pala ako ang nagaalala at nagiisip sakanya. Siya rin pala. There must be a reason why he acted that way before.

I nod. "Humihinga parin, ikaw?" Ngumiti naman siya saakin. Iniwas niya ang kanyang mga tingin, na-bother naman ako sa kanyang inasta.

"Trying to be fine. I guess." Sabi niya sa mababang tono. I knew it, may problema siya. Hindi ko alam bakit pero biglang lumanding ang aking kamay sa kanyang ulo na para bang isa siyang aso na pina-pat ang ulo.

Napatingin naman siya sakin. "My mom. Lagi niya akong ginaganito kapag nalulungkot ako." Sabi ko sakanya. Ngumiti naman siya saakin, ginantihan ko siya ng ngiti.

"I kinda feel better. Thanks." He simply said. I acted like the oh-so-hyper friend they have. Tinaasan ko siya ng kilay. "Thanks ka dyan! Libre mo'ko!" Masiglang sabi ko sakanya.

"How 'bout come out with me after class?" Bigla namang nanlaki ang aking mga mata sa kanyang sinabi. Biglang naginit ang aking mga pisnge at may nararamdaman ako.

C'mon heart, stop racing as if I like him! You and I know from the start that it's impossible to fall for him, I might get hurt so badly and I don't want that to happen. Right heart? The two of us already know for sure that I don't stand a chance.

"Y-yeah, S-sige." Nauutal kong sabi ko sakanya. Don't get the wrong idea Maggie! We just need to catch up as friends, I repeat as friends. This sucks, why am I even feeling this?!

Flowers and sparks. Is this even for real? It just bloomed when Drake smiled. Uggh, nababaliw na ako. Tumigil ka nga Maggie, it's just a friendly hangout.

"You got a problem?" Nabalik ako sa realidad ng muli siyang magsalita. Nataranta ako lalo ng maramdaman ko ang kanyang kamay sa aking balikat. "I've g-got 99 p-problems, but you w-wont be one..ano daw?" Bigla akong napaisip sa aking sinabi. Tinatanong niya ako, hindi naman yun yung kanta ni Ariana!

--

Drake and I ended up here at the park nearby a lake. Believe me or not, hindi talaga ako mapakali. Hindi ko kasi maintindihan tong sarili ko, ano ba tong nararamdaman ko.

My heart can't stop racing. I wonder why..I don't really understand why am I feeling this toward Drake. Is this what they call 'Love'? I am certain that I know what and how is it pero iba pala talaga pag ikaw na ang makakaramdaman.

"Hello." Napatingin ako sa batang lumapit saming dalawa ni Drake. I smiled at her and waved. "Hi." I said while smiling. Drake just waved with a smile on his face.

Umupo sa gitna namin yung bata. "Are you two dating?" I am very much sure na namumula na ako. Oh my, bakit niya alam ang mga ganitong mga bagay? "H-huh?" Tangi kong nasagot.

"My mother said so. Kapag ang dalawang tao daw, masaya. Ibig sabihin daw nagde-date sila." Inosenteng sabi ng bata. Nanlaki naman ang aking mga mata sa kanyang sinabi.

Agad akong umiling. "Baka ang ibig mong sabihin ay masaya sila at ang dahilan ay ang isa't isa." Sabi ko. Bigla naman siyanh tumango at pumalakpak.

"Yun nga. Edi nagde-date kayo?" She sure knows a lot for a 10-year old look. Nginitian ko siya at agad na umiling. "Nope, friends kami." Masaya kong sabi, masaya?

Umiling ang bata. "My mom said boys are lucky about their looks. Base on his look, he is a hottie. You might fall." Eh?!

"Your mom sure taught you a lot." Biglang sabi ni Drake sabay kurot sa pisnge ng bata. Hindi naman pumalag ang bata. "But, that's the last things that mom told me. I have to remember them." Nagulat naman ako sa sinabi ng bata.

"I'm only 12 years old. Lagi akong kinekwentuhan ng tita ko about sa ganyan, kay Mommy daw niya nalaman yun. My mom died when I was 7 years old, all I can remember when she died is that she told me that she loves me. I don't understand love before, that's why I asked my tita kung ano yun. Luckily she told me everything that my mom said about love, but sadly I can't listen to how my mom speaks when she is a love guru." I was surprised about her age kung titignan mo kasi maliit siya. But what's more surprising is how sad her life yet she can still manage to smile even though she's crying right now.

May biglang pumunas na kung ano sa aking pisnge. Nakita ko si Drake na nakangiting nakatingin saakin, umiiyak ako? Pinupunasan niya ang luha sa aking mga mata. Then, inabot niya ang kanyang panyo sa bata.

"Ay sorry." Yan ang tangi niyang nasabi. Magsasalita pa sana ako pero may isang magandang babae na biglang lumapit saamin at agad nilapitan ang bata. "Pagpasensyahan niyo na siya ah? Lagi talaga ganyan yan na sa tuwing may nakikita siyang babae at lalaki na magkasama at pakiramdam niya may namamagitan sakanila. Lalapitan niya ito at bigla biglang nalang iiyakan." Hindi ako makapagsalita dahil sa pagkagat ko ng aking labi upang pigilan ang aking luha. Buhat niya ngayon ang bata na mahimbing na natutulog ngayon.

"She's acting like a love expert like her mother who used to do this also. Walking around talking to random couple. Sorry for the trouble. We better get going." Ngumiti na lamang ako saka kumaway, agad maman siyang naglakaf na paalis. Wala pa sa kalayuan ay bigla siyang humarap muli saamin.

"Before sleeping she always says..'Love is not about tomorrow, next week or next year. It's about doing it now, telling what you really feel as in now. For love is a treasure and you must not wait for it to slowly disappear before opening'." Then she head out.

Humarap ako kay Drake. "She's an intelligent one." Drake said. Nginitian ko siya. "She's also strong." I said bigla namang ngumiti ng pilit si Drake.

"Sana ako rin ganon." I didn't hear what he said clearly. Nagulat ako n hawakan niya ang aking kamay. Nilapit niya ang kanyang mga sa aking mukha, sobrang lapit.

Pinikit niya ang kanyang mukha. "Love is not about tomorrow. Huh?" He repeated what the auntie's girl said. Hindi ko labis maintindihan anong meron.

Drake, cut the crap. Nahuhulog ako.

"Maggie, I just fell for you."

He did what...