Living with the Five Idols (Idol Series #1)

Chapter 19

"Uy Klite yung tubig natapon na" bigla naman akong nataranta dahil umapaw na pala umaapaw na pala iyung tubig na sinasalin ko sa baso.

"h-hala sorry!" panay ang punas ko dun sa basang lamesa.

"may problema ba Klite? parang lutang ka kanina pang umaga" tanong ni Stell.

Totoo yon, mag damag akong walang tulog dahil sa nangyari. Matapos kasi umamin ni Josh kahapon ay ano...uh m-may...Hayst naaalala ko na naman!

flashback

"I think I'm started to fall for you" hindi ako maka galaw sa kinauupuan ko ngayon.

Hindi ko alam kung pano ako mag re-react. Wala akong ibang maramdaman kundi ang bilis ng tibok ng puso ko. Nagpapa ulit-ulit sa utak ko yung huling sinabi niya.

H-He's starting to fall for me?

Shemay Siomai!!!!

"a-ano..." naka tingin lang ako sa kanya, di ko alam ang gagawin ko.

Bigla nalang siyang lumapit sakin at ang sunod na nangyari, naramdaman ko nalang na may malambot na bagay ang naka dikit sa labi ko.

h-hinalikan ako ni Josh!!!!

Bigla akong naging tuod dahil literal na hindi ako maka galaw at huminto sandali ang aking pag hinga. Habang si Josh ay naka pikit habang naka dikit ang labi sa labi ko.

Ilang segundo pang ay lumayo na siya ng bahagya sakin. Hindi ko alam kung anong itsura ko ngayon pero isa lang ang nasisiguro ko. Sobrang pula na ng buong mukha ko!

"You're mine Klite Mar San Juan....only mine"

end of flashback

Dalawa ang nasa isip ko simula kagabi. Isa ay yung pag halik sakin ni Josh at pangalawa yung nararandaman ko. Hindi ko na maintindihan, nalilito ako, na co-confuse ahh ewan!

h-hindi kaya gusto ko na din siya?

shemay yare! defeat!

"Uhh Klite?" agaw ulit ni Stell.

"Pano mo malalaman na gusto mo na ang isang tao?" tanong ko. Medyo nag taka la yung itsura niya pero sumagot din siya.

"kapag lagi mo siyang naiisip"

uhmm lately lagi ko siyang naiisip.

"kapag bumibilis ang tibok ng puso mo pag kasama mo siya"

lagi akong nag pa-palpitate kapag nasa harap ko siya.

"at kapag masaya ka sa kanya"

masaya nga ba ako?

"parang yung nararamdaman ko ngayon kasi kasama kita" bigla naman akong nag aalala. May nararamdaman nga pala si Stell sakin.

Ayoko siya saktan dahil hindi naman niya deserve yon pero ayoko din siya lokohin. Mas mahirap kapag pinaasa ko pa siya ng matagal.

"Uhmm Stell I'm sorry pero kasi...kaibigan lang talaga yung tingin ko sayo. Para na kitang kapatid I'm sorry" bigla nalang nag bago yung expression niya. Kitang kita ko yung sakit sa nga mata niya pero pinilit parin niya ngumiti.

"I-I understand Klite...don't feel sorry" biglang bumigat yung pakiramdam ko. Ayokong may nakikitang nalulungkot dun sa lima dahil sila na yung tinuturing kong pamilya sa loob ng ilang buwan.