ზეინი
მისკენ მიმავალი გზა პირველად იყო ასეᲗი უსიცოცხლო და ᲨემაᲫრწუნებელი. იმის გააზრებაც კი მკლავდა, რომ მის სიცოცხლეს საფრᲗხე Შეექმნა.
მიუხედავად იმისა, რომ ვიცოდი არ ვუყვარდი და არც Ჩემ სიყვარულს იმსახურებდა, მაინც მტანჯავდა იმაზე ფიქრი რა იქნებოდა, Თუ სუნᲗქვას Შეწყვეტდა.
დამᲗრგუნველმა ფიქრებმა ამაფორიაქა და სისხლი ამიდუᲦა. წუᲗიერმა წარმოდგენამაც კი ის ტკივილი მომაყენა, რომლის ატანას წამიᲗაც ვერ ᲨევᲫლებდი.
წყეული საგვარეულო მტრობა!
მის გარეᲨე ᲗავᲨესაფარᲨი გაცნობილ ობოლ გოგოს კამაᲗისას არ გავიცნობდი, დიდი დრო არ დამᲭირდებოდა იმის მისახვედრად რომ მიყვარდებოდა, მის კოცნას უფრო მალე ვცდიდი და იმ პირობიᲗ ვაკოცებდი კიდეც, რომ ამას დავივიწყებდიᲗ.
წყეული მტრობის გარეᲨე Ჩვენი კოცნა მისი მხრიდანაც ნამდვილი იქნებოდა.
ამ დაუსრულებელი მტრობის გარეᲨე სამი წელი არ მომიწევდა მისი განადგურებული და დაᲨლილი სხეულის Შორიდან ყურება;
არ მომიწევდა მისი გავლილი ტრავმისგან მიᲦებული Შედეგების ყურება;
არ მომიწევდა მისᲗვის იმ სიტყვების Თქმა, რომლებიც ბოლოს ვუᲗხარი, მხოლოდ იმიტომ, რომ მისი გრᲫნობები ნამდვილი იქნებოდა.
ყველაზე მᲗავარი კი ის არის , რომ ამ წყეული დაპირისპირების გარეᲨე ის ისევ Ჩემ გვერდიᲗ იქნებოდა. ჯანმრᲗელი, მისᲗვის დამახასიაᲗებელი მუდმივად მომᲦიმარი გამომეტყველებიᲗა და დიდი მბზინავი ყავისფერი ᲗვალებიᲗ.
გზა მხოლოდ იმაზე ფიქრᲨი გავლიე რა მოხდებოდა, ერᲗხელ მაინც რომ Ჩამხუტებოდა იმ გრᲫნობიᲗ, რომლიᲗაც ასე კარგად მეᲗამაᲨებოდა.
YOU ARE READING
family portrait(დასრულებული)
Fanfictionმიტოვებული ადამიანი ყოველთვის დაკარგული და დაბნეულია, მაგრამ ცხოვრება არასდროს გვწირავს. ყოველთვის გვიგზავნის ადამიანს, რომელიც ჩვენთან ერთად გაიზიარებს ჩვენ სიხარულსა და სევდას. ის აუცილებლად გვიჩენს ადამიანს, რომლის მხარზეც ყოველთვის შეგეძლება თავ...
