She's The Billionaire's Obsession Book 1

Fall Chapter 1

"Ma?! Ano ba 'to? Saan ba tayo pupunta?!" kinakabahang tanong ko.

Kasama ko si mama sa loob ng sasakyan. Magkatabi kami sa back seat habang si manong driver ang nagmamaneho para sa amin. Kinakabahan ako sa biglaang desisyon ni mama. Halos isang oras na kaming bumabayahe, dala ang dalawang malalaking maleta na puno ng mga damit ko, tanging mga damit ko lang. Hindi ko alam kung saan kami pupunta.

"Ma, ano ba 'to? Kinakabahan na ako. Saan ba kasi tayo pupunta? Bakit may maleta ako na puno ng damit ko tapos, ikaw wala?!" natatarantang tanong ko.

Parang hangin ang kausap ko dahil walang sumasagot. Hanggang ngayon walang balak si mama na sagutin ang mga tanong ko. Nananatili lang siyang tahimik na naka-upo habang nakatingin sa bintana. Simula nang magising ako ay wala na akong ibang naramdaman kundi puro kaba. Wala akong ideya sa mga nangyayari sa paligid ko.

Napabuntong-hininga ako kasabay nang pagtaas baba ng balikat ko. Padabog na isinandal ko ang aking likod sa upuan, at tumingin na lamang sa dinadaan namin. Tatahimik na lang ako dahil magsasayang lang ako ng laway kung magpapatuloy ako sa pagtanong. Muka namang wala talagang balak si mama na sumagot.

Pagkalipas nang tatlong oras na biyahe ay tumigil na sa wakas ang sasakyan namin. Huminto ito sa tapat ng isang malaking gate. Nasa isang subdivision kami kung hindi ako nagkakamali. Nadaanan namin ang club house ng subdivision, at mahigpit din ang security sa lugar na ito dahil humingi muna ng I.D ang security guard sa driver namin bago kami pinapasok.

"Labas, Heaven. Ilabas mo na rin ang maleta mo," may awtoridad na sabi ni mama. Nakatingin lang siya ng diretso sa harapan niya habang sinasabi iyon.

Sino ba ang kausap niya? Iyong driver? Yung upuan o ako?

Padabog na binuksan at sinara ko ang pinto. Bata pa lang ako ay hindi na kami close ni mama. Malayo ang loob ko sa kaniya dahil sa mga ginawa niyang kasalanan sa amin at higit sa lahat sa ginawa niyang kasalanan kay daddy. May mga pagkakataon na nag-aaway kami ni mama pero sa mga away na iyon si mama lang ang laging nagsasalita, tahimik lang ako para na rin sa salitang respeto dahil una sa lahat ay siya pa rin ang nanay ko kahit marami siyang nagawang maling desisyon sa buhay na ako ang mga nagbayad.

Life is unfair but life must go on. Nakasimangot ako habang nakatingin sa nakabukas na compartment. Sinimulan kong buhatin iyon.

"Bilisan mo diyan, Heaven!" sigaw ni mama mula sa loob ng sasakyan.

"E, kung tumulong ka kaya?!" inis na bulong ko sa sarili.

Naiinis ako sa sarili ko at sa kaniya, matagal na siyang hindi naging ina sa akin pero hanggang ngayon kung magdesisyon siya sa buhay ko daig niya pa ang isang mabuting ina. Ang bigat at ang laki kaya ng maletang 'to. Hindi ko kaya ang ganitong kalaking gamit, dahil hindi ako matangkad na tao, wala rin akong muscle. Cute size ang tawag sa kapandakan ko. Namana ko ang pagiging cute sa daddy ko. Matangkad at mala-miss univers, ang tangkat at ganda ni mama.

"Ito na po, ma!" nilakasan ko ang sigaw ko mas malakas sa sigaw niya. Para maramdaman niyang naiinis na ako dito.

Hanggang ngayon ay clueless pa rin ako sa nangyayari. Padabog na binagsak ko ang huling maleta, at malakas na binagsak ko ang pinto ng compartment pababa para maisara. Sa wakas ay natapos na rin, buong akala ko ay aabotin ako ng gabi rito.

Nasa harap kami ng isang malaking gate. Nilibot ko ang paningin ko sa mga iba pang bahay. Magaganda ang mga bahay rito. Malalaman mo agad na mayayaman ang mga nakatira dito. Maglalakad-lakad sana ako nang marinig ko ang pagbumukas ng isang gate. Napalingon ako sa bahay kung saan kami tumigil. Nakita ko ang paglakas nag isang matandang babae. Nakasuot ito ng isang pang-kasambahay, dirty blue na damit, parang dress iyon dahil diretsyo palda ang dating. Kung hindi ako nagkakamali ay maaaring siya ang mayordoma sa pagkalaki-laking bahay na nasa harapan ko ngayon. Ramdam ko lang, malakas ang intuitive thinking ko. Aura pa lang niya ay pang-mayordoma na.