Unlikely Mistake ✔

Mistake.4 - Baby's Father

To all PBM readers: MERRY CHRISTMAS! THANK YOU FOR SUPPORTING MY STORY!

》CHEYNE《

"Congratulations! Your six weeks pregnant, Ms. Vallesca."

Yun ang mga katagang binanggit sa akin ng Doctor ng mag pa'prenatal check up ako last week. Kanabukan matapos ang pag-uusap namin ni Lyn ay napag desisyunan kong magpa-check up na. Yun na nga ang naging resulta. Inaamin ko namang nagulat pa rin ako kahit alam ko naman na ang posibilidad na totoong buntis ako. I guess may part pa rin sa'kin na nagbabaka sakaling mali lang ang resulta ng PT'ng ginamit ko.

A girl can still hope right? And one more thing pregnancy tests are not 100 percent accurate.

My OB doctor also told me all the do's and don't. What i should and shouldn't eat. Kahit alam na alam ko na yun. Niresetahan nya na rin ako ng mga vitamins para mas lumakas pa daw ang resistensya ko especially now that i have baby. As well as to give nutrients to my growing baby.

She also asked me about my baby's father. I just told her that he was busy. Laking pasasalamat ko nalang ng hindi na syang muling nagtanong pa. Hindi ko naman kasi alam kung ano ang dapat kong sabihin. Isa pa hindi ko naman talaga alam kung ano ang pinagkaka'abalahan ng tatay ng anak ko.

Let me remind you that we're not really committed to each other. Just in case you forgot.

Sa hospital na pinag ta-trabahuhan ko, lang rin naman akong nagpasyang magpa'check up. Libre kasi kaming mga employees doon. Isa pa yung ospital na yun na ang best choice ko, sure na magagaling ang mga doctor. Hindi ko rin naman itinago sa mga kasamahan ko ang nag'dadalang tao ko. Dahil gaya ng sabi ko noon., wala akong paki'alam sa sasabihin ng iba.

At syempre hindi naiwasan yung araw na inusisa ako ng mga kasamahan ko sa trabaho  tungkol sa ama ng anak ko. Laging sagot ko lang sa kanila masyado itong abala sa trabaho. Paminsan minsan ay iniiba ko nalang rin ang usapan. Ayaw ko naman kasing maging centro ng chismis nila. Dahil siguradong pagpi-fiestahan nila ako kung sasabihin kong bunga lang ng isang gabing pagkakamali kaya nabuo ang anak ko.

Hindi pa rin muna ako nag'resign sa trabaho dahil kaya ko pa naman. At swerte ko pa rin dahil nasa NICU ako. Di ako masyadong expose sa mga infection at iba pang malalang sakit. Nagpalipat na rin pala ako sa afternoon shift dahil nga nanghihina ako sa umaga gawa ng morning sickness. Pinayagan naman nila ako gawa ng kondisyon ko at naging maayos naman ang lahat.

Ngayon kung pati kayo itatanong kung kamusta naman ang ama ng anak ko. Ang masasabi ko lang ay, hindi ko alam. Hindi pa kami nakakapag usap. At wala pa sa plano ko ang kausapin sya. Wala pa akong lakas ng loob para doon.

Isa pa ilang linggo na rin syang hindi nadadalaw dito sa hospital o sadyang di lang talaga nagtatagpo ang landas namin, hindi ko alam. Pwede rin namang busy lang talaga sya, baka nasa business trip di natin alam. Mabuti yun para sa akin dahil hindi ko pa nga kayang sabihin sa kanya na nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin. Also because i don't know how to tell him!

Hindi naman pwedeng bigla ko nalang syang lapitan at sabihing. 'Mister, Buntis ako at ikaw ang ama.' O kaya naman 'Hey! I just wanted to tell you that I'm pregnant. That's all.' Simple as that. Pero mahirap pa rin sabihin.

Sa tingin nyo ba paniniwalaan nya ako kung sasabihin ko yun?

I doubt it. Baka sabihin lang nun sa akin na sisiraan na ako ng bait. There is also this possibility that he might not remember me anymore. Oh well.. saka ko na sya pagtutuunan ng pansin. Back to reality muna tayo.