Unlikely Mistake ✔

Mistake.39 - Renzo

》CHEYNE《

Hawak ko ang dalawang paa ni Renzo habang panaka-naka kong itinatakip sa mga mata ko as i played with him.

"Pick - a - boo!" Sabi ko pa  ra kunwari'y gulatin sya. Humalakhak na naman sya ng tawa at ngumisi. I couldn't help myself but giggle along with him as I nuzzle my face in his neck, para kilitiin pa sya. Kaya naman hindi sya matigil sa pagtawa. Though I make sure to it na I would stop this play every now and then for him to catch his breath.

Sa totoo lang gigil na gigil ako sakanya! Ang bango bango at ang cute cute naman kasi talaga ng anak ko! He's a mini me of Lorenzo. His cheeks were fluffy and chubby! Ang sarap nilang kurutin pero sobra sobrang pagpipigil ko sa sarili na wag gawin yun.  Lumalabas rin ang dimple nya kaya hindi ko talaga mapigilan ang sarili kong harutin sya. Yung dimple at eye color nya nga lang ata ang nakuha nya sa akin! Nakakatampo pero slight lang, dahil gwapo naman ang anak ko. Magandang lahi eh!

Hindi ko maiwasang matawa sa sarili ko.

I was actually dressing him up but ended up playing with him instead. Dahil gaya ng nasabi ko, masyado syang cute, kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko na harutin sya every time na naririnig ko ang tawa at hagikhik nya. Those sounds he makes were like a music that I would never get tired of hearing- listening. Sa totoo lang lagi kaming ganito pagbinibihisan ko sya. Kaya tumatagal kami!

Kaya ito... ang siste ay hanggang ngayon hindi pa ko pa rin sya na bibihisan. He only have his diaper and socks at the moment.

"Pick - a -" I didn't get to finished it dahil biglang bumukas ang pinto ng kwarto kaya naman napatingin ako para malaman kung sino ang pumasok. As soon as makita nya ang ayos namin ay napa-iling sya pero sumilay pa rin ang ngiti sa mga labi nya. Habang papalapit sa pwesto namin.

"I knew it. You're both at it again. But baby we need to finish dressing him up then fix yourself. Its almost time. Baka tayo nalang ang inaantay nila. We don't want to be late, right?" Mabilis na nabaling ang tingin ko sa bedside table kung nasaan ang digital clock.

Nanlaki ang mata ko ng makita ang oras. He's right! Mahigit isang oras nalang at magsisismula na ang agenda namin sa araw na ito.

"Hala! I'm sorry, I lost track of time! I just... " Muli kong binalingan ang anak ko, who's now looking at his Dad while making baby noises and lifting both of his arms in the air. Para bang gusto nyang magpabuhat sa Daddy nya. Binalik kong muli ng tingin ko kay Enzo saka napa-ngisi at napakibit-balikat

"See that cuteness? I just can't -- " I didn't get to finish my sentence because he kissed me on my lips. Smacked lang. Umupo sya sa kama kung nasaan kami ngayon.

"Get enough of him. Yeah.. yeah I knew that already." He said finishing my sentence with a goopy smile on his lips. He slightly shook his head.

"Now go fix yourself. Ako na nagsusuot ng damit nya." Nakangiting sabi nya sa akin. Saka nya bumaling ng tingin sa anak namin.

"Si Daddy na magbibihis sayo anak ha?  Because if we leave this to your Mom, siguradong mala-late tayo."  Natatawang sabi nya rito. Muli namang humagikhik si Renzo na para bang nagkaka-intindihan silang mag-ama.

Hindi ko naman napigilan ang sarili kong ikutan sila ng mata pero naka-ngiting napa-iling nalang rin ako. Saka ko sinunod ang payo nyang gumayak na. Kailangan ko nang magmadali dahil baka tuluyan na talaga kaming malate sa simbahan. Naglakad ako papasok ng walk in closet para maghanap ng maisusuot.

Nang bigla kong maalala yung dress na ibinigay ni Red sa akin nung isang linggo. It was a white neckline peplum dress. Its was a simple yet elegant dress, kaya nagustuhan ko kahit hindi naman talaga ako mahilig mag'dress. Habang nagsho-shopping daw kasi sya naalala nya ako at mukha daw bagay sa akin kaya binili nya.