Noooooooooooootteeeeeee:
So hello my dear readers👋
I hope you still do read my story. I am very sorry for such a long delay. Ngayon ko lang kasi ulit nakuha phone ko. So guys, once again. Please do vote for my storyyyy. Don't forget to follow.
P.s: Im baaaaaaaaccccckkkkk!
——————————-////—————Paglapag agad ng eroplano ay mabilis ko ng tinangal yung seatbelt ko. Masama naman akong tiningnan ng katabi ko.
"Bakit mo agad tinanggal?" Kunot- noo niyang saad. I just gave him my sweetest smile.
"Masikip." Pagdadahilan ko.
Unti-unti ng tumayo ang nasa loob nv eroplano when they heard the captain spoke.
"Goodmorning to all my passengers, this is your captain speaking. Before leaving this aircraft i'd like to greet a friend of mine who's a jerk and also quite stupid, ayusin mo yan. And if you do, id take you both again to venice. Just like the old days."
Nakarinig kami ng tawanan kaya pati kami ay napatawa. But when i looked at tyler ay his not laughing nor serious. Yung parang nasa gitna.
"Is that captain even serious? Tss." Naiiling na saad ni Tyler. Napailing nalang rin ako.
Tumayo na kaming sabay. Siya na ang kumuha sa mga gamit namin sa itaas. Nilingon ko ang nasa labas and the sight of Korea putted me in awe.
Inalalayan niya ako hanggang paglabas namin. Habang paalis kami ay nahagalip ng mata ko ang isang matangkad na lalaki na nakatayo sa may gilid. He was wearing an all black clothes. May mask pa itong suot but those eyes are really quite familiar.
Umalis nalang ako saka binalewa yun. Pagbaba namin ay nagulat ako ng biglang may nagflash na camera sa harapan namin.
"Tyler and his fiancée arrived. They look so cute!"
"HI TYLEEER!"
"Angeeeeelllllll!"
Napangiti naman ako sa mga narinig ko. Eto namang hambog sa gilid ko ay todo smile at papicture. Napakafeeling talaga. Nang matapos ang mala Runway na biyahe namin palabas ng eroplano papuntang baggage. Nahagip na naman ng mata ko ang lalakeng nakita ko kanina sa eroplano.
His figure quite reminds me of someone.
"Anong maleta yung dala mo?" I heard tyler talk behind me.
"Kulay pula na may anime badge na mukha ni Chris Evans." Narinig ko naman ang halagpak na tawa nung isa. Napailing nalang ako.
Nang makalabas kami ng airport ay sinundo naman kami ng isang itim na ferrari. Lumabas doon ang isang lalake. Maybe, he was at his mid-30's i think.
"Young master." Yumukod ito kay Tyler. Saka naman siya lumingon sa akin.
"And you must be, Ms. Angeline." Anito saka yumukod rin sa akin.
Nilakad niya kami hanggang sa makarating kami sa sasakyan.
"I will take your luggage from here." Saad nito saka kinuha yung mga maleta namin. Tiningnan niya muna si Tyler bago nagsalita.
"I will be accompanied home by Fred. Please, do enjoy your stay here at Korea. And by the way, your aunt wants to see you." He said while looking at me.
Kumunot naman ang noo ko. Aunt?
Naunang sumakay si Tyler at pinagbuksan niya ako galing sa loob. Nakatawang tiningala niya ako bago ngumisi ng malaki. Inirapan ko siya saka sumakay na ako.
Nilingon ko itong katabi ko saka tinitigan ng mabuti.
"Tell me nga. Gaano ka ba talaga ka yaman? Tyler, besides the Reyes clan ay alam kong meron pa sa mommy mo but I didn't expect you to be this rich. Scam ka no?" Anas ko.
Tumawa naman ng malakas si Tyler bago kurutin yung ilong ko.
"Kung nagtataka ka kung bakit ganyan sila not me, kayaman. It's because my moms family is an old rich family. Kilala sila sa iba't-ibang bansa bilang isa sa pinaka mayayaman na angkan. Ng mapakasal si Mommy kay dad they thought na kailangan simple nalang." Anas niya. Napahawak naman ako sa sentido ko.
"So, simple na yon? Simple na yung ganoon?" Tumango naman siya.
Naptampal naman ako sa noo ko. Seriously? Haiyst! What do I expect from a Reyes.
Nagsimula na siyang bumiyahe. I saw the cherry blossom trees at each side of the road. Nagmistulang pathway sila. Habang nagmumuni-muni ako ay may nakita akong dalawang tao sa ilalim ng isang cherry blossom. Parang may pinaguusapan sil pero maya-maya ay nagharutan. Bigla naman akong napahawak sa dibdib ko. Magiging ganito ba kami kasaya ni bryan if minahal niya ako?
Napailing nalang bago sinapok yung ulo ko. Lumingon naman sa akin si tyler saka hinawakan yung ulo ko.
"Bakit mo sinapak ulo mo? Nababaliw ka na ba? Ay! Baliw ka na pala." Anas nito.
Tiningnan ko naman siya ng masama bago kinalikot ang mga lalagyan ng gamit sa sasakyan niya. Una kong nakita ang iba't-ibang telepono. May luma at may bago. Sunod naman ay mga damit na hindi pa nagagamit. Halatang kabibili lang. May unan, kumot pati mga pagkain.
"Sasakyan ba to o bahay?" Tanong ko. He just shrugged.
"Pwede both?" Inirapan ko naman siya.
"Ewan ko sayo." Saad ko bago nilagay ang dalawa kong paa sa labas ng bintana. Naramdaman ko naman ang paghila niya sa paa ko.
"Fiancé baka mahuli tayo." Reklamo niya.
At dahil mabuti akong tao ay mas nilabas ko pa yung paa ko. Narinig ko naman ang pagdaing ni Tyler bago niya kinurot ang tagiliran ko.
"Ang kulit!" Gigil na gigil na saad niya.
Napangiwi naman ako dahil sa sakit. Tae!
Nang makapasok ang mga paa ko sa loob ng sasakyan ay sumimangot ako bago tinanggal ang seatbelt ko.
"KJ." Bulong ko dito. He just smiled.
At dahil dakilang KJ itong katabi ko ay sinarado niya ang bintana. This car is convertable. Kaya pwedeng-pwede niyang buksan ang nasa taas kaso hindi niya ginawa.
It's winter here at Korea kaya malamig. Habang dumadaan kami at nilalakba ang mga kalsada ay iba't-ibang mga tanawin yung nakita ko. Miss ko na ang pinas!
"Hey, i forgot to tell you this. Trend wants you to be their guest para sa upcoming showcase of new product nila. They're giving you all that's gonna be shown in Trend's Wardrobe. Ano, game ka?"
At sa sinabi palang ni Tyler ay tumango na ako agad. Trend had been my favorite brand since I morning was 9, hindi ko lang nabibili dahil kapos kami sa pera.
"I know you've loved Trend since you were like 9, right?" Napakunot naman ang noo ko.
"Paano ko nalaman?" Ang alam kong pinagsabihan ko lang niyan ay si Inay, itay at.... Bryan!
"By any chance, sinabi ba ni bryan yan sayo?" Kahit nagdadalawang isip akong tanungin yun sa kany ay ginawa ko.
Umiling naman siya. Ah! So sariling sikap.
Tumango-tango naman ako saka lumingon paharap at nagulat ako ng makita ang napakalaking bahay sa harapan ko. No, erase that. Hindi lang bahay kundi mansion.
It was familiar to me pero hindi ko matanto kung ano. Nilingon naman ako ni Tyler.
"Welcome to Hyung's Mansion."
