When Love Makes A Mistake (Book 2 of WL Trilogy) (ML, #2)

Kabanata 19

Kabanata 19

Say something

Noong gabing iyon, nagtext ako kay Lana na lumabas kami. Kasi hindi ko nakakayanan iyong tensyon sa bahay. Sa mga sinabi ko at sa ginawa ko. Nandoon pa siya, ang dahilan kung bakit nagkakaganito ako. Binuwag niya iyong binuo ko sa sarili ko na hindi ako masasaktan ng sinoman. Pero sinira niya lahat ito nang kunin niya iyong bagay na ‘yun. I hate myself until now, saying those words from him that I’m too weak. Na ibinaba ‘ko ang sarili ko sa kanya. Na umiiyak ako sa harap niya. He didn’t deserve my tears. He’s not worth.

“Get out. I’ll drive the car,” I said to Lana. Mga nine siya ng gabi dumating dito sa tapat ng bahay.

“What the hell?” Pagkalabas niya ng bahay ay tinignan niya ako. “What happened?”

“Nothing happened,” sabi ko at pumasok sa kotse. “Get in. Now.” Nilakihan ko siya ng mata. Nagmamadali naman si Lana na pumasok sa kotse…sa tabi ko.

“Ano ba kasing nangyari? Your eyes, Leigh!” Alam kong namumugto ang mata ko dahil iyak na ginawa ko. I was too weak. Pinakita ko sa kanilang mahina ako kaya sinamantala nila. I’m fool. Damn.

“Wala kasi!” Pinaharurot ko ang kotse para madali kaming makapunta sa RepublicX.

“Sinaktan ka ba niya? O nalaman mo na sa sarili mo na mahal mo pa rin siya—“

“DAMN IT! NO!” Napahigpit ang hawak ko sa manubela.

“THE HELL, LEIGH!” Napakaliwa at napahinto ang kotse nang may motor na mabilis na sumabay sa amin. Parehas kaming hingal na hingal ni Lana sa nangyari. I looked at her. She’s glaring at me. Nasa highway pa kami at kaunti na lang ang kotse.

“GET.OUT.” Lana roared. And it hurts my ears. Hindi ako nag-atubiling lumabas ng kotse. Nagpalit kami ng pwesto ni Lana. And she asked, “Ano bang nangyari? Kung gusto mong mamatay. Huwag mo akong idamay. What the fuck, Leigh?!” Tinignan niya ako ng masama.

“I’d kissed, Yuan in front of Lolo because he wanted it. He wanted to torture me. And I don’t even know why.” Napalunok ako pagkatapos.

“No he didn’t torture you, Leigh. You tortured yourself. Kasi nandun si Benj. Kasi nasasaktan ka talaga. Kasi nagseselos ka. Kasi ayaw mo na. You’re not great in feigning pain, Leigh. Everyone is visible in pain. Everyone needs to felt pain. Why? You know why, because pain makes you stronger for tomorrow.” Napahawak siya sa manobela. “Could you not pretend? You loved him. You still love him.” Words coming from Lana go inside in my veins. Paulit ulit na ‘to sa utak ko at nakakainis na sobra.

“No…no. I’m not—“

“Bullshit, Leigh! Can I be so rude to you…just now?!” Napaawang ako ng bibig. “Ano sasabihin mo na namang ‘you’re not capable of love’. Bullshit. Bullshit, Leigh. Ang tanga mo. Ang tanga tanga mo!” My heart aches at her words. Lana, why?! “Could you fight for this? Kaya mo bang lumaban? No, kasi ang tanga mo. Oo, wala ako sa sitwasyon mo. Hindi ko alam ‘yung feeling na ganito. Na ganito ka. But fuck you, Leigh! You didn’t trust the people you love. Lagi mo kasing pinanghaharang ‘yang sarili mo! Kung pwede namang sabay-sabay niyong harapin ‘to! I know, I swear to God, your family is doing something to save you. Even Benj, maybe doing something for you. Hindi ko lang alam kung talaga iyon. Pero I saw the way he looked at you, Leigh. I swear, I swear, swear, and fuck it.” Pinaandar niya ang kotse. Galit si Lana sa akin. “Ang hirap magtapang tapangan no?! Coz you’re not good at it.”  Umirap si Lana  sa akin.

Hindi pa rin ako makapagsalita sa sinabi niya. I don’t even know why. Maybe she’s right. Maybe not. I don’t know.

“Get out.” May kumatok na lang sa bintana ng kotse at si Lana ito. Nakarating na pala kami sa RepublicX. Binuksan ko ang pinto at nakasimangot si Lana.