When Love Makes A Mistake (Book 2 of WL Trilogy) (ML, #2)

Kabanata 6

Kabanata 6

You want to see me

“Anong ginagawa mo rito?!” Pinuwersa ko na ang sarili kong pumikit. Sa pagpikit ko’y pinuwersa ko rin ang sarili ko na umatras at makaalis sa pwesto ko kanina. May ilang salita pa akong narinig sa kanya ngunit binalewala ko lang. The hell with you, Leigh. Mali ka ba na napuntahang bahay? Na mali ka ba ng tingin? Na akala mo ito ang bahay ng kambal mo?

“Sorry…” the only word I can say. Dumilat ako at tinitigan niyang sincere ako sa salitang binanggit ko. I know this is my fault. Na hindi ko dinoble check ‘yung address. Maling-mali talaga ako.

Benj is staring at me. Bumaba taas ang tingin niya sa akin kaya napaatras ako ng isa. God, what’s that? Something wrong with my skirt and top?

“Sorry?” His brows creased. “Dahil pumasok ka sa bahay ko ng walang paalam? At abiso ko? Sorry lang? Ganun lang ba ‘yon?” I gulped. Oh my god, parang nawala ang depensa ko sa sarili ko dahil hindi agad ako makasagot sa kanya.

Napaawang na ako ng bibig ngunit ni isang salita wala akong masabi. Nakapunta na si Benj sa closet niya pero wala pa rin akong masabi. And I am fucking staring at Benj while wearing his pants in his body. Ohdeargod.

Kita ko iyong tubig na bumaba sa pusod niya. Kita ko kung paano magflex yung braso niya. Kita ko kung paano gumalaw ang katawan niya. Ohmygod. Napamura ako sa loob ko.

“Leigh?” I heard his voice. Umiwas agad ako ng tingin. Napatagilid ako at pinagmasdan ang dingding niya. I’m in Benj’s room. Nasa kwarto niya ako. Ano nga bang ginagawa ko rito talaga? Pinagmasdan ko ang mga nakasabit sa kwarto niya. Benj loves photography. Passion niya talaga ‘to dahil buong puso at kaluluwa ang binibigay niya rito. Halata namang may buhay ang mga kuha niya. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na puntahan iyong isang kuha niya. Hindi napigilan ng kamay kong hawakan ito.

I miss painting. I miss doing art. Naalala ko nun pumunta pa kami ni Lana sa Paris for painting para lang mameet namin iyong isang pintor. Natuto akong magpinta sa NY. At sobra ko ng namimiss gawin iyon.

“Scar…” Nanindig balahibo ako sa narinig ko. Nakaramdam ako ng hininga sa may leeg ko. Benj was calling me Sc--“lett. Scarlett?” No, it’s still Scarlett. Wala ng Scar sa buhay niya at napalitan na ng Jezel.

Pumikit muna ako bago harapin siya para makakuha man lang ng lakas ng loob. Nang makakuha ako’y pakiramdam ko sana’y hindi na lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na humarap sa kanya. Gusto kong pumikit noong humarap ako sa kanya pero hindi ko magawa. Dumaan ang tingin ko sa dibdib niya pataas sa kanya. And I can’t breathe. Para mong hindi ka makahinga sa titig niya at sa distansya mo sa kanya. Isang hinliliit ko lang ang distansya naming dalawa kaya pakiramdam kong walang hangin na pumapasok sa akin.

And he is shirtless. Ohmygod. Still shirtless in front of me.

Walang tumitinag sa aming dalawa kaya ako na ang tumulak sa kanya palayo sa akin. Pumunta ako sa may kama niya at tumayo sa gilid nito. Napayukom ang kamay ko sa hawak na nagawa ko sa kanya. I touched him for the first time again. Napalagay ang aking kamay sa likod ko. Napaiwas ng tingin sa kanya.

“Ano bang ginagawa mo rito?” he asked, irritated.

“Sorry kasi…” napakagat ako ng labi.

“Paanong sorry? Kasi sinadya mong pumasok para makita ako?”

What the hell?

“What?!” napatingin ako sa kanya. And fuck. Sana hindi na lang ako tumingin sa kanya. Coz Benj is freaking wearing his eyeglasses now. And damn. Nakita na kaya ni Jezel ito? Sana hindi…sana hindi pa niya nakikita.

“Pumunta ka rito para sa akin. You want to see me, right?” he teased. Iniayos niya iyong glasses niya sa mata. Damn, ramdam ko ang pawis ko sa likod. Bakit ba ako natetense?!

Napatawa naman ako sa sinabi niya. “Are you crazy?” Tinaasan ko siya ng kilay. “Of course…no. Bakit naman kita pupuntahan?” I laughed again. And now, he’s insane. Ang lakas din ng loob niyang sabihin ito. Gusto ko lang puntahan ang kambal ko tapos ito maririnig ko. Is that a joke?!

Siya naman ang tumawa. “Leigh, I know you…” You know me?

“What?!” Bakit ba nabibingi ako sa mga sagot niya.

“You want to see me. It’s okay to admit. Okay lang sa akin.” Ngumisi si Benj at nag-igting ang inis ko.

“Fuck.” I swear.

“Sweetheart, don’t swear,” aniya at ngising ngisi.

“Oh dude, fuck you.” I crossed my arm. Tumawa naman si Benj sa mura ko sa kanya. Naiinis na ako. Sobra na akong naiinis sa pag-aasume niya ng mali. “Hindi ko alam kung mali lang ba ako ng tingin sa address na binigay ni mama sa akin. Mali ata kasi sa bahay MO ako napunta na dapat sa bahay ni Chico. Sorry ho!” Tumalikod na ako sa kanya at nag-umpisang  maglakad palabas ng kwarto niya.

My god! Hindi ko alam kung bakit nakapagtimpi pa ako ng ganito sa kanya. Na dapat binalibag ko na lang siya ng kung ano. Nakakainis. Nakakairita dahil binibigay ko naman ‘yong atensyon ko sa kanya.

Binilisan ko ang pagbaba para makaalis na sa bahay niya. Hindi na ako pupunta rito. Hinding hindi na makakatapak ang paa ko rito kahit kailan man. Kairita talaga!

Isang hakbang na lang ay makakaba na ako ngunit may biglang sumabay sa akin kaya na out of balance ako. Napahawak ako sa braso niya. O damn. “Oh god!” Sa pagmamadali kong manatili at hindi matumba ay iyong braso niya ang nahawakan ko. Dalawang kamay ko ang nakahawak. Nakahawak din siya sa bewang ka para mabalanse kami. Oh my god, ang lapit na naman. Hindi pa rin siya nagbabago ng pabango. Hindi pa rin nagbabago ang amoy niya.

“Careful…” aniya. Napatingin ako sa mata niyang nakatingin sa leeg ko. Damn. Nanuyot ang lalamunan ko sa estado namin. Hindi ko alam kung paano o kung ano ang gagawin pagkatapos nito.

“Leigh!” someone shouted. Hindi si Benj. Napatingin ako sa may pinto ng bahay.  Chico. Nagtama ang paningin namin kaya agad kong tinulak si Benj sa akin. Tumakbo agad ako sa pwesto niya at takang taka siyang tumingin sa akin.