Undertale Frans: Razem na zawsze[ZAKOŃCZONE]

rozdział 13

Frisk per.

Siedziałam i czekałam na Sansa, a Chara opowiadałam mi jak kiedyś spadła do podziemi. Podobno miala najlepszego przyjaciela o imieniu Asriel. Był synem króla i królowej podziemi i przyszłym władcą. Ciekawe kiedy Sans przyjdzie?

- nie mam bladego pojęcia- powiedziała Chara. Nagle usłyszałam nieznajomy głos.

- tu jesteś!- obruciłam się i zobaczyłam...

Nie wiem jak to opisać, jakaś ciemna masa z mackami. Ośmiornica! Tak na niego bedę mówić.

- kim jesteś?- spytałam.

- nie bój się mój ty kwiatuszku, ja tylko chcę cię zabić i przywlaszczyć sobie twoją moc, a następnie przejąć władzę we wszystkich Au- powiedziała Ośmiornica i chwyciła mnie jedną ze swoich macek.

- pomocy! Sans!- krzyczałam, ale to bylo do niczego. Nikt mnie nie słyszał. Chara stała i przyglądała się wszystkiemu.

- czemu tak stoisz?

- bo nie mogę nic zrobić, jestem tylko duchem i w dodatku tylko ty mnie widzisz.

No to super. Jedyna osoba która jest w pobliżu do duch, który nic nie może zrobić. Ośmiornica otworzył portal do jakiegoś Au. I zepchnął mnie tam. Poczułam jak ląduję na zimnej i twardej ziemi. Gdy wstalam i otwożyłam oczy zobaczyłam dóżo szkieletow. Żaden z nich nie wyglądał przyjaźnie. Był jeden który wyglądał jak Sans tylko że miał cerwono- fioletowe tęczówki ( nwm czy można to nazwać tęczówkami, ale oczami tym bardziej nie można więc... whatever) miał nawet taką samą bluzę jak Sans.

(Dust)

Drugi był też podobny do Sansa tylko że miał czerwoną tęczówkę i rozwaloną czaszkę, a w ręku trzymał siekierę.

(Horror)

Trzeci nie miał tęczówek i uśmiechał się do mnie, na klatce piersiowej miał tarczę. ( to chyba tarcza)

(Killer)

Trzy szkielety wyglądały przerażająco. Nagle za mną pojawił się Ośmiornica ( ta nazwa xd) chwycił mnie jedną ze swoich macek i wrzucił do jakiegoś lochu. Było zimno i ciemno, a jedyne o czym myślałam to Sans. Gdzie on teraz jest? Czy nic mu nie jest? Co jeśli Osmiornica go skrzywdził? ( nazwałam go osmiornica i za każdym razem chce mi się śmiać kiedy muszę napisać to słowo)

Chara per. ( możecie mnie za to zabić )

Frisk jest wciągana przez Nightmara do jakiegoś obcego Au, a ja stoję jak słup. Gdybym mogła coś zrobić, co kolwiek. Czemu tylko ona mnie widzi? Ja sie pytam gdzie tu logika? Muszę iść poszukać kogoś kto też mnie widzi i mi pomoże. Nie wierzę w to, jeszcze nie tak dawno chciałam, aby Frisk zabiła wszystkich, a teraz chcę ją ratować. Ach... że też musiałam ją obserwowąc przez te parę dni i musiałam ją polubić. Dobra nie ma czasu na takie myśli, muszę biec i znaleźć kogoś kto mi pomoże. Zaczęłam biec i wżeszcześ prosząc o pomoc. Nagle przedemną pojawiła się kość, szybko jednak jej unikłam. Co do cholery się wlaśnie stał...

- Chara, co ty tu robisz? Znów chcesz wmówić Frisk że chcę ją zabić?- spytał Sans. Pierwszy raz ucieszyłam się na jego widok.

( tak po za tym to Chara wpadła jako pierwsza do podziemi i wtedy chciała się z nimi zaprzyjaźnić, ale wtedy pojawili się źli ludzie którzy zabili jej rodzinę. Tę prawdziwą rodzinę, a nie Asriela, Toriel i Asgora. No i wszyscy zwalili to na potwory, Chara przez to chciała się zemścić i postanowiła wszystkich zabić, ale jej się nie udało i umarła se, bo Sans ją zabił żeby nie zabiła innych, a Asriel zaniósł ją do tych złotych kwiatków i też se umarł.)

- Sans jak dobrze cię widzieć!- powiedizałam, a Sans zrobił zdziwioną minę. Pewnie teraz mu się mózg przegżał. Podeszłam szybko do szkieleta, a ten od razu przygotował swoje blastery.

- nie czas na walkę deklu! Frisk ma kłopoty, musisz jej pomóc!

- ta, akurat jedynym zagrożeniem jakie widzę w tym Au to ty- czemu on po prostu nie może mi uwierzyć.

- Sans! Proszę! Uwierz mi! Nightmare zaatakował ją i zabrał do jakiegoś Au, ale nie wiem gdzie. Musimy coś zrobić- Sans stał jak słup soli a po chwili ruszyl w stronę gdzie ostatni raz była widziana Frisk. Oby nie było za późno.

____________

Chara i Sans działają w jednej drużynie. To pewnie dla was szok, dla mnie też, więc spokojne. Poókładajcie sobie wszystko w głowie i postarajcie się przyzwyczaić do dobrej Chary.

See you next time