GENTLEMAN Series 15: Abel Sandoval

Chapter Twenty Nine

A/N: My goal is to finish this book until November. Para maumpisahan ko na ang panibagong batch ng series na ito. I've promised a lot na sa mga readers na naghihintay ng pagbabalik ko. Sa ilang taon na wala akong update pakiramdam ko kinakalawang na ang utak ko. HAHAHAH

Chapter Twenty Nine

Abel couldn't take off his eyes away from her. Hindi niya magawang lisanin ito sa loob ng silid niya. Natatakot siyang mawala ito sa mga mata niya. God knows how he felt the moment he heard the motorboat roared in the water. Alam na niya agad na si Sheine ang sakay niyon dahil sa motorboat na iyon sakay ang technician na ipinatawag niya para gawin ang naging sira ng cell tower dulot ng nagdaan bagyo sa isla.

He hurried to the shore and grabbed his jet ski so he can immediately respond her lalo na nang makita niyang tumaob ang sinasakyan nitong motorboat. Nakailang mura siya malapitan lang ito agad. Nakita na niya agad ang may pamumulta nitong hitsura. Hindi ito marunong lumangoy at kahit marunong man siya ay delikado para dito ang pumalaot lalo't gabi na dahil high tide.

He grabbed her and take her to the shore. He placed his ears to her mouth and nose to check her breathing. When he learned that she was not breathing, he checked her pulse. Nawala ang pulso nito that's why he immediately performed the CPR.

Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas nakita niya ang unti-unting pagtaas baba ng dibdib nito at ang kasunod ay pag ubo niya. Ngayon ay nagpapahinga na ito sa silid at nakabantay lang siya dito. He even asked the technician na lumiban na sa Mauban para bumalik bukas ng umaga at icheck muli ang cell tower, sinabi niya na tawagan si Nato upang pabalikin na si Nanay Lourdes. Nag aalala siya para kay Sheine. And he can't risk her life dahil lang sa gusto niyang mabawi si Ida at makaganti kay Eloisa.

"I'm sorry for giving you more trouble, Sheine. I didn't mean to put you in the middle of this chaos," he said and then he gently kissed her forehead.

Mali ang nararamdaman niya. But he couldn't help it. Sa dami na ng mga babaing dumaan sa buhay niya. Marami na din siyang nakilala at masasabi niya na isa sa mga iyon ay hindi katulad ng dalaga ngayon sa kanyang tabi. It's like, Sheine was his safe place. A safe guard that protects him from all the pain ang sorrow that life thrown at him. Pero ang maisip niya na may ibang lalaki ang naghihintay dito ay parang ang lahat ng pag asang mayroon siya ay isa-isang naglaho. Pilit niya rin isinisiksik sa isip niya nab aka infatuated lang siya sa dalaga and it will disappear overtime. Pero bakit hindi ganoon? Bakit habang ipinapakita niya dito ang blanko at matigas niyang anyo ay lumalambot naman ang kanyang puso?

His brother and even his friends reminded him multiple times. Biniro pa nga siya ni Job ng isang beses.

"Nagsawa ka na bang tumikim ng iba kaya gusto mo naman ng kakaiba?" biro ni Job sa kanya. Nang makipagkita siya sa mga kaibigan niya matapos niyang iwan si Sheine sa mismong bahay nila.

He felt the urge of drinking a lot until he dose off. "Balak yatang ubusin ni Sandoval ang lahat ng alak ngayon. Pagbigyan na natin baka fasting na siya bukas," nagtawanan ang paligid niya dahil sa dagdag na pagbibiro naman ni John.

Hi friends are a crazy bunch of idiots. But they are true. True friends. They knew when he's crazy, wasted, alone, and sad. Mas natunghayan pa nila ang maraming beses siyang wasak kaysa ang naging masaya. Masaya? Kailan nga ba? Maybe when his birthdays. Masaya kasi may handaan at regalo. You have a candle to blow. Pero mas madalas, babae ang may bino-blow sa kanya when his birthdays.

"I don't have time with your joke, guys." Tahimik lang niyang saad. Looking down his phone and seeing the only photo he'd saved there.

Mukhang napansin ng dalawa ang tinitignan niya kaya mabilis na hinablot ni Job ang cellphone na nasa table niya. "Whoa! Bago ito ah," bulaslas nito.