GENTLEMAN Series 15: Abel Sandoval

Chapter Six

Chapter Six

Abel stared at her face. Nakahilig ito sa balikat niya and he didn't care at all. May limang oras na sila sa bus. Dalawang oras nalang mahigit at bababa na siya sa Mauban pero hanggang ngayon ay hindi niya alam kung saan ba nais ng babae na bumaba. Ang totoo niyan, gising talaga siya unang sakay palang nito. He even smell the scent of her perfume. The sweet mixed of citrus and musk na karaniwan niyang naaamoy sa mga kalalakihan. But the scent smells very femine on her. He is not really a fan of perfume. He actually don't use perfume. Bahagya niyang inamoy ang manggas ng damit niya. Naamoy niya doon ang halimuyak na mula sa babae.

Ibinalik niya ang atensyon sa mukha nito ngunit bigla naman tumunog ang cellphone niya na nasa loob ng bulsa niya. Marahan siyang kumilos para kunin ang cellphone na hindi pa rin humihinto sa pagtunog.

And he immediately answers the call. "Nasaan ka?"

Kusa nang nagsalubong ang mga kilay niya. It's Eloisa. "Why?" Sagot niya. Alam niya ang gusto nito. Alam niya na kapag nalaman nito kung saan siya pupunta ay pipilitin nito na sumama sa kanya.

"Nang galing ako sa ospital. Wala ka na pala doon." He even heard the sound of disappointment on her voice.

Bumugtong hininga siya. "I have some things to do first."

"I need you now." Malumanay na tugon nito. Eloisa sounded so vulnerable right now.

Kusa na siyang napabugtong hininga. "I'm so sorry Eloisa I won't be able to be with you right now. May kailangan akong asikasuhin ngayon." He excused.

Narinig niya ang malalim na paghinga na ginawa nito. "Alam ko. Naiintindihan ko, maybe it's about the shooting incident happened to your brother." Hindi na siya nagsalita.

Mas mabuting ganoon na lamang ang isiopin nito. Isa pa may mga umaasikaso na ng nangyrai sa kapatid niya. Nagpasunod na rin siya ng mga tao na tutulong din sa kaso. It's better to identify right away kung sino nga ba ang may pakana ng nangyaring iyon. As of this moment, Cain is now awake. Nakapagbigay na rin daw ito ng statement sa pulisya.

Napalingon siya sa babaing nakasandal sa balikat niya nang kusang gumalaw ang ulo nito badya na gising na ito. "I'll call you back later. May gagawin lang ako."

Hindi na niya hinintay na sumagot ang nasa kabilang linya at kusa na niyang pinatay ang tawag. Agad niyang isinilid sa bulsa ang cellphone at saka hinarap ang babae. "Hi."

Nagpalinga linga muna ito. Ilang minute nalang at hihinto na ang bus sa huling destinasyon nito. "N-Nakatulog pala ako." Puna nito. "Nasaan na tayo?"

"Lucena City." Maikli niyang tugon. Nakita niyang nanlaki ang mga mata nito. Tila hindi makapaniwala na nasa mismong bayan na sila.

"Oh God!" Naibulaslas nito. Ngayon niya tila mas nasiguro na hindi nito alam ang patutunguhan base na rin sa mga kinikilos nito.

"You can come with me if you want." Maikli niyang tugon muli. Agad na bumaling ang mukha nito sa kanya. "Wag kang mag alala hindi ako masamang tao. I just want to help." Agad na sabi niya.

Her beautiful eyes are full of confusion. "Look Miss, if you were thinking na baka may gagawin ako sayo na hindi mo magugustuhan. Wala. I don't force myself to women. I just wanna help." Paliwanag muli ni Abel kahit mukhang di naman kailangan ng babae ang paliwanag niya.

"P-Paano kita mababayaran? I don't have any money here." Mahinang tanong naman ni Sheine.

Abel smiled gently. "Repay me whenever you want. But I don't ask for any payment. It's just the right thing to do as a gentleman. It's very inhuman if I left you here without helping you even if I able to give help."

"Oh! Yung mga bababa ng terminal maghanda na kayo. Last stop na!"

Bumuka ang bibig ni Sheine ngunit walang lumabas na tinig doon nang magsalita ang konduktor ng bus. Tinignan siya ng lalaki saka iginaya siya patayo. Hinawakan niya ang di kalakihang bag saka sila bumaba ng bus pagkahinto nito.

Nasa mismong bayan na pala sila ng Lucena. Hindi niya akalain na makakarating siya sa lugar na ito. Ang gusto lang niya ay makalayo pansamantala. "Thank you!" Tugon niya nang matapos siyang alalayan nito pababa ng bus.

Paglabas ng grand terminal ay tumawid sila sa kabilang kalye. Mabilis lamang siyang nakasunod dito hanggang sa huminto sila sa tabi ng isang Toyota owner type jeep. Nakahinto iyon sa tapat ng isang grocery store. Gumawi sila sa kanang bahagi ng sasakyan bago siya hinawakan ni Abel sa braso.

"Stay here. May hahanapin lang ako."

Maagap niyang hinabol ang kamay nito. "Saan ka pupunta? Don't leave me here."

"Seriously? Naglayas ka tapos biglang Don't leave me here?" Na sinabayan naman nito ng pagtawa. "Alright I was just kidding. May kakausapin lang ako na tao na nasa loob ng grocery nay an then we can go to our destination."

Hindi niya pwedeng awayin ang lalaking nasa harapan niya dahil ito lang ang nagmalasakit sa kanya. At handa siyang tulungan sa sitwasyon niya ngayon. Akma nang iiwan siya ni Abel nang mula sa exit ng grocery ay lumabas ang isang lalaki na ansa edad tatlumpu na o kulang trenta marahil ang may bitbit na malalaking grocery bags at lumapit sa kanila.

"Manong!"

Agad na ngumiti ang lalaki kay Abel. Kinuha naman ni Abel ang ilan sa mga dala nitong grocery at ipinasok sa loob ng jeep. "Ikaw lang ba?" Abel asked the guy who now starring at her.

"Sino siya?" tanong ng lalaki habang nakaturo ang daliri sa kanya.

Tinignan siya ni Abel bago lumapit sa kanya. "Si Sheine. Kaibigan ko."

Tumango tango ang lalaki saka may ngiting tumingin kay Abel. Pagkatapos ay inlahad ang palad sa kanya. "Nato Ma'am at your service." The cool guy happily smiled at her. Nag aalangan pa siya kung tatanggapin ba niya ang pakikipagkamay nito pero sa nakipagkamay na rin siya.

Nag uusap lamang sandali ang dalawa nang senyasan na siya ni Abel na sumakay sa likod ng jeep. Top down iyon at mainit. Pero wala siyang karapatang magreklamo dahil nahingi lamang siya ng tulong at nagkataong narito ang isang gaya ni Abel na willing siyang tulungan.

"Manong kaibigan mob a talaga ang tisay nay an o nobya mo?"

Narinig pa niya ang paguusisa muli ni Nato bago sumampa sa jeep at pinasibat iyon. Hindi niya narinig ang tugon ni Abel ngunit nahuli niya ang paglingon nito sa kanya. She immediately look away after she caught him looking at her. And then she realized, she wasn't just looking at the surroundings, she's smilling too. Maybe, running away wasn't a bad idea at all.