Chapter XIV: It Really Hurts

20 0 0
                                    

Trish's PoV

"Misjto Aklemani."

I was sweating cold when I woke up in my room. Kakatapos lang namin ni Sam sa paggawa ng wand namin. Ilang oras pa lang ang pahinga ko nang bigla akong managinip.

Normal ang managinip pero yung mga napapanaginipan ko kasi parang hindi normal. Parang nangyari na pero I can't put a finger on it. Hindi ko matandaan.

"Misjto what?!" I whispered.

I face - palmed myself. 3 na ng umaga kaya bumangon na rin ako. Hindi na din ako makakatulog eh. These dreams are, kind of, bothering me.

"Never let your guard down."

Arghhh! Napaupo ako sa sahig dahil sa sakit ng ulo ko. What is this?!

"I... I like you."

Takte sino yun?

"Bro codes. She's mine now."

I was breathing heavily nang makita ako ni Sam. Kakagising lang niya pero parang nagkalakas agad siya at inupo ako sa upuan.

"What's happening?" She asked.

Iniling ko naman yung ulo.

"Nothing." I answered. "Just a migraine."

She sighed.

"Kung masama ang pakiramdam mo, Trish, wag ka na munang pumasok." She added. "Magpahinga ka muna dito."

"Nope. I'm fine." I insisted. "Isa pa, may ilang oras pa man bago magstart ang klase. Makakapahinga pa ako."

She sighed.

"Imamatch - make ko pa kayo ni Joshua, eh." I said as I winked at her, weakly.

She blushed furiously.

"Ahh... Eh." She stumbled for words. "Fine."

Tumayo na siya at nagsimulang maghanda ng breakfast. Bumalik naman ako sa kuwarto ko at nahiga ulit.

"These migraines are getting quite troublesome." I mumbled before I went back to sleep.

When I woke up again, nasa room ko pa rin ako. I was boiling hot but I managed to walk to the bathroom and take a bath. Kanina pa nakaalis si Sam.

"Tsk." I muttered as I closed my eyes. "Hindi man lang ako ginising."

Nang matapos na ako ay umalis na agad ako dahil late na late na ako.

Shemay. Feeling ko macollapse na lang ako bigla.

***

Stephen's PoV

"Okay. Class. I will now discuss the different types of Elements." The teacher lectured. "Let's start with--"

Naputol si Sir Freion nang biglang may pumasok.

"Sorry I'm late."

I am busy with my notes but I took a glance at the girl who is currently speaking.

Haggard. The only word to describe her. Namumula yung mukha niya at halatang namumutla rin yung labi niya. Medyo magulo rin yung buhok niya.

"Tss." I whispered. "Alam niyang may sakit siya pero nagpumilit pa rin pumasok. Troublesome."

"Ano ba naman si Selene. Tsk." Narinig kong bulong ni Rain.

Nasa unahan ko siya kaya madali ko talagang maririnig yung sinasabi niya.

ElementaliaWhere stories live. Discover now