Revenge #19

502 13 3
                                    

A/N: Pasensiya sa typos. Wrong grammar and etc. This is it. Try to play the song kapag doon na sa part. Ang ganda kasi nung kanta =) So much feels. Magcomment ka ha, salamat. Enjoy!

Revenge #19: The Ultimate Question

It was Wedensday Morning. Dapat ay mahimbing akong natutulog ngayon sa bahay pero heto ako't nagkakabit ng pingpong balls sa christmas lights. Miguel doesn't want an ordinary light to brighten the whole soccer field. He wants something special, like this damn christmas lights to illuminate it. Nakasimangot ako habang ginagawa ang gusto niya. Mabuti sana kung siya mismo ang nagpapakahirap sa pagbutas ng pingpong balls at pagkabit nito sa christmas lights. Don't get me wrong. I am not complaining. Naiinis lang ako dahil ang arte niya. Ang dami niyang kaartehan sa buhay. Alam ko namang ako ang pinaka-unang taong makikinabang sa palabas na ito. That's why I'm here. To monitor and to oversee everything.

Mataas na ang araw ng matapos ako sa tatlong set ng christmas lights. Good thing some people from our college and Miguel's college which is Engineering were helping us. Miguel's currently talking to a guy from the utility. As what I have heard earlier, he wanted to put sprinklers all over the place. Ang arte di ba? Bakit kailangan pang may sprinklers? Pwede namang Fireworks? But he told me that fireworks are too mainstream. Hinayaan ko na lang siya sa gusto niya. Siya naman ang gagastos. He is rich and everything is possible when you are Miguel Patrick Robles.

Naglakad ako patungo sa pinaka-gitna ng soccer field habang pinupunasan ang pawis ko na kanina pa tumutulo. Inikot ko ang paningin ko sa paligid. Everything is perfect. Beyond perfect. Tumigil ang paningin ko sa malaking projector sa taas ng stage. It was huge. May inihanda daw na slideshow si Miguel para kay Jana. Everyone is busy. May mga nagsasabit ng christmas lights, nagpipintura, nag-aayos ng sound system at iba pa.

The soccer practice was cancelled for today and this field is exclusive for Miguel only. Hindi ko nga alam kung paano niya napapayag ang management. Well, he has his own ways. I can't believe that he is JUST asking Jana to be his girlfriend. Talo pa nito ang set up ng isang marriage proposal. He wasted a whole lot of money, effort and resources for the girl he loves. Jana is a lucky girl indeed. Too bad Miguel's not lucky for tonight. Napaismid ako.

May lalaking may hawak na camera ang dumaan sa harap ko. Ang kamerang hawak niya ay hindi ordinaryo. He is holding a professional video camera which is usually used for shooting TV shows and movies. I'm glad that he hired them to cover the event. Gusto kong makita ng paulit-ulit kung paano siya pahiyain ni Jana sa harap ng maraming tao. Gusto kong pagmasdan ang pagpatak ng luha sa mga mata niya. Plus, I want everyone, except for the people here, to witness this very special occasion.

I smirked upon seeing Miguel. He was walking towards me. Inabutan niya ako ng isang can ng coke. Agad ko itong kinuha at binuksan.

"So how's everything going on?" Tanong ko bago ininom ang coke.

He smiled. "Everything is well." Umikot ang tingin niya sa paligid. "I wonder what will be Jana's reaction when she sees this."

Tumango ako. "I wonder what will she say."

"She will be speechless but happy. I'm sure." Sabi niya. Napangiti na lang ako. Sa itsura niya ay parang siguradong-sigurado siya para sa mangyayari mamaya. Let's see.

[Discontinued] Karma's a Bitch and so is SnowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon