Revenge #35

304 17 2
                                    

Sorry. Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko kay Snow eh. Nakakabaliw.


Revenge #35: Christmas Eve


I don't know what to do.


Kanina ko pa niyuyogyog ang balikat niya pero walang nangyayari. I want to rush him to the hospital but I can't drive. The problem is, I can't fucking drive.


Plus, I can't think straight. My vision was blurred and I can't see whose number I'm dialling. Hindi ko na alam kung sino-sino na ang tinatawagan ko. All I know is no one's answering my call. Damn it. I don't know if everyone move out to Mars except from us.


Kulang na lang ay sabunutan ko ang sarili dahil sa frustration na nararanasan ko.


I was about to give up when I heard a knock. Nagmumula iyon sa bintanang nasa gawi ni Miguel. I leaned, pressed a button and the window rolled down. Two police officers greeted.


"Anong nangyari, iha?" The bald one asked. Dumako ang paningin niya sa kay Miguel na nakasandal sa manibela.


Pinunasan ko ang pisngi kong may luha. "Muntik na po kaming mabangga. Tapos po nun ay nagreklamo po siyang sumasakit daw po 'yung ulo niya tapos po ayun.." I sniffed. "..nahimatay na lang po siya bigla." I managed to explain despite of my lips trembling, my hands shaking.


The police man with long beard nodded at me. He then fetched his radio and called for an ambulance.


The next thing passed by like a blur. May dumating na ambulansya at inilagay nila si Miguel sa stretcher. Yakap-yakap ko ang sarili ko habang ginagawa nila iyon. I need something or someone to hold on to but I'm alone. Might as well cling at myself because I've got no one to watch my back except for my own shadow.


Someone tapped my back. Nag-angat ako ng tingin at natagpuan ko ang sarili kong natutulog sa puting couch. I saw him sleeping soundly. May nakakabit sa kaniyang IV fluid. Sa sobrang pagod marahil kaya ako nakatulog. Dumako ang paningin ko sa relo sa braso ko at napag-alaman kong alas-otso na ng gabi.


"Miss?" Lumipat ang mga mata ko sa doktor na nakatayo malapit sa akin.


"Someone's here to see Mr. Robles." She said.


I combed my hair using my fingers. I straightened my shirt as I stood up. Pagkalabas ko ng silid ay may nag-aabang doong ginang. I guessed she was in her late 40's. Her hair was tied in a tight bun and she was wearing a nude dress. White streaks were visible in her black hair but nevertheless, she was still beautiful and classy. Halatang habulin siya ng mga kalalakihan noong kabataan niya.


She stood up the moment she saw the doctor.


"Mrs. Robles, this is Ms. Snow Vasquez. Siya iyong kasama nang anak niyo kanina."


She smiled at me and handed her hand. "Millicent Robles." I shook hers. "How's my son?" Tanong niya matapos bitawan ang kamay ko.

[Discontinued] Karma's a Bitch and so is SnowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon