[Discontinued] Karma's a Bitch and so is Snow

The Beginning of Revenge

A/N: Formerly known as The Sweetest Revenge pero pinalitan ko ung title =) Enjoy!

The Beginning of Revenge

Sa milyon-milyong taong nakatira sa Pilipinas, hindi ko alam kung bakit ang pinakaclose ko pang pinsan ang napiling pagtripan ni Miguel Patrick Robles. Ayon sa aking source, gwapo daw siya. But that is not an excuse for him to treat my cousin as a freaking barbie doll. Yung tipong nagpustahan pa sila ng barkada niya kung gaano ba kabilis mapapasagot ng walang hiyang Miguel na yun ang pinsan ko. Oo gwapo siya pero hindi lisensiya ang pagiging gwapo sa panloloko ng isang babae. It is not even a requirement.

“Alam mo Rain, hindi ka naman lolokohin niyan kung hindi ka rin nagpaloko eh.” Halos ipukpok ko na ang hawak kong tasa ng kape sa kaharap ko. It was my cousin Celyn Rain Espirito.

“Aba malay ko bang pinagpustahan niya lang ako. I really thought that h-he l-loves m-me. F-for r-real.” Humahagulgol pa na sagot niya. Kasalukuyan kaming nasa loob ng isang coffee shop ngayon. Nakapalibot kaming magpipinsan kay Rain. Halos pagtinginan na nga kami ng ibang customer dahil kay Rain na umiiyak. Nakaka-isang roll na rin siya ng tissue at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil sa pagngawa.

“Minsan kasi uso magpakipot neng.”  Naasar naman na sabi ni Faye. Her face really shows that what Rain did, didn’t amused her. Sino ba naman kasi ang matutuwa? Sa aming magpipinsan, si Rain ang pinakaprinsesa. Siya yung parang pinakapaborito ng lolo at lola namin dahil nag-iisa lang siyang anak. Namatay pa ang tatay niya kaya kaniya palagi ang ‘spotlight.’ We’re really jealous of her. Pakiramdam ko nga noon, mas mahal pa siya ng mga magulang ko kaysa sa akin. Tapos iyong prinsesa ng angkan namin ay ituturing lang na laruan ng isang lalaki? Aba, hindi ata pwede yun!

“Paano naman kase, uto-uto ka naman. Di mo alam na pinagpupustahan ka na pala. Kung hindi mo pa nahuli sa text, di ka pa titigil. Minsan kase wag tanga ha?” Sabay pitik ko pa sa noo niya.

“Hindi naman ako tanga, nagmamahal lang.” Sagot naman ni Rain na bakas sa tonong ipinagmamalaki pa niya ito.

Tama pala sila no? Karamihan ng nagmamahal nagiging tanga. Nasobrahan nga lang yata itong pinsan ko. Love shits and such.

“Mahal, mahal! Sus, mahal ba iyong ipinagpalit ka sa limang libo. Kung ganiyan na ang pagmamahal ngayon, pagtatiyagaan ko na lang na mahalin ang sarili ko.” Singhal naman ni Faye pabalik.

“Wag mo na lang ipaalala please.”

“Ipapaalala ko sayo araw-araw ng magtanda ka.” Pagalit na sagot ulit sa kaniya ni Faye.

Ibinaba naman ni Den ang hawak niyang libro at saka tinignan ng mataman si Rain. “Learn from your mistakes, Rain.”

Sa aming magpipinsan, si Denisse ang pinakatahimik kaya pag nagsalita siya, pinakikinggan talaga namin. Napayuko tuloy si Rain ng marinig ang mga katagang iyon mula kay Den.

“Anyway pano mo nalamang pinagpustahan ka pala?” Pag-iiba naman ni Faye ng topic.