CODY LANCE POV
“Ituro mo nga sa akin kung saan ang cottage ka nanatili... -_- honestly, napabigat mo talaga. baka mabitawan kita.”
HInampas niya ako sa likod... Pero siyempre joke lang yung sinabi ko >.>
“Eh di ibaba mo na ako... ha!”
PAK
“Aishh... sakit niyon ah!”
“Hmp! Nakita mo ba yung cottage na blue ang kulay ng roof top? Ibaba mo na ako diyan...”
“Bakit ba ang sungit mo ha?”
“Aba! Nagtanong ka pa! matapos mong sabihin na mabigat ako?”
Hindi ko mapigilan na ngumiti mabuti na lang at nasa likod siya at hindi niya ako nakita na ngumiti...Natigilan din ako... mamya dahil na amoy ko ang mabangong pabango niya... >.< and suddenly my heart beat fast... hindi naman ito ang first time na nagkaganon yun...
“Oh bakit tumahimik ka na, Lancey-boy?”
>///> “Aish... would you please stop calling me like that... grr... Hindi magandang pakinggan.”
“Oh... for the first time ay nag-please ang isang kagaya mo.. kala ko puro utos lang ang alam mo.”
“Tao naman ako at marunong mag-please ah...”
FREEZIA’S POV
Parang gusto ko ng tumawa dahil nga for the first time ay nakita ko siya namula at >.> ngumiti? Lels.. akala siguro niya ay hindi ko yun makikita... ngayon ko lang nakita ang isa pa niyang side... hindi naman siya masama... na gaya na nakikita ko at narinig tungkol sakanya...
Pagdating namin kung saan kami ng kapatid ko nanatili ay binaba na niya ako...
Nagdadalawang isip ako kung mag-thank you ako... pero kung sabihin ko yun sakanya... ay baka lumaki yung ulo niya dahil lang sa tinulungan niya ako...
Sigh... ano ba pumasok sa utak ko at pumayag ako? >.> bahala na nga... tsk!
“>.> Salamat... kahit na hindi ko naman hiningi ang tulong mo.”
BINABASA MO ANG
Freezia's Biggest Secret! (Revising)
ActionBAWAL PANG BASAHIN DAHIL NI-REVISE KO ITO. THERE ARE SOME PARTS OF THE CHAPTER NA IN-ERASE KO. THANKS! Zia was bullied by her classmate and upperclassmen when she was a sophomore in high school. She was almost died because of them, because of her ha...
