Baekhyun, ang Baklang Ama (ON-GOING)

Chapter 1: Baekhyun x Shannie

BAEKHYUN

Siguro kung sa ibang nanay ako napunta malamang itinakwil na din ako. Matagal din pinangarap ni Mama na magkaroon ng anak na lalaki pero sa kasamaan palad, baluktot yung ibinigay sa kanya. Pero nung inamin ko sa kanya na may pagka-binabae ako, tinawanan lang niya ako.

"Ma."

"Yes?"

May pagka-terrorista minsan ang nanay ko kaya mas takot pa ako sa kanya kaysa kay kamatayan. Pero actually minsan nasa mukha niya mismo si kamatayan. Pero minsan lang naman, mabait pa din naman siya pero mahirap lang talaga gasahin ang ugali niya. Hindi ako halos makakakibo ng mga panahong magtatapat na ako sa kanya. Malakas naman yung aircon pero init na init ako sa upuan ko. Namamaso ang katawan ko at mababali na siguro yung kutsara't tinidor na hawak ko nung gabing yun.

"M-may.. kailangan akong.. sabihin sa'yo."

"What is that? You failed in school?"

"No."

I failed to be a man. Chos.

Binigyan niya ako ng matalim na tingin. "Stop beating around the bush, spill the beans right now."

Butil-butil na ng pawis yung namumuo sa leeg ko nun. "Promise me you will relax after this."

"I will."

"Promise me you will just calm down while listening to my explanation."

"Ok ok, fine."

"Promise me you won't get mad— "

"Magagalit na talaga ako kapag ikaw hindi mo pa sabihin 'yang tinatago mo!"

"Bakla ako!"

Napatakip ako agad ng bibig nun. Ang bobo mo Bakehyun, bakit ba binigla mo! Tiningnan ko si Mama na gulat na gulat. Pero mas tinitingnan ko yung kutsilyong hawak niya kasi baka ilang segundo lang nakabaon na yan sa ulo ko. Medyo kumalma na ang mukha ni Mama pero sobrang nakatutok pa rin sa mga mata ko na parang pinapatay niya sa tingin. Napapikit nalang ako at ready na sa mala-armalite niyang bibig at sermon na mas mahaba pa sa Great Wall of China.

Pero hindi insulto at pangmamaliit ang natanggap ko sa kanya, isang tawa. Tawa siya ng tawa habang hinahampas pa yung mesa at tinuturo-turo pa ako. "Ngayon mo lang na-realize, anak?"

"Ma, baliw ka na."

"Shut up!" biglang seryoso siya. "Haay, mukhang hindi talaga dininig ni Lord ang prayers ko. Paano kaya kung mag-anak ulit ako, no?" Ngumiti nalang siya nang mapait. "Sabihan mo ako ha kapag ikaw magkaka-boyfriend na?"

Well that was a fast reaction from my strict mom but masaya akong tanggap niya ako. Akala ko ok na, ok lang na ipagsigawan ko pa sa buong mundo na I'm partly feminine. Ok na ako kay Mama, suportado siya. Akala ko matatanggap ako ng mga tao, pero hindi. Lalo na si Papa.

Tanggap ko pa kung iinsultuhin ako ng mga tao. Pero kung harap-harapang yurakan ang pagkatao ko? Na tipong dinuduraan na at isinusuka ako dahil sa ganito ako? Masakit. Masakit lang na hindi ka tanggap ng taong akala mo sandalan mo sa lahat ng oras. Pero hindi, mas pinili niyang mawala pa ata ako kaysa magkaroon ng anak na bakla.

"Lumayas ka at ayoko na makita ang pagmumukha mo! Wala akong anak na bakla!"

Yan ang huli niyang sinabi sa akin.

"Bakehyun! Baekhyun! Nandiyan na naman ang fans mo!"

Niyugyog ako ng malakas ng isa kong kaklase pero ayaw kong magpadala kasi gusto ko pang namnamin ang bakanteng oras sa pagtulog.

"Huy gumising ka nga! Patahimikin mo sila please huhuhu."