Kan ik je helpen?

Hoofdstuk 26

Eindelijk! Vandaag is het zover, het moment van het jaar waarop Louise en ik ieder jaar naartoe leven: festivalseizoen! En ieder jaar opnieuw beginnen we bij hetzelfde festival: rock Werchter! Ik ben al de hele ochtend aan het rondspringen van blijdschap niet alleen omdat het zover is maar ook omdat ik eindelijk men vriendinnen ga terug zien, zo contact houden via Skype en Facebook is ook niet alles. Ik rits men rugzak toe en ga naar beneden. David brengt me zometeen naar het station waar ik met de jongens heb afgesproken en zo gaan we samen naar België en dan richting Louise haar huis. Best handig als je op wandelafstand van de weide afwoont. Ik zie men moeder samen met David de ontbijtruimte opruimen en geef hun beide een zoen op hun wang. "Goedemorgen" zeg ik overdreven blij en huppel naar de keuken. "Je moet vaker zulke dingen doen dan heb je tenminste geen ochtendhumeur!"zegt David als die ook de keuken binnenkomt, ik steek men tong naar hem uit en begin met ontbijten.

Als ik klaar ben loop ik snel naar boven om men rugzak te nemen en men telefoon. Als ik alles heb loop ik weer naar beneden en zie ik David al klaar staan, ik neem nog snel afscheid van men moeder en loop dan samen met hem naar de auto. "En heb je er zin in?" Vraagt hij als we we beginnen te rijden "ja wat dacht je dan, heel dag mee schreeuwen met de muziek zodat ik de dag daarna geen stem meer heb en dat samen met mijn vriendinnen en het allerliefste vriendje van de heeeele wereld!" "Hahaha ik heb medelijden met de mensen die naast jullie gaan staan" ik kijk hem beledigend aan maar moet dan ook lachen. We komen aan, ik zeg nog snel gedag en stap uit. Men rugzak hang ik op men rug en stap naar de plaats waar ik met de jongens heb afgesproken. Ik zie bijna iedereen al staan buiten Kaj en Samuel.

"Heej jongens" zeg ik en geef iedereen een knuffel. "Nog twee te gaan" zegt Dioni en ik ga op de grond zitten "haha wat doe je?" Vraagt Jai dan "ik zit op de grond zie je dat dan niet?" "Ik bedoel waarom ga je op de grond zitten?" zegt die dan lachend "Omdat ik moe ben en bijna niet geslapen heb daarom, plus ik spaar men krachten voor straks!" Ik besluit een berichtje te sturen naar Sam om te vragen waar hij blijft. Net als ik het heb doorgestuurd voel ik twee armen om me heen die me rechttrekken. Ik schrik en begin te gillen. Ik hoor de persoon lachen en merk dat het Sam is. Hij laat me los en ik draai me om met een kwaad gezicht. "Laat me nooit meer zo schrikken!" zeg ik boos en wijs naar hem. "Sorry babe" zegt sam dan en knuffelt me ik geef hem nog een kus en laat hem los en geef Kaj ook nog snel een knuffel. We lopen naar het juiste perron en wachten op de trein.

We zitten al een tijdje in de trein en Dioni, Jai, kaj en Cassius zijn aan het kaarten en maken daarbij best veel lawaai. Ze hebben al een paar keer boze blikken gekregen maar dat kan ze precies niets schelen. Ze hebben nu wel geluk dat er niet zoveel volk in de wagon zit want de high class jongetjes moesten persé first class reizen. Ik zit samen met Samuel in de vierzit naast hun en ben echt moeite aan het doen om men ogen open te houden. Ik leg men hoofd tegen Sam zijn schouder en geef de strijdt op waardoor men ogen toe gaan. Ik voel nog zachtjes hoe Samuel over men arm wrijft waardoor ik inslaap dommel.

"EEEUUUUJJJJJJJ I'M THE BEST GEEF MAAR TOE WHOOOHOOOOOOO" roept Dioni, ik schrik wakker en kijk hem boos aan "dude ben je op je hoofd gevallen ofzo" zeg ik met een schorre stem en wrijf in men ogen. "Sorry lotje" "jaja het is al goed groot lawaai" antwoord ik en hij moet lachen. "Waar zijn we al?" Vraag ik dan "bijna in Antwerpen" antwoord Samuel en ik knik. Als we aankomen stappen we uit en gaan naar het volgend perron. Nog 1 treinrit te gaan en dan zijn we er eindelijk. EINDELIJK, pas op ik hou van Nederland maar er is toch niets leuker dan in je eigen land te zijn en dat je weer je vriendinnen kan zien. De trein komt aan en weer stappen we in. Het is al wat drukker en dus kunnen we net niet allemaal zitten met name ik en Jai, voor mij geen probleem ik ga op Samuel zijn schoot zitten. Jai vond er niets beter op en ging liggen op Dioni en kaj, best een mooi zicht.

Eindelijk komen we aan, sjeezus ik voel men benen niet meer. We stappen uit en ik zie opeens Louise staan samen met Sara. Sara is samen met Louise een van mijn beste vriendinnen waarschijnlijk komt Cloé wat later. Ik ren naar ze toe en knuffel hen dood. "Ik heb jullie zo gemist!" Roep ik blij "wij jou ook chareltje" zeggen ze en we beginnen te lachen. "Pssssst zijn dat die knapperds die achter jou staan die met ons meegaan?" Fluistert Sara "ja want dat is die Dioni van dat filmpje" fluisterde Louise dan "hahahahahah jullie zijn zulke sukkels ook" zeg ik al lachend en laat hun los. "Oke Louise, Sara dit zijn: Kaj, Cassius, Dioni, Jai en Samuel" ze schudden elkaar de hand. We besluiten om eerst onze spullen bij Louise haar thuis te leggen en daar te wachten tot cloé er is om dan zo naar de festivalweide te gaan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~