Kan ik je helpen?

Hoofdstuk 21

Samen rijden we naar der appartement maar vraagt ze me niet wat er scheelt, ze kent me maar al te goed en weet dat ik het er nu toch niet over wil hebben. We komen aan en ik stap uit, we lopen naar binnen en ik ga aan de tafel zitten. Ik geef een luide kreun, zucht en leg men hoofd op de tafel neer. "hier en vertel me nu maar waarom ik jou op dat kinderfestival moest komen halen." zegt Ilona en geeft me een flesje fanta. Ik neem een slok en zucht nog een keer waardoor ze moet grinniken. "Komop vertel!" dringt ze aan en ze gaat tegenover mij zitten. "dat het om een jongen gaat moet je mij al niet vertellen want dat er iemand is heb ik al gehoord van mama, ze bleef maar doorgaan over hoe zorgzaam en aardig en lief hij tegen jou was enzo" "waarom verbaast me dat niet, en ja er was een jongen maar daar ben ik zo zeker niet meer vansinds daarnet" zeg ik "wat is er dan gebeurd?" "Ik weet het niet opeens was hij super stil en bekeek die me niet meer en toen ik vertrok gaf die me met moeite een knuffel, hij was de hele tijd maar bezig met zijn telefoon" "misschien is er wel iets gebeurt ofzo misscien moet je het er is even over hebben met hem?" Ik zucht weer en knik naar der "geef je telefoon is" ik kijk der verbaast aan "heb je der zelf geen" "geef nu maar" zegt ze kordaat en steekt een hand naar me uit. "Hier" ik geef de telefoon en zie ze vanalles intoetsen "hier bel hem" ze geeft de telefoon terug en zie dat hij al aan het bellen is naar Sam "BEN JE HELE...,eeuh, hey Sam, sorry dat ik bel maar eeuh ik vroeg me af of we misschien is kunnen praten want er zit mij iets dwars over daarnet." "Eeum ja is goed, ik ben nog op dat festival misschien dat je terug naar hier kunt komen?" Zegt hij, ik ga akkoord en leg men telefoon neer. "Afscheid nemen moest niet zeker" zegt Ilona droog en ik kijk der aan maar zeg niks. "Kun je me misschien terugbrengen?" Vraag ik dan ze knikt, neemt haar sleutels er weer bij en loopt naar de deur "kom je nog of blijf je daar zitten niksen" "ik vind het ook super leuk dat ik er ben hoor en ik heb jou ook super hard gemist" zeg ik sarcastisch en ze begint te lachen "hahaha wat hou ik toch van jou klein sarcastisch zusje van me" en ze knuffelt me stevig "jaja slijmbal, zullen we?" Ze knikt en samen lopen we naar de auto. We stappen in en rijden weg.

We komen weer aan bij het terrein en ik zie dat het festival nog volop bezig is met een artiest die ik nog nooit gehoord heb of gezien. en eigenlijk interesseerd het me ook niet zo. Ik neem afscheid van men zus en stuur Samuel een berichtje dat ik er ben. Niet veel later zie ik hem aankomen en nog steeds met een even bedrukt gezicht als daarnet. "hey" ik glimlach alleen maar "je wou praten?" zegt hij dan, ik knik "ja maar niet hier" zeg ik, nu knikt hij "kom maar mee" zegt Sam en ik volg hem richting de backstage we gaan in het soort van cafetaria-achtig iets zitten en een tijdje is het stil. "wat is er Samuel" zeg ik om de stilte te verbreken "eum jij wou praten niet ik" zegt die best wel bot "ja ik ben hier niet degene die de hele tijd met zijn telefoon bezig is en mij niet ziet staan of beter gezegd negeert" zeg ik bot terug "Ik heb gewoon een slechte dag, deal with it!" "Excuseer? Deal with it? Meen je deze?" ik sta op van men stoel "wauw dat ik nog moeite doe, Ik dacht toch dat ik net iets meer betekende voor jou! Maarja laat het ook maar zitten, ik zal er wel mee dealen of hoe je het ook wilt noemen, dag Samuel!" ik loop weg van het cafetaria, ik draai me niet om en loop gewoon verder. Wat een klootzak is het ook! Ik heb een slechte dag, deal with it! Sjeezus, wat een antwoordt ook. Ik heb ook slechte dagen en de laatste tijd meer als anders, maar daarom doe ik toch nog niet zo! Pff men zus bellen is ook geen optie meer dus hier sta ik dan niet weten waar naartoe. Ik hoor iemand mijn naam roepen, ik draai me om en zie Cassius naar me toe lopen, oohja tuurlijk nu krijg ik de vriendjes achter me aan om te zeggen dat hij het zo niet bedoelde en bla bla bla. Dat verhaaltje ken ik maar al te goed en toch viel ik er iedere keer weer in bij Sven maar nu is het anders. Ik laat me niet meer zo inpakken en zeker niet door jongens.

"Samuel bedoelde het niet zo, soms heeft hij gewoon zo van die dagen dat hij wat stille is. Niemand weet echt waarom, maar je moet je dat niet zo aantrekken. Hij vindt je echt leuk anders had hij je niet aan ons voorgesteld geloof me!" zegt Cassius als die bij me staat. HA ik wist het gewoon, het standaard verhaaltje zoals altijd. "kijk, jullie kunnen daar misschien mee om en nemen daar vrede mee, maar ik niet. Sorry maar dat kan ik gewoon niet meer en Samuel zou dat moeten begrijpen. Maar blijkbaar doet die dat dus niet, en dat zegt denk ik wel genoeg." Cassius kijkt me verward aan "ik weet natuurlijk niet wat er allemaal gebeurt is en dat zijn men zaken ook niet, maar het enige da ik weet is is dat Sam je echt leuk vind, want ik ken Sam. Dus kom alsjblieft weer terug en als je wilt brengen we je meteen weer naar huis" zegt hij. Ik heb nu de keus ofwel zoek ik mijn weg met bussen en treinen en al die shit waar ik dus niets van ken en zoveel geld heb ik nu ook weer niet bij, ofwel ga ik mee met hun en ben ik eerder thuis maar zit ik wel met Sam in 1 ruimte.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

hellooooowtjes,

Dankjewel voor de birthday wishes <3<3<3

en de votes en comments!! :)

en dus als bedankje nog een hoofdstukje haha

greeeetttzzzzzz _justkeeponsmiling_