Κεφάλαιο 9

2.3K 150 2
                                    


°Λιζα°


Εχει πέσει κατω και ο Στιβ τον πλησιάζει. Πλεον ακουω και εγω η ιδια τον εαυτο μου να κλαίει. Ο Στιβ βαζει το ποδι του στο κεφάλι του και το πιέζει.

"Σταματα"φωναζω και πλεον χωρις να με ελέγχω πλησιάζω εκει. Παω κοντα στον Στιβ και τον σπρώχνω και τον χτυπαω οσο μπορώ.

Ειμαι σιγουρη πως δεν καταλαβαίνει τιποτα μιας και η μυϊκή μου δύναμη ειναι ανύπαρκτη.Ομως μαλλον τον νευριαζω.

"Λιζα κοφτο"φωναζει και πιανει τα χερια μου και με κανει πίσω. Τουλαχιστον πλεον δεν παταει τον Κρις."προσπαθώ να σε απαλαξω απο αυτον."φωνάζει και εγω δεν δίνω σημασία.

"Ισως θα έπρεπε να δεις και εχει τι θα παθαίνει αν συνεχίσει να σου μιλαει και συνεχίσεις εσυ να περιστρεφεσαι γύρω του"λεει και εγω προσπαθω τα τραβήξω τα χερια μου.

Δεν με αφηνει με κραταει εκει κοντα και κανει ενα νοημα προς εκείνους τους αλητες.Ενας απο εκείνους τον γυριζει και αρχίζει να του ρίχνει μπουνιές οπου βρει.

Προσπαθω να τραβηξω τα χερια μου. Παλευω τοσο πολυ ενω ταυτόχρονα κλαιω.Δεν ειναι αυτος ο δικος μου Στιβ. Δεν ειναι ο κολλητός μου. Ο άνθρωπος που μεγαλώσαμε μαζι.

Καταφερνω και φευγω και τρεχω εκει σπρώχνω τον τυπο οσο πιο δυνατα μπορω εκεινος χανει την ισορροπία του και πέφτει. Μαλκον δεν το περιμένε.

Ομως για ακομα μια φορα ο Στιβ με πιάνει. Αρνουμαι να παραιτηθώ. Χτυπιεμαι για να μεινω κοντα στον Κρις. Τον χτύπησαν πολυ. Ετσι ο Στιβ με σηκώνει στην αγκαλια του και με παίρνει.

Οι αλλοι σηκωνουν τον Κρις και ειναι έτοιμη να τον ρίξουν στην θάλασσα. Αυτο ηταν. Το χερι μου προσγιωνεται στο μάγουλο του Στιβ.

"Σε μισω"φωνάζω χωρίς να το ελέγξω"σε σιχαίνομαι"λεω και εκεινος σαν να ξυπνησε με αφήνει κατω."αν τον αφήσουν μεσα δεν θα σου ξανα μιλήσω "του λεω.

"Σταματήστε"φωναζει αλλα εκείνοι δεν τον ακουνε και τον πετανε στην λίμνη. Αμεσως τρεχω και πέφτω μεσα.Κολυμπάω και προλαβαίνω και τον φτάνω. Δεν εχει δυναμη να κολυμπήσει απλα πνίγεται.

"Ελα στιρηξου πανω μου"του λεω και τον κραταω πανω οσο μπορώ. Το νερο μου δινει λιγο περισσότερη βοήθεια. Μονη μου δεν θα μπορουσα με τιποτα να τον βοηθήσω.

Κολυμπαω αργα προς την ακτή και βλέπω πως οι αλλοι φεύγουν. Μετα απα λιγη ωρα καταφέρνω και τον βγαζω στην άκρη. Εκεινος βήχει και κανει μορφασμο πονου.

Him and I Where stories live. Discover now