Him and I

Κεφάλαιο 4

"Τι εχεις παθει;"του φωναζω"θυμασαι ποια ειμαι;"τον ρωταω σε υψηλό τονο."πως μου συμπεριφέρεσαι ετσι;"συνεχίζω.

"Απλα πες μου που βρήκες την ζακετα"λεει"το απαιτώ να ξερω απο που την βρήκες"μου λεει και εχει χαλαρώσει το κράτημα του στον αγκώνα μου.

"Δεν πρόκειται να σου πω"απανταω"τοσες μερες με αποφευγεις εχεις να ερθεις να κατσεις μαζι μου ολες αυτες τις μερες και τωρα σε νοιαζει που βρηκα μια ζακετα;"του λεω και τραβαω το χερι μου.

"Κανε μου την χαρη"του λεω και γυρναω και φεύγω. Οχι δεν μπορω να μπω στο μάθημα τωρα. Δεν εχω ουτε ορεξη αλλα ουτε και δικαιολογία γιατι άργησα.

Κατευθύνομαι απο τον δρομο προς εκεινο το στενό με τις αποθήκες. Πρεπει να βρω τον Κρις να του δώσω την ζακετα του για να τελειωσει το θεμα.

Δάκρυα κοιτάνε απο τα μαγουλα μου και με τα λεπτα μου δάχτυλα σκουπίζω μερικά. Περπατουσα τοσο γρηγορα τόση ωρα που ουτε εχω καταλαβει ποτε μπηκα στο στενό.

Πλεον ομως τα ποδια μου απο μονα τους αρχίζουν να κοβουν ταχύτητα.Αν με ρωτήσει γιατι την φορουσα τι θα του πω; οτι μύριζε μαλλον το αρωμα του.

Και επειδη μύριζε το αρωμα του; Αυτο δικαιολογεί οτι φορουσα την ζακέτα του για να το μυρίζω. Αλλα ποιος ειναι ο λογος που ηθελα να το μυρίζω;

Ειμαι μπροστα στην πορτα και μπαινω μεσα ειναι καποια αγορια εκει και με κοιτάνε.Με παρατηρούνε και έπειτα το βλέμμα τους πέφτει στην ζακέτα.

"Ειναι εδω ο κρις;"ρωταω και ενας σηκώνεται."παω εγω να τον φωναξω"λεει και χάνεται απο το οπτικό μου πεδίο.

"Πως σε λενε;"ρωταει ενας. Σκέφτομαι να μην απαντήσω αλλα αυτη μου η σκέψη χάνεται. Αν θυμώσει θα μπορει να μου κανει οτι θέλει.

Παω να μιλησω"να μην σε ενδιαφέρει"ακούγεται η φωνη του Κρις και το επόμενο λεπτο ειναι διπλα μου πιανει τον αγκωνα που επιασε πριν ο Στιβ και με τραβαει εξω απο την αποθήκη.

"Με πονας"λεω και τραβαω το χερι μου και βγαίνουν μερικα ακομα δάκρυα."κλαις;"ρωταει εκεινος.

Βγαζω την ζακετα του και του την δίνω εκεινος την πιανει και με κοιτάει περίεργα. "Φορουσα την ζακετα σου σημερα και μονο που δεν επεσαν να με φανε"λεω και σκουπίζω κιαλα δάκρυα.

Το βλεμμα του πέφτει στο στον αγκώνα μου."ποιος το εκανε αυτο;"ρωταει και κοιταζω το σημείο που κοιτάει. Γαμωτο. Ο Στιβ μου άφησε μελάνια.