For Sale: Bed Warmer (COMPLETED)

FSBW XXIX

Someone’s POV

I puffed my cigarette as I bring down the cards I was holding for a while now. It’s the winning combination. I smirked.

“Fucking shit!” He hissed as he brings down his cards, pissed. I just chuckled and cross my arms after putting my cigarette’s butt on his drink. “Dinuga mo ako!” he said pointing at me, overreacting, again.

“What? I’m playing fair, dork. You’re just too stupid to win from me.” I said, raising my eyebrows, pissing him off. “You do the dare.” I demanded.

“Oo na! Oo na! Fuck.” He said as stand up from his seat and storm out of the room. Leaving me there, staring at the cards on the table.

We now got the ace. I laughed, evilly.

---

Kean’s POV

“We are glad to inform you that we are set to fetch the item first thing in the morning today, at 6am sharp.”

“…first thing in the morning today, at 6am sharp.”

“….at 6am sharp.”

Tila sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig ang inanunsyo sa akin ng babaeng naka-usap ko. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko hanggang ngayon. I’m too confused to the point na hindi ko alam kung bakit ako nagmamaneho ngayon papunta sa MAC. Basta ang alam ko lang ay sa tuwing mauulit ang mga sinasabi ng babae sa isip ko ay pabilis ng pabilis ang nagiging takbo ng motor ko.

Kung bukas pa nila kukuhanin si Aecy, sino ang kumuha sa kanya kanina? Sino ang mga taong gumaya sa kanila? Sa outfit nila pati narin sa kung paano nadala si Aecy sa bahay gamit ang portal?

Ilan lang yan sa mga tumatakbong tanong sa isip ko ngayon. Too many questions. It’s freaking irritating and at the same time, it makes me nervous.

Naiwala ko ba si Aecy?

Shit. Wag naman sana. Fuck. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari yon.

Hindi ko alam kung gaano ang ginugol kong minuto sa pagmamaneho pero nang marating ko ang MAC ay laking pasasalamat ko na nakabukas parin ito. The lights are dim pero sakto lang para maaninag ko ang babaeng nasa front desk.

When I go inside ay hindi nagpakita ng kahit anong emosyon ang babae. She looked at me, straight in my eyes.

Mabuti naman at nadala ko ang card na ibinigay nila sa akin the last time na nagpunta ako dito kaya hindi ako nag-alala na hindi nila ako tanggapin ngayon. I’m still a VIP dahil ako ang nakabili sa masterpiece nila.

Inilapag ko ang card sa ibabaw ng table na sya namang kinuha ng babae. She swiped it sa isang parang isang credit card reader at mabilis ring iniabot sa akin.

“KEITHER ANDREW MONTROSE, BUYER NUMBER 804, OWNER OF MAC’S MASTERPIECE, EXPERIMENT 124AC.” Usal niya na tama lamang upang makarating sa aking pandinig. Unti-unti, ang kaninang poker face na babae ay ngumiti. She now has those smile na laging nakaplastered sa kanyang mga labi.

“What bring you here, sir?” magiliw na tanong nya sa akin habang nakangiti.

“I like to talk to Mr. D. Is he here?” tanong ko sa kanya habang umaasa na nandito sya. “Urgent matter lang.” dagdag ko pa.

“A minute. I’ll check, sir.” Sabi nya bago nagsimulang magtipa sa kanyang computer.

Hindi naman nagtagal ay biglang bumukas ang elevator. The light coming from the inside of the elevator dominated the receiving area.

“Please ride the box sir. I notified Mr. D and he is now waiting for you inside.” Nakangiting usal sa akin ng babae bago inimuwestra na sumukay ako doon.