Chapter 20: Left me hanging

4.6K 22 10
                                    

Dedicated sakanya. Salamat sa walang sawang suporta ha? Thank you thank you!

Thanks guys!

***

(Sandra’s POV)

“CAN I SLEEP WITH YOU TONIGHT?”

O.O

Hanu daw? Pwedeng magwala? Teka, nabibingi na ba ko?

Kinilabutan naman ako bigla ng biglang hinaplos nia ung ulo ko sabay halik sa buhok ko. Ohmygahhd! Hindi ako makagalaw. Hindi rin ako makasalita. Ano ba pinagsasasabi neto? Nababaliw na ba sya?

Patuloy parin sya sa paghaplos ng buhok ko. Ako naman ehh talagang no response! Ano ba ‘to? BAKIT BIGLA AKONG KINABAHAN?

Maya-maya naman ehh biglang humigpit yung yakap nia saken. Okay, iba na talaga ‘to!

Bigla naman sya humiwalay sa yakap at hinawakan ako sa braso. Yumuko naman sya ng konti para mapantayan nia ko at matignan nia ko sa mata

Ako naman ganito lang,

O.O

“Sandra” sabi nia habang nakatingin parin sa mga mata ko at nakahawak parin sa balikat ko

“H-Huh?” – ako

“I’M.NOT.GOING.TO.DO.ANYTHING.TO.YOU. All I want is to have someone beside me when I’m asleep” sabi nia habang nakahawak sa balikat ko at mariin na tinignan ako sa mata  (A/N: Kala nio ANO na? Haha. Kala ko den ehh :P)

“A-hh? Ha-ha-ha-ha. Sa-sabi ko nga ehh. Eto naman. Kung ano-ano pa iniisip. Asa ka naman noh” sabi ko sabay iwas ng tingin sakanya. NAKAKAHIYA. Bwist

“What? I’m handsomely sure that you’re the one that jumped into conclusions. Not me” sabi nia sabay taas ng kamay nia na parang nagsurrender kumbaga

“Ewan sayo” sabi ko sabay tulak ng malakas saknya. Tumama tuloy sya sa may pinto ng bathroom! Bahahaha

“Youch! For a girl tour girl, you’re quite strong” sabi nia sabay hawak sa shoulder nia na bumungo sa pinto

“Tss. Only if you know” sabi ko ng pabulong

“What was that?” sabi nia cooly na nakataas pa ung dalawang kilay nia

“Wala. Sabi ko inaantok na ko. Alis na! Tutulog na ko” sabi ko saknya sabay tapik sa braso nia na para bang pinapaalis hahaha

“What? I ain’t leaving. I’m staying here” sabi nia sabay cross arms. Tss. Nagmamatigas pa ehh

“Ano? Fine. Edi dyan ka sa couch. Wala naman problema don. Tss” sabi ko sabay lakad papunta sa pink na kama. Hankyut! Hahaha

“Ei ei Sandra” sabi nia sabay hawak sa wrist ko

“Oh?” sabi ko sabay lingon sakanya

“Please? Just let me sleep with you? I promise I won’t do anything to you. I just want someone by my side when I sleep” sabi nia na may pagmamakaawa na tone. Anla!

Tinningnan ko sya ng mariin sa mata. Na para bang pano-ako-nakakasigurado-na-wala-kang-gagawin-na-iba-look. Mahirap na. He’s guy noh. We never know

“Fine. If something happen to us. You can certainly kill me tomorrow”

“Heh! Kahit naman patayin kita bukas kung sakali, mababawi ko ba ung ‘mawawala’ saken bukas pag nagkataon?" Loko ‘to ahh

“Look. Just trust me okay? I’m not going to do anything to you. I really promise” sabi nia sabay taas pa ng kanang kamay nia na para bang nagpapromise talaga? Hahaha. Parang bata

Pagbibigyan ko ba ‘tong mokong na ‘to? Although I know na sobrang mapagakakatiwalaan syang lalake, pero tama ba ‘to? Tama ba na pumayag? Hindi namaan kame ehh? So bakit kami magtatabi diba? Para kaseng mali ehh. Pero teka,

“Pero teka nga! Bago ang lahat. Bakit ba gusto mo sakin tumabi ha? Para namang sanay ka na may katabi” oh baka sanay nga? Anla!

“Coz I don’t wanna feel empty again” may sinabi syang mahina tas nakayuko pa. Hanu daw? Nu sabi? Narinig nio ba?

“Huh?” ^_- tass kilay kong sabi. Magsasalita na lang, ung hindi pa maririnig. Tss

“Wala! I said please? Please?” ngaun naman parang batang nagmamakaawa? Nag-aalala na talaga ako dito kay Flyyn. Di kaya may bipolar affective disorder ‘to?

“OO na sige na. Manahimik ka lang” pagbigyan na. Masyado talaga akong mabait ngaung araw na ‘to. Masyado akong mapagbigay. Wala naman masama dun sa pagpayag ko diba? Wala naman akong masamang gagawin. Kaya okay lang

“YES!” sabi nia sabay talon. Psshh

“Para kang bata. Bahala ka nga jan. Tumabi ka kung gusto mo. Basta siguraduhin mo lang na wala kang gagawin. Kundi, paggising mo, una mo agad makikita eh mukha ni San Pedro”

“Yes madame" sabay saludo pa. TSS. Dameng alam

Pumunta naman na ko agad sa kama at humiga. Antok na talaga ko. Papapikit na nga ehh *Yawn*

Napansin ko naman na walang Flynn Hernandez na tumabi sa tabi ko. Ahh! Nagbago na siguro isip. Good

Pero wala rin naman akong narinig na humiga sa couch or lagabag ng pinto? Sooo?

Pagbukas ko ng mata ko ehh nakita ko ang isang Flynn Hernandez na nakatayo paren sa kinatatayuan nia kanina, nakalagay sa bulsa ung mga kamay nia, at nakatingin lang saken ng parang wala lang. Alam mo yun? Ung usual lang nia na tingin na para bang may iniiisip habang nakatingin saken. What a creep!

“HOY ano! Tatayo ka na lang ba jan at tutunganga?” sabi ko sakanya sabay hagis ng unan habang nakahiga paren. Storbo buset!

No reply. Wow! Thanks ahh. Ganda ng sagot mo hanep!

“ANO?!” this time napaupo naman na ko sa kama. Hindi talaga ako makakaktulog neto knowing na may nagmamasid pa saken

And then he smiled, lumapit saken and said…

“I’ll just go do something important. Go back to sleep. Good night” sabi nia sabay kiss sa noo ko

O.O

Nananaginip ba ko?

***

(A/N:) 

Wala ule, bahahahah! Thanks for reading :D

Mission: Do Not Fall in Love [ONGOING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon