One Last Chance❤️ [on-going]

Chapter Sixteen

Chapter Sixteen

[Shezz! Where are you Xy?] -Madellaine

[Bakit wala ka school kanina?] -Louise

[What happened to you?] -Madellaine

[May sakit ka ba?] -Louise

"Saglit nga lang! Paano ko masasagot ang tanong niyo kung hindi kayo titigil diyan!" Sigaw ko pabalik sa kanilang dalawa. Tumahimik naman silang dalawa.

"Unang-una wala akong sakit. Wala ding nangyaring masama sakin. At kung bakit ako hindi pumasok sa school dahil dito na ako sa Korea mag-aaral"

[WHAT?!] Nailayo ko naman ang telepono sa tenga ko.

Sakit sa eardrums >.<

[W-Why?]- Madellaine.

"...cause I want to move on"

*Silence*

[Xy, I think that's not a good idea] -Madellaine.

[qwertyasdfghj] nagbubulungan silang dalawa pero hindi ko marinig.

"Ehem. Is there something wrong?" tanong ko sa kanilang dalawa. Napatahimik naman sila at tumigil sa pagbubulungan.

[Wait..]

*toot* *toot*

What happened? Parang ang weird nilang dalawa. May tinatago ba sila sakin? Haay.

***

"So you have friends in the Philippines?" she asked, I nodded. She's Anna Marie Gonzales, the one who accompany--I mean the one who pulled me to the Library. She's so vocal, jolly and very friendly. Actually she have lots of friends here in Green Field University.

"Do you miss them?"

I miss them.

So much.

"Bakit ka lumipat dito?" tanong niya.

Wait..

She can also speak in Filipino? =_=#

"OMG you can speak in Filipino?!" nagulat naman siya sa pagsigaw ko.

"Yaahh! Don't shout I'm not deaf! At saka hindi ka naman nagtanong eh"

"Sorry. I was..just..shocked and.. Nevermind. Tss"

"I'm a Pinoy too, my father is a Korean and my mother is a Pinay"

"So bakit dito ka nakatira? Sinong kasama mo sa bahay niyo? Ayaw mo ba sa Philippines?" Sunod-sunod na tanong ko. Umupo kami sa isang bench dun sa garden namin.

"My mother died 3 years ago, she died in a car accident and hindi yun matanggap ni papa, laging siyang lasing tuwing uuwi sa gabi. Nawawala na rin ang trabaho niya dahil lagi siya late at kung hindi naman late, absent. Then, naisipan ni lola na hanapan siya ng ibang makakasama sa bahay. And that's my step mother. Simula nang dumating siya sa bahay namin bumalik sa dati si papa. Naging masayahin siya, hindi na siya naglalasing at bumalik na siya sa trabaho niya. Bumalik sa dati ang lahat" masaya siya habang kinukwento niya yun.

"Do you miss your omom?" Naging malungko ang mukha niya. Tumingin siya sa kawalan at huminga ng malalim.

"Yes. I miss my mom so much" sabi niya at pinunasan niya ang mukha niya, umiiyak na pala siya. Inabot ko sa kanya ang panyo ko.