Chapter Fifteen

131 5 0
                                    

Chapter Fifteen

The last day I saw him, he was very happy. As in happy.

I thought he's already moved on.

He was free from me.

He can live without me.

But me..

I'm the opposite of him.

I can't live without him.

I was sad and lonely without him.

And I don't want to move on cause..

I'm still in love with him.

But I have no choice, I need to let him go and move on.

Hindi ako masaya kung wala siya pero mas hindi ako sasaya kung hindi ko makikita ang happiness ko kung hindi ko siya papakawalan.

"Hija? Let's go." tumango naman ako at kinuha ang bag ko.

I don't think this is the best way to move on, but I don't have any choices. I need to do this.

***

"Annyeonghaseyo Korea!!" Sigaw ni kuya habang nakalabas ang ulo niya sa sasakyan

[A/N: imagine yung parang ginawa noon ni Chichay sa GTB nung nasa Singapore siya xD]

Yeah. You heard it, were in Korea. We decided to live here. Nung una ayoko talagang sumama but kuya convinced me na kapag sumama ako sa kanila sa Korea baka daw doon ko makalimutan si Jiro.

Sana nga makalimutan ko siya.

I want to move on.

"Xylie, are you alright?" tanong sakin ni Mommy. Tumango nalang ako as a sign of 'yes'. Tumabi naman sakin si Mommy.

"I know you have a problem, what is it Xylie?" sasabihin ko ba? Kapag ba sinabi ko matutulungan nila ako? Haay.

"*sigh* Okay, I understand. Kung ano man yang problema mo, sabihin mo sakin baka matulungan kita. You know, alam ni mommy ang lahat" ngumiti si mommy. Nahihiya akong sabihin sa kanya. Ano nalang sasabihin niya sakin?

"Is it about Jiro and you?" nagulat naman ako sa tanong ni mommy.

How did she know?

"Kuya Xyann told me.." Tsk. Kuya talaga napakabungangero =_=#

"So what's happening between you and him?"

"Nothing mom, It's just a--"

"Did you two broke-up? Did he broke up with you? Or you broke up with him?"

I broke up with him.

"Mom, I broke up with him." nagulat naman si mommy sa sinabi ko, "Why? Is there something wrong with him?"

Tuwing naaalala ko yung mga ginawa sakin ni Jiro unti-unting nadudurog ang puso ko. Yung mga pagtataksil nila sakin ni Yesha.

"Mom, it's not important. Let's just forget about it" sabi ko kay mommy at humiga na, "Goodnight, Mom"

Hinalikan ako ni mama sa noo at kinumutan ako. "Goodnight, Xylie"

***

"Geuneun joh-eun deyo!" [she's prety!"]

"Geuneun yeogidoegi jeon-e" [She's new here]

"She's a transferee"

"Wow! Damn gorgeous!"

Andami pa nilang sinasabi pero hindi ko maintindihan yung iba. Ano bang language yan? Alien language? Tss.

"Ma'am this way" sabi nung nagga guide sakin. Lahat sila nakatingin sakin habang naglalakad. Pumasok na ako sa room ko at nakita kong nagsisimula nang magturo ng teacher. Nakita naman niya ako at pinapunta sa harapan.

"Okay. Listen students. This is your new student, Miss Xylie Rodriguez. She's from Philippines and I want you all to be kind to her. Is that okay?"

"Yes ma'am" they all said in unison.

I sat on my chair and started to listen on our lecture.

***
After class I decided to go home.

I miss my classmates..

I miss my bestfriend-- I mean Madellaine and Louise.

Hey! I'm not bitter I just hate that girl. I thought she was my bestfriend but she steal my ex boyfriend. And speaking of that guy.

I want to forget him...

"Hey! Are you alone?" What the--! She was so noisy.

"Are you okay? kkamjjag sodeug-inga?[nagulat ba kita?]" what? =_=

"What did you say?" napatawa naman siya sa tanong ko. Anong nakakatawa? Tss.

"Ah. Nothing. You can't understand Korean?" tanong niya sakin. Korean? Baka yung salita niya kanina. Umiling naman ako.

"Do you want to learn how to speak Korean? Come! I will teach you" sabi niya sabay hila sakin. Saan niya ako dadalhin? Aray! Sakit pa ng hawak niya. Tsk. Tumigil kami sa isang parang library-- ah no! I mean--yes Library nga ito.

"What are we doing here?" She gave me a 'are-you-sure-you-don't-know-look'. Tss. So annoying >.<

"Ahhmm.. Read?"

"I know but--arrghh okay!" Manonosebleed ako nito ng di oras eh =_=#

Pinaupo niya ako doon sa isang study table then kumuha siya ng libro. Inikot ang tingin ko.

It reminds me of something.

I remember of ate Nami. Kamusta na kaya siya? Simula nang nagkaproblema ako hindi ko na siya nakita. Siguro nga mas naging busy ako kay Jiro noon kaya hindi ko napapansin ang iba.

***
Tinuruan niya ako ng madami. Pero hindi ako nakinig sa kanya. Wala akong naintindihan sa mga sinabi niya at isa lang ang tumatak sa isip ko.

Qwertsgeueneisjwiwjsns. Joke ^.^V HAHAHA.

Mesinjeo sangcheo.

One Last Chance❤️ [on-going]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora