One Last Chance❤️ [on-going]

Chapter Twenty Eight

Chapter Twenty Eight

Xylie Point Of View

"Si Jiro Liam Sandford"

whait what!? S-si Jiro?

"He's the reason kaya sinusungitan mo lahat ng lalaki. He's the reason kaya ayaw mong lumalapit sa mga lalaki. He's the reason kaya ka nasasaktan ngayon. He's the rea--"

"Stop. Ibaba mo na ako. Maglalakad nalang ako malapit na din lang yung bahay namin."

"No--"

"Just please? Thankyou na din. Bye" bumaba na ako at naglakad nalang. Bakit ganun? Magpinsan pala sila ni Jiro. Kaya pala magkamukha sila. Haaay :( naka move on ka na ba talaga Xylie?

Nakadating na ako sa bahay at humiga na muna. Mamaya na ako magrereview para sa finals namin.

~~~

Liam Sandford

I love you. <3

parang sumikip yung dibdib ko nang makita ko yung status niya. Bakit ganito? Pinapakita ba nila sakin na masaya talaga sila sa isa't isa? :( Hindi ko namalayan umiiyak na ako. Bakit gamito? Bakiit? :'(

"Oh bakit mugto yang mata mo besh?" yumuko nalang ako at nagdire diretso nang pumasok sa room. Nakita kong magkasama si Jiro at Yesha. Nakikita ko sa mata niya yung saya at nararamdaman niya.p na kahit kailan man di niya pinakita sakin. Bakit Jiro? Bakit? Laruan mo lang ba ako nun? Isa lang ba ako sa mga babaeng pinaglaruan mo?

"Okay class bring out one half lengthwise ang lets have a quiz on Math" oh yeah. Kahit di ako nagreview alam ko to. Natapos na yung quiz at pumasok na kami sa next na klase namin.

BREAKTIME

"Xy? Are you okay? Parang ang tamlay mo." tanong sakin ni Madellaine. Tumingin naman sakin si Louise.

"Sila pa ba?" Sabay tingin niya sa dalawa. Masaya silang dalawa na kumakain. Sana ako yung nasa posisyon ni Yesha. Sana ako yung nag aalaga sa kanya ngayon. Sana ako nalang..ulit :'(

"Hey are you okay? Why are you crying?" tarantang sagot ni Louise. Haay ano ka ba Xylie! Bakit mo ba pinapakita sa kanila na umiiyak ka. Baka sabihin nila dika pa nakakamove on. Tumayo na ako at naglakad palabas ng school.

"Xylie wait."

~~~

Jiro Point Of View

Nakikita ko si Xylie dito. Ang ganda ganda niya talaga pero bakit ang lungkot niya? Dahil ba sakin to? Bigla naman siyang tumayo at tumakbo palabas ng canteen. Wait. Umiiyak ba siya? No. Tumakbo ako palapit sa kanya pero huli na.

"Xylie wait." hinawakan niya yung kamay ni Xylie at niyakap naman niya si Cloyd. Haay. Sila ba? Sila na ba? :( bakit Cloyd? Bakit? Lumabas na sila ng campus habang hawak ni Cloyd yung bag at kamay ni Xylie. Dapat ako yung gumagawa nun. Dapat ako.

"Liam? Whats wrong?" tanong sakin ni Yesha. Umiling naman ako at naglakad na pauwi.

~~~

Xylie Point Of View

"Ano bang problema mo? Nakikita ko lagi ka nalang umiiyak." nagpunas naman ako ng luha ko. Binigay niya naman sakin yung panyo niya.

"Thankyou."

"So ano na? Is it Jiro again?" tumango naman ako. "Why? You still love him?"

"You still love him?"

Mahal ko pa nga ba siya? :( diko alam pero tumango nalang ulit ako.

"Ohmygosh Xylie! Are you blind or nagtatanga tangahan ka lang talaga? Can't you see he's with someone else! But I can't get him--"

"Why?" nagtatakang tanong ko. Umiling naman siya.

"Did he hurt you? Niloko ka ba niya?" nabigla naman ako sa mga tamong niya. Wait..

"Concern ka bro? Makatanong wagas ah"

"Tss. Okay"

Haha asar din pala to. At ayun makulit eh kaya kwinento ko. Nagkamot naman siya ng ulo.

"Ang gulo niya talaga"

"Anong magulo dun?" bigla naman siyang nagseryoso. "He hurt you but he lo--opps *ehem* kumain ka na?" ano daw? He? Eh mas magulo yata siya eh. Tsaka teka?

"Lilibre mo ba ako?" bigla naman siyang tumawa.

"Mga babae talaga basta pagkain. Mabilis magbago ng mood. Tskstk"

"Anong sabi mo!?" sasapakin ko na sana siya ng hinarang niya yung kamay niya.

"Op! Op! Op! Tekaa! pag tinuloy mo yan wala kang libre." binaba ko naman yung kamay ko. Sabi ko nga. Kung di lang talaga sa libre kanina ko pa sinapak to.

RESTAURANT

"Anong klaseng mga pagkain to?" Diko kasi maintindihan yung mga pangalan ng Restaurant na to. Napatawa naman siya ng mahina. Tinawag niya yung waiter at nag order na siya ng pagkain.

"So ilang months kayo ni Liam?" bakit ba hinahalungkat niya pa yung nakaraan ko :( Napansin niya sguro na lumungkot yung mukha mo.

"Ah sorry" sabi niya at nanahimik nalang. Para maalis yung awkward moment saming dalawa nagsalita ulit siya. Nagkwento siya tungkol sa buhay niya. Nakwento niya rin na magaling siya sa Physics, omo! Talaga? Tas yun nagpatulong ako sa kanya. May tulong din naman pala itong lalaki sakin eh :D Maya maya pa ay dumating na yung pagkain. Hmm. Sarap! Haha. Naalala ko yung lastday na kumain kami si Restaurant ni Liam.

Liam

Liam

Haay. Xylie bakit kasi dimo pa siya makalimutan. Kalimutan mo na siya okay? Natapos na kaming kumain. Hinatid na niya ako ako sa bahay hinatid niya naman ako sa gate para mas safe daw. Parang baliw naman to. Papasok na ako sa loob nung tinawag niya ako

"Xylie!" tumingin naman ako sa kanya. Lumapit naman siya sakin.

"Ano yun? May kailangan ka ba?"

"Kasi--kasi ano" haynaku paputol putol pa to.

"Kasii? Ano na sabihin mo na dali papasok na ako."

"Can you be my girlfriend?" Nagulat naman ako sa tanong niya. Seryoso siya? No way!

"B-but hindi yung totoong girlfriend. A fake one. *smile* kailangan kasi sa bawat lalaki samin may dadalhing girlfriend sa harap ng mga lolo's and lola's namin. At first time na mangyari to :) Kaya ikaw yung naisipan kong maging girlfriend *smile*" nahihiya pa siya nung sinabi niya. Hmm, fake girlfriend? pwede. Fake lang naman eh. Tsaka naging mabait rin siya sakin. Tas isa pa tinulungan niya ako sa Physics. Kaya..

"Why not. Haha. Fake lang naman eh diba?" Ngumiti naman siya. Yayakapin na sana niya ako pero hinarang ko yung kamay ko.

"Teka teka. Haha. Okay na yung thankyou" at pumasok na ako. Narinig ko naman yung malakas niyang thankyou sa labas.

~~~