I Learned

Kabanata 13

#ILGoodNews

King's Point of View

Maaga akong nagising ngayong araw kahit na late na ako natulog dahil pagkatulog ni Margarette kagabi ay nagtrabaho ako. Siguro ay may dalawang oras lamang ako natulog. I want to cook breakfast for everyone here. I have special announcement so meal have to be something special too.

While walking down the stairs, I sent a message to Queen to have a online video chat with us while we're having a breakfast because I have some thing to discuss. She'll going to berserk if she will not be able to know the news.

Pagdating ko ng kusina ay nandoon na si mommy at naghahanda na ng breakfast. Tumingin ako sa orasan at napansin kong alas sais lang ng umaga. Pagtingin ko sa kanya ay nakangiti siya at binati ako.

"Good morning. Ang aga mo ata."

Humalik muna ako sa pisngi niya bago lagpasan at kinuha ang apron sa may cabinet.

"Good morning too. I want to prepare breakfast for everyone."

I smile and help her preparing.

"Here. Cut this onion."

I smile and start cutting. I barely know how to cook. Madalas talaga, si Queen ang katulong ni mommy na magluto. Wala naman kasi talaga akong hilig sa pagluluto. Limited lang alam ko. Katulad ng Pesto, pancake, afritada. Favorite kasi ng mag-ina ko yan kaya pinag-aralan kong lutuin.

"King."

Tumingin ako kay mommy at agad din ibinalik ang tingin ko sa hinihiwa ko. Nagbebake na naman siya ng mga cup cake dahil favorite din ni Eleonore yon. Hindi ko natutunan yon kasi ang hirap talaga ng baking.

"Yes mom?"

Matagal-tagal bago sumagot si mommy. Tinignan ko muna siya at napansin kong nakatitig siya saakin. Bnitawan ko ang kutsilyo na hawak ko. Nang mapansin niyang nakatingin na ako ay agad siyang ngumiti ng maliit at umiling.

"Wala naman."

"Mom, whatever it is. Spill it. Magkukwento ka ba? Sige lang. Makikinig ako."

Itinuloy ko ang paghihiwa ko sa ilang gulay na ihahalo sa vegetable salad na ginagawa ni mommy at hinintay siyang magsalita. Pero lumipas ang ilang minuto, hindi pa rin siya nagsasalita kaya binitawan ko ang mga hawak ko at naglakad palapit sa kanya. Pagkalapit ko ay niyakap ko siya.

"Alam mo mom? I'm so thankful. Thankful for having you and dad as my parents. Thankful for having Queen. Thankful for having Margarette and Eleonore on my life. I am very very thankful. And I just can't wait to add another family to us."

Nakangiti kong pahayag. Sobrang saya talaga ng nararamdaman ko ngayon. Wala na sigurong makakasira nitong nararamdaman ko kahit sinong tao pa.

I always have a blessed family since I was a kid. A great mother and father. I raise with all their hearts. Kaya noon palang, ito na talaga ang pinapangarap ko. Tahimik at masayang pamilya. Ang swerte ko lang din sa asawa ko kaya mas nakakagaan ng pakiramdam.

Hinawakan ako ni mommy sa kamay pagtapos at sa pisngi. At doon ko napansin na nakapikit siya at umiiyak dahil sa mahihina niyang hikbi. Nangunot ang noo ko at lumayo upang kumpirmahin kung umiiyak nga ba talaga siya. Tama na. Umiiyak nga siya.

"Mom, bakit ka umiiyak?"

Idinilat niya ang kanyang mata at sumilay ang maliit na ngiti sa kanyang labi. Pinunasan niya ito at umiling.

"Wala, anak. Masaya lang ako para sayo. Para sa inyong dalawa ng kapatid."

But her words our opposite on what her eyes saying. There's.. there's something. Hindi ko mapunto kung ano iyon. Pero isa lang ang alam ko, hindi siya masaya.