Love Me, Hate Me

Chapter 18

Chapter 18

Day Off

I bumped my head on the table. The take-home activities that I got from my professors are no joke. Mabuti na lang walang training ngayon ang basketball team. Pinag-jogging lang sila ni Coach ngayong umaga. Kailangan din nilang gawin ang mga activities na ibinigay sa kanila kaya naman naglaan talaga si Coach ng isang araw para roon.

Hindi na rin ako isinama ni Coach sa pagjo-jogging ng team para masimulan ko na ang mga kailangan kong gawin. Wala pa ako sa kalahati ay sumasakit na ang ulo ko. Buti na lang hindi na nagpa-take-home pa si Mr. Ollivares dahil nasagutan ko na ang workbook niya.

Nilanghap ko ang amoy ng dagat mula sa bintana sa harap ko. Mula rito ay nakikita ko ang pagkinang ng dagat na parang may mga nakalutang na dyamante. Kahit papaano ay kumalma ako. Sinimulan ko nang muli ang pagsasagot.

"Mabebs!"

Bumukas ang pinto ng aking kwarto. Pumasok silang lahat na bagong ligo. Mukhang tapos na sila sa jogging nila. May mga hawak na sila ngayong notebook, libro at ballpen. Ang iba ay may hawak pang calculator.

"Sabay-sabay na tayo magsagot ng activities," sabi ni Adam.

Isa-isa na silang pumwesto sa kwarto ko kahit hindi ko pa naman sila binibigyan ng permiso na rito mag-stay. Sa huli ay wala na akong nagawa dahil seryoso na silang nagsasagot. Magkakatabi sa 'king kama sina Erzo, Rex at Zen. Sa sahig naman nakaupo sina Bogs, Lloyd, Carl, Owen, Luis at Shon. Sa couch naman umupo sina Gio, Jin at Adam.

"Ang sakit ng utak ko!" sigaw ni Zen habang hawak ang kaniyang ulo. Wala pang ilang minuto siyang nagsasagot ay nagrereklamo na siya.

"Ulo mo lang ang masakit, hindi utak kasi wala ka no'n!" sabi ni Erzo.

"Bakit? May utak ka ba?" tanong ni Zen. "Wala ka rin namang utak!"

"Eh, 'di inamin mo na rin na wala ka nga talagang utak!" bulyaw ni Rex.

Napahawak ako sa 'king ulo. Paano sila matatapos kung nag-aaway sila? Hinayaan ko muna silang magbangayan at sinubukan kong mag-focus sa pagsasagot.

"Mabebs, papayagan mo ba kaming mag-inom mamayang gabi?" tanong ni Jin.

Hindi ko siya pinansin. Ipinagpatuloy ko ang pagsasagot. Mabuti na lang hindi gaanong mahirap ang take-home activity na ibinigay ng English Prof ko. Kayang-kaya kong tapusin ito bago pa ako abutin ng isang oras.

"Tatapusin namin lahat ng activities namin ngayon, payagan mo lang kami mamaya," Lloyd whined.

Pumilas ako ng isang yellow paper nang mapuno na ang sinusulatan ko. Sinimulan ko namang sagutan ang sunod na activity. Hindi ko pa rin sila pinapansin.

"Mabebs, pumayag ka na," dinig kong sabi ni Owen.

"Kaunti lang naman ang iinumin namin, eh. Hindi kami magpapakalasing," sabi naman ni Bogs.

"Mabebs," Tinawag ako ni Luis.

"Mabebs, please," pagmamakaawa naman ni Carl.

Humigpit ang hawak ko sa lapis. Habang tumatagal ay naririndi na ako sa mga boses nilang minu-minuto akong tinatawag. Sa sobrang higpit ng hawak ko sa lapis ay nahati ito sa gitna. Bigla silang tumahimik. Dahan-dahan akong humarap sa kanila habang hawak ang putol na lapis.

"Hindi kayo matatapos kung hindi kayo titigil sa pagdaldal." Pilit akong ngumiti sa kanila. "Kapag hindi niyo tinapos 'yang activities niyo, walang iinom!"

Nagulat sila sa 'king pagsigaw at dali-daling hinawakan ang kanilang mga ballpen. Muling sumeryoso ang kanilang mukha habang nagsasagot. Maya-maya'y napaangat ang kanilang tingin nang madinig naming tumawa si Gio.