Love Me, Hate Me

Chapter 7

Chapter 7

Order

The delivery came and it's a ton of foods. Hindi na ako gaanong nagulat dahil mga higante sila. Siguradong napakalakas nilang kumain. Papayagan ko sila ngayon dahil maganda naman ang ipinakita nila sa practice game. Ang pinag-aalala ko lang ay ang pagkatapos nito. I declared that I lost the deal so they can skip practice anytime they want and I won't be able to do anything to stop them.

"Let's eat!" anunsyo ni Carl.

Lumapit kami sa mahabang table kung saan nila pinatong ang mga pagkain. There are boxes of pizza, burgers, fries, a tub of ice cream and bottles of different soda. Well, minsan lang naman 'to kaya sulitin na lang namin. Next week ay kailangan na ulit nilang mag-training. Iyon ay kung makiki-cooperate pa sila.

"Mabebs, ano'ng gusto mo? Hawaiian? Cheese and Bacon?" tanong ni Shon habang binubuksan ang iba pang box ng pizza.

"Kahit ano."

"Guys, gusto raw ni Mabebs ng kahit ano. May na-order ba kayong gano'n?" sigaw ni Adam.

Sinapak ko siya sa balikat. Kanina pa siya, ah!

"Hawaiian, mga walanghiya kayo." Nagtawanan silang lahat.

Binuksan ni Luis ang stereo at napuno ng malakas na tugtugan ang buong kwarto. No liquors were being consumed but they all looked like they were drunk. Ang kukulit nila!

"Ang baboy, Zen!" sigaw ni Bogs habang pinapanood si Zen na kumain. Kalat-kalat itong kumain at punong-puno pa ang bibig pero subo pa rin nang subo. "Patay gutom?"

"Pakealam–" Hindi naituloy ni Zen ang kaniyang sasabihin nang bigla siyang nabilaukan.

Imbis na tapikin ang likod niya o bigyan ng maiinom, tinawanan lang siya ng mga kabarkada niya.

"Pagawan niyo na ng tarpaulin si Zen habang bata pa siya," sabi ni Owen.

"Zen, anong gusto mong background? Bulaklak o langit?" tanong ni Erzo.

"Ako na bahala sa background song!" sabi naman ni Rex.

"Tubig! Mga pukingina niyo!" sigaw ni Zen.

Hindi na naming mapigilang matawa. Ako na ang nagpresinta at ikinuha ng maiinom si Zen. Namumula na ang mukha niya at naluluha na dahil sa dami ng nakabara sa lalamunan niya.

"Thank you, Mabebs! Mabuti ka pa ayaw akong mamatay!" Mangiyak-ngiyak na siya.

"Ayaw ko lang magkaroon ng bangkay rito," sagot ko.

Nagtawanan silang lahat. Tumingin naman sa 'kin si Zen na parang pinagtaksilan siya ng taong pinaka pinagkakatiwalaan niya.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang anim na kababaihan. Natigil ang aming tawanan nang dumeretso sila sa 'min na para bang invited sila. Kumunot ang aking noo. Sino ang mga 'to?

"Oh, shit, I didn't invite them," bulong ni Adam.

He showed his phone screen to me. It was a group conversation. It seems like these girls were from the business department. Mukhang nasabi ni Adam na may celebration na nagaganap dito. But the thing is, they're not invited but they here they are. They invited themselves.

"Hi, guys!" bati ni Adam.

Napailing na lang ako. Kinuha ko ang isang baso ng soda at isang piraso ng pizza. Pumunta ako sa mga couch at naupo. Sumunod naman sa 'kin sina Tamara, Yvonne at Jelyn. Mukhang ok naman sila habang kumakain kaya nanahimik na lang ako. Sanay kami sa mga ganitong social gathering kaya alam kong hindi sila ma-a-out of place.