Love Me, Hate Me

Chapter 12

Chapter 12

Sin

"Tell me, Isabelle, may sakit ka ba talaga sa puso? Mukha ka namang malusog, ah?"

Pinisil niya ang aking brso at pisngi. Inikutan niya pa ako na parang kinikilatis ang aking katawan. Nakahawak pa siya sa kaniyang baba habang ginagawa 'yon. Seryosong-seryoso ang kaniyang mukha at nakakunot ang kaniyang noo.

Muli kong kinagat ang aking ibabang labi para pigilan ang aking pagtaw pero sa pagkakataong 'to ay hindi ko na talaga kaya. Humagalpak ako ng tawa. Napaupo pa ako habang hawak ang aking tiyan.

"What? Why are you laughing?" Tinapik niya ang ulo ko.

"G-gio! Niloloko lang kita, 'no! Wala akong sakit sa puso!" I looked up at him and laughed. "Sinabi ko lang 'yon para bagalan mo ang pagmamaneho. Literal na mamamatay ako sa nerbyos kung hindi ko 'yon ginawa."

Marahas siyang nagbuga ng hininga. Inihilamos niya ang kaniyang kamay sa mukha. Inihanda ko na ang sarili ko sa pagmumura niya pero imbis na gawin niya 'yon ay ginulo-gulo lang niya ang aking buhok. Yumukod pa talaga siya dahil naka-squat ako sa lupa.

Hinila niya ako patayo nang mapansin niyang hindi pa rin ako gumagalaw sa 'king pwesto. Nauna na siyang lumakad at naiwan naman akong nakahawak sa 'king ulo.

Nauna siyang naglakad ngunit tumakbo papunta sa kaniyang unahan. "Mahuli, pangit!" sigaw ko at tumakbong muli papasok sa loob ng bahay.

"Ano ka, elementary?" sigaw niya at hindi tumakbo papasok.

Napanguso ako. "Ang KJ mo!"

Nang makarating ako sa living room ay hindi ko maiwasang mamangha sa sobrang laki ng bahay niya. Sa gitna ay may malaking staircase patungo sa second floor. Sa taas nito ay isang malaking portrait ng apat na tao. Sina Gio at Ashley 'yon kasama ang kanilang mga magulang.

Naramdaman kong may humawak sa 'king braso at dinala ako paakyat. "Saan tayo pupunta?" tanong ko sa kaniya habang inililibot ang tingin sa paligid.

Nang makarating kami sa second floor ay bumungad naman sa 'kin ang isang mahabang hallway. Kung hindi mo saulo itong bahay ay siguradong maliligaw ka. Dinala niya ako sa kanang bahagi ng bahay.

"Pupuntahan natin si Dad sa office niya para itanong kung ano pa ang kulang para sa surprise kay Ashley mamay," sagot niya habang hindi pa rin inaalis ang pagkakahawak sa 'king braso.

Tumango-tango ako sa kaniya. "Eh, ang barkada? Nasaan na sila?"

"Nasa garden na sila. Wala namang ibang invited. Ayaw kasi ni Ashley na sobrang daming tao sa birthday niya. Ang gusto niya lang ay mga taong malapit sa kaniya."

Hindi na ako nagtanong pa hanggang sa makarating kami sa tapat ng isang pinto. Nakasulat sa gitna nito ang pangalan ng tatay niya. Si Mr. Gillermo Dela Vega. Hindi ko pa siya nami-meet in person pero nakita ko na siya sa mga TV at newspapers. Siguro sa kaniya namana ni Gio ang pagiging seryoso. Siguro matapang siya at perfectionist.

Pinagpapawisan na ang mga kamay ko sa kaba. Mas dumoble ito nang buksan ni Gio ang pinto. Hinila niya ako papasok sa loob. Nang makarating kami sa gitna ay bigla na lang akong natigilan nang biglang may dumamba kay Gio.

Napabitaw si Gio sa 'king braso at 'agad na itinulak ang dumamba sa kaniya palayo.

"Gio! Pa-kiss muna si Daddy!"

Nagpabalik-balik ang tingin ko kay Gio at sa kaniyang ama. Si Mr. Gillermo ay nakangiti nang sobrang lapad at si Gio naman ay hindi maipinta ang mukha. Lumapit ito kay Gio at pilit siyang hinahalikan.