Love Me, Hate Me

Chapter 4

Chapter 4

White Flag

Habang lumilipas ang mga araw, mas lalo akong kinakabahan sa puwedeng mangyari. Panay ang tingin ko sa screen ng cellphone para sa text o tawag ni Mrs. Carandang tungkol sa practice game. 

"Parang sinisilihan ang puwet mo riyan, Lian," sabi ni Jelyn. Nakatambay na naman sila ni Yvonne sa kwarto namin ni Tamara. 

Bumuntong-hininga ako. "Wala pa rin kasing date kung kailan ang practice game."

"Paghahandaan mo ang pagkikita niyo ni Paul?" Tamara wiggled her eyebrows. 

Inirapan ko siya. "Bakit ko naman paghahandaan?" 

Tumawa si Yvonne. "Alam mo, kaysa kinakabahan ka riyan, mag-chill ka na lang! Ano naman ngayon kung kasama siya sa practice game? Huwag na huwag mong ipapakita na affected ka!" 

"Hindi talaga, ʼno!" pagdepensa ko. "Kinakabahan lang ako dahil baka matalo ako sa deal."

Well, it's one of the reasons why I'm nervous. Ayoko lang talagang aminin sa kanila na kinakabahan din ako kapag nahkita ulit kami ng ex kong si Paul.

"Deal?" tanong ni Tamara. "With whom?" 

"I have a deal with Rex and Luis. Kapag nanalo sila, hindi ako gaanong maghihigpit sa kanila at hahayaan ko silang gawin ang mga gusto nilang gawin. Kapag naman natalo sila, wala silang magagawa kundi ang sundin ako.

Yvonne clicked her tongue. She gave me a warning look. "You're always digging your own grave, Lian Isabelle."

Oops, may nagagalit. 

I smiled apologetically at her. "You know me, I'm impulsive. I make bad decisions but I never run from the consequences. I always deal with it."

"But you always end up hurting yourself, Lian. Please learn to protect your heart."

"I know," I said. "Thank you for worrying about me."

"Ayaw lang namin mangyari ang nangyari sa ʼyo noon. At please lang, huwag na huwag kang maglilihim sa ʼmin. Hanggat maaari ay sabihin mo lahat ng nangyayari sa ʼyo. Hindi man kaagad pero kapag handa ka na." Ginulo-gulo ni Tamara ang aking buhok. 

Napangiti na lang ako. Napakaswerte ko para magkaroon ng mga kaibigang katulad nila. 

"I'll keep that in mind."

My phone suddenly beeped and I saw Mrs. Carandang's name flashing on the screen. 

I sighed. "Yes, Ma'am?" sagot ko. 

"I already have a schedule for the practice game. Ngayong dadating na sabado ang hiniling nila para walang masagasaan na klase."

Tumingin ako sa kalendaryo. Wala naman akong gagawin this weekend kaya walang magiging problema. 

"What time po?" Kinuha ko ang aking planner at inilagay doon ang event. Oras na lang ang kulang. 

"Dapat 8 AM nasa gym na."

"Noted po. Thank you, Ma'am!" 

Ibinaba ko na ang tawag. Ito na nga ba ang pinapangambahan ko. Because of my recklessness, all I have to do is hope that Gio will lose. Siguradong aabushin nila ang pagkakapanalo nila sa deal kung sakali. Ako ang mapapahiya kay Mrs. Carandang sa huli. Napahiya na nga, hindi pa exempted sa lahat ng subjects sa final exam. Ako ang pinakatalo kung sakali. Hindi ko kaagad ito naisip bago ako nakipag-deal sa dalawa.

I informed the basketball team about the practice game through the group chat I created for us. Ayaw ko man, ito ang pinakamadaling way para ma-contact ko silang lahat. Kinailangan ko lang i-add silang lahat sa Facebook para ma-i-add sa group chat. Si Gio lang ang hindi nag-a-accept sa friend request ko. Akala niya ba ginusto kong i-add siya? Hah!