Cosima Sanctuary is a one of a kind safe house for teenage survivors, but when they realize that one of them is a psychopath, all hell breaks loose. The hunt is on for the psycho next door.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
19
The Devil's Children
Tasha
Kahit saan ako tumingin, nakikita ko sila, napapalibutan nila kami. Kung titingnan, mukha lamang silang normal na mga kabataang gaya namin; pero iba ang nakikita ko sa mga mata nila, naninindak ito at tila ba punong-puno ng galit. Mukha silang mababangis na hayop na uhaw pumatay.
"Ate! Ate anong nangyayari?" Iyak ni Ruth. Nararamdaman ko ang lamig sa balat niya at panginginig ng mga kamay niyang nakapulupot sa akin. Takot na takot siya; pati ako; pati ang lahat.
"Fuck! Start you piece of fuck!" Taranta na si Wolfgang at kung ano-ano na ang sinasabi niya habang pilit na pinapaandar ang sasakyan.
"Wolfgang bilis! Paandarin mo!" Taranta namang giit ni Cloud.
"It's not fucking working!" Halos magwala na si Wolfgang sa sobrang pagmamadali.
"Lock the door! Stay away from the windows!" giit naman ni Aaron kaya lahat kami ay nagkumpulan sa sahig habang palipat-lipat ang tingin sa mga kabataang nakapalibot sa amin.
Biglang umalingawngaw ang isang kalabog dahilan para mapasigaw kaming lahat; kahit si Kleya na siyang pinakamatapang sa amin, napasigaw din. Nakita namin ang isang binatilyo, nakadampi na ang kanyang palad sa salamin. Habang nakatingin kaming lahat sa kanya, tinanggal niya ang palad sa salamin dahilan para mag-iwan siya ng bahid ng dugo.
"Don't look! Just close your eyes!" Bulong ko kay Ruth habang mas hinihigpitan pa ang yakap ko sa kanya.
"Shit! Shit! Shit! What's he doing?!" Nagsisigaw si Eva kaya muli kong ibinalik sa binatilyo ang tingin ko.
Tinaas ng binatilyo ang kanyang hintuturo at gamit ang dugo sa kanyang kamay, nagsimula siyang gumuhit. Pigil ang hininga ko habang pinapanood siya. Hanggang sa isang iglap, huminto siya.
"What the—" bahagyang tumayo si Punk at inilapit ang kanyang mukha sa bintana. Tahimik kaming lahat, sa sobrang tahimik, naririnig ko na ang mabibigat nilang hininga. Gaya ni Punk, pinagmasdan ko nang maigi ang ginuhit ng binatilyo sa bintana at nagtaka ako nang makitang isa itong smiley face.
Mula sa guhit na smiley face, tiningnan kong muli ang mukha ng binatilyo at unti-unting kumurba ang kanyang labi sa isang malaking ngiti. Nagimbal kaming lahat nang makitang ibang-iba ang hitsura ng kanyang mga ngipin—napakatalas ng mga ito, parang mga pangil ang lahat, kahit sa harapan. Sa sobrang talas, mukhang hindi na ito mga ngipin. Para itong metal, napakatalas na metal.
