6ο κεφάλαιο
Ο Harry κάθε δύο δευτερόλεπτα έριχνε κλεφτές ματιές, φαινόταν μέσα από τα μάτια του πως νοιαζόταν << Elena τρέμεις..!>> ο τρόπος με τον οποίο ήχησαν τα λόγια του με έκαναν να γυρίσω το κεφάλι μου και να αντικρίσω το παγωμένο πρόσωπο του, τα καταπράσινα του μάτια είχαν ανοίξει προς το λαχανί και δίχως να του απαντήσω στην προηγούμενη του ερώτηση γύρισε τους διακόπτες του θερμοστάτη τέρμα προς την κόκκινη γραμμή που συμβόλιζε τον ζεστό αέρα .
Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό; Εικόνες δραματοποιήθηκαν μπροστά στα μάτια μου, κάνοντας τα χέρια μου να τυλιχτούν με δύναμη γύρο μου. Σήκωσα το βλέμμα μου προς τα πάνω θέλοντας να δω πόσο ακόμη δρόμος μας είχε απομείνει. Είχαν θολώσει τα τζάμια από το κρύο που επικρατούσε μέσα στους σκοτεινούς δρόμους του HolmesChapel που αντανακλούσε με την ζέστη που επικρατούσε μέσα στο αμάξι. Είχαμε είδη φτάσει έξω από το σπίτι αφού Harry προσπερνούσε όλους τους οδηγούς. Πάτησα το κουμπί της ζώνης ασφαλείας για να τραβηχτεί προς τα πίσω με μιας τα δάχτυλα μου κινήθηκαν προς το χερούλι πιέζοντάς το προς τα μέσα. Τα ξυπόλυτα πόδια μου άγγιξαν το πεζοδρόμιο που άρχισε να υγραίνει από τις λίγες ψιχάλες που έσταζαν από τον ουρανό . Ο άνεμος έσπρωξε τις τούφες των μαλλιών μου διώχνοντας από το πρόσωπο μου. Είχαμε είδη περάσει απέναντι και δίχως καν να το προσέξω ένας κουκουλωμένος νεαρός στα μαύρα πέρασε από μπροστά μου κάνοντας με να βαδίσω τρία βήματα προς τα πίσω .Άλλα το χέρι του Harry με κράτησε καθησυχάζοντας με πως ήταν μόνο ένας περαστικός .Κρατώντας ακόμη την μέση μου άνοιξε την εξώπορτα με τα κλειδιά που έκανε τόση ώρα να βρει από την τσέπη του παλτού μου .Βοηθώντας με να ανέβω τις σκάλες .Νιώθω τόση αδύναμη που δεν μπορούσα να σηκώσω τα πόδια μου. Χωρίς καν να ανοίξει ο Harry το φώς μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο και την στιγμή που περίμενα να φύγει και να με αφήσει μόνη μου άνοιξε τα παπλώματα και μπήκε μέσα μαζί μου .Τραβώντας τα μαλλιά μου προς τα δεξιά άφησε ένα απαλό φιλί στον αυχένα μου .
Τα μάτια μου άρχισαν να βαραίνουν μέσα στην ζεστή αγκαλιά του Harry. Και την στιγμή που ήμουν έτοιμη να πέσω στον λήθαργο του ύπνου ακούστηκε η βραχνή ανάσα του <<Elena, σου ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ότι θα σε προστατεύω από οτιδήποτε >> το είπε με έναν τρόπο που δήλωνε ότι η υπόσχεση που έδωσε σήμαινε πολλά γι' αυτόν. Τα μπράτσα του σφίχτηκαν περισσότερο πάνω μου δίνοντας μου ένα ίχνος ασφάλειας. Έτσι αποκοιμήθηκα στο σκοτεινό μονοπάτι της αγκαλιάς του, με τα επιδέξια δάχτυλά του να παίζουν με της τούφες των μαλλιών μου.
Έκανε υπερβολική ζέστη ή μάλλον έτσι νόμιζα. Ένιωθα το σώμα μου να καίει, ήθελα απεγνωσμένα να δροσιστώ. Τα μαλλιά μου είχαν κολλήσει στο μέτωπό μου από τον ιδρώτα, έτσι κάνοντάς τα στην άκρη έγειρα το κεφάλι μου προς τα δεξιά ψάχνοντας κάτι να ικανοποιήσω την ανάγκη μου, αλλά δεν υπήρχε ίχνος. Έβαλα τα μπράτσα μου προς κίνηση κάνοντας το αδύναμο σόμα μου να σηκωθεί προς τα πάνω. Δίχως καν να γυρίσω το κεφάλι μου είδα με την άκρη του ματιού μου ότι το σόμα του Harryδεν βρισκόταν δίπλα μου. Με τα βήματα μου να σπεύδουν προς την κουζίνα, ένα σόμα εμφανίστηκε πίσω από την μισάνοιχτη πόρτα με την σκιά του να τρυπάει το ελάχιστο φως που χτυπούσε από το hol του δωματίου μου. Έκανα μέγα λάθος την στιγμή που περίμενα τον Harryεμφανίστηκε το ειρωνικό χαμόγελο του, άρχιζε να βαδίζει απειλητικά κοντά μου. Είχα κοκαλώσει, τα πόδια μου τραβήχτηκαν προς τα πίσω κάνοντας τρία βήματα. Κουνώντας αρνητικά το κεφάλι μου. Η καρδιά μου ήταν έτοιμη να βγει από τον θώρακά μου, ο εφιάλτης δεν είχε τελειώσει. << Ήρθα εδώ για να τελειώσω αυτό που ξεκίνησα>> βρισκόταν λίγα εκατοστά μακριά μου. Δεν μπορούσα να ξεφύγω, ήμουν εγκλωβισμένη. Προσπαθώντας να κάνω κι άλλο πίσω έπεσα ανάσκελα πάνω στο κρεβάτι μου <<βλέπω ότι βιάζεσαι μωρό>> άφησε ένα πνιχτό γελάκι και έσκυψε προς το μέρος μου <<Mat, ΜΗ!>> Τα χέρια μου σχηματίστηκαν σε γροθιές χτυπώντας τα πάνω στο μυώδες στήθος του.
