Μαζί
Αυτή ήταν μια καινούρια συνήθεια που δεν θα μπορέσω εύκολα να αποφύγω. Προσπαθώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου με δικαιολογίες. Ακόμη και ένας χρήστης ναρκωτικών δεν θα έλεγε πως είναι πολύ εθισμένος στα ναρκωτικά, έτσι είμαι και εγώ πιστεύω πως το έλεγχο πως πραγματικά δεν έχω ανάγκη την παρουσία του, αλλά η αλήθεια είναι πως κανείς δεν το προλαβαίνει και όταν είναι σε θέση να καταλάβει τα πάθη του τον έχουν αδυνατίσει και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ζει με αυτό με αυτό.
Η μηχανή είχε πάρει μπρος και το αυτοκίνητο είχε πάρει τον κεντρικό δρόμο ,χωρίς να ξέρω τον προορισμό, και η αλήθεια ήταν ότι δεν με ενδιέφερε, κι όμως αυτήν την στιγμή είμαι έτοιμη να του ρωτήσω <<Harry, πού ακριβώς πηγαίνουμε;>> δεν γύρισα να τον κοιτάξω ,απλά το ρώτησα αόριστα ,αλλά δεν πρόσεξα καμιά αντίδραση από αυτόν. Ο αντίχειρας του κρατούσε το κάτω χείλος του τραβώντας το ελαφρά, το βλέμμα του τόσο συλλογισμένο, τα μαλλιά του είχαν μακρύνει τον τελευταίο καιρό, εμποδίζοντας κάπου κάπου την όραση του ,παραδείγματος χάριν αυτήν την στιγμή. Το χέρι μου κινήθηκε απομακρύνοντας την τούφα και τον έκανε να αναπηδήσει από την θέση του. << Ήθελα απλά να μάθω που ακριβώς πάμε ;>> είχα μετανιώσει πολύ που τον έκανα να τρομάξει,
<<Μωρό μου απλά έχε λίγη υπομονή , έπιασε το χέρι μου και το χάιδεψε με τον αντίχειρα του και έπειτα άφησε ένα υγρό φιλί στέλνοντας στο στα ραχοκοκαλιά μου. Με μπέρδευε ο χαρακτήρας του ήταν τόσο απρόσμενός τόσο ελεύθερος από τον γύρω κόσμο, σαν να ζούσε σε άλλη διάσταση, αναρωτιέμαι αν πότε έχει νοιώσει ,αν και αυτό είναι πολύ κακό, αλλά δεν τον έχω να τον αγχώνει κάτι << έχεις αγχωθεί ποτέ;>> ξανά γύρισα το βλέμμα μου σε αυτό το πρόσωπο που λαχταρούσα ,για μια στιγμή γύρισε απότομα σαν να μην περίμενε αυτή την ερώτηση, του άφησα λίγο χρόνο ,δεν ξέρω τι τον έκανε να νοιώσει έτσι<< Elena ξέρεις είμαι και εγώ άνθρωπος μπορεί να νοιώσω....>> το άφησε στο αόριστο << αλλά όχι ποτέ δεν αγχώνομαι >> εμφανίστηκε ένα μισό χαμόγελο στο πρόσωπο του. Έστριψε προς τα δεξιά παρκάροντας το αμάξι στο παρκινγκ ενός pub. << Harry δεν έχω καμιά όρεξη να πιώ, άσε που πιο πολύ για κρεβάτι είμαι παρά για εδώ>> τράβηξα το μπράτσο του αντίθετα από εκεί<< μην βιάζεσαι και τόσο για το κρεβάτι>> με τράβηξε προς την δικιά του μεριά<< Harry πάμε κάπου να φάω... να φάμε, πεινάω...>> θα μπορούσα να γκρινιάζω επί ώρες<< μωρό μου απλά θέλω να σε γνωρίσω στους φίλους μου>> το μπράτσο του αγκάλιασε την μέση μου και με καθοδήγησε μέσα.
Ένας ζεστός αέρας χτύπησε το πρόσωπο μου. Ήταν στολισμένο με ξύλινη διακόσμηση, το μπαρ βρισκόταν στην δεξιά πλευρά του μαγαζιού και αρκετά τραπέζια άλλα με παρέες ,άλλα με μεθυσμένους να έχουν την συντροφιά ενός ποτού. Υπήρχε μουσική ώμος ο ήχος των πελατών έκανε περισσότερο θόρυβο, οι σερβιτόρες ήταν ντυμένες όσο πιο λίγα μπορούσαν ενώ το χαμόγελο τους δεν αφανιζόταν ποτέ. Ο Harry με συνόδεψε στο τέλος του μαγαζιού όπου καθόταν μια παρέα αγοροκόριτσων, ήταν λες και ο καθένας είχε φέρει κάποια μαζί του παρά για ζευγάρια. Ο Harry χαιρετήθηκε με τους φίλους του και ύστερα καθίσαμε στο τέλος του κυκλικού καναπέ,<< ποιο είναι το κορίτσι μας από εδώ >> ένα με καστανόξανθο μαλλί και μαυρισμένος περισσότερο από ότι έπρεπε, η προφορά του εντελώς Αμερικάνικη <<Elena....>> προσπαθούσαν όσο το πιο πολύ να μην ακουστώ, << Λοιπόν ο άσχημος από εδώ είναι ο Christopher...>> γέλασε πάνω του, παρόλο που δεν φαινόταν καθόλου άσχημος << μπορείς να με φωνάζεις Chris>> έκλεισε σκανδαλιάρικα το μάτι του, δεν θα πίστευα πως ένας άνθρωπος θα ασχολιόταν τόσο πού με τα πιο ανοιχτόχρωμα ξανθά μαλλιά του, << φυσικά εγώ είμαι ο Rick από την Αμέρικα και οι λεσβίες από εδώ είναι η Lara και η Clara>> δεν είχα συστηθεί ποτέ με άτομα που να είναι του ίδιου φίλου,<< βλάκα...>> το κορίτσι με τα πορτοκαλί μαλλιά του χτύπησε στο στήθος και ύστερα τον φίλησε πεταχτά, αυτή η παρέα είναι πολύ πιο ελεύθερη από ότι περίμενα << και κανονικά είμαι η Megan και αυτή είναι η ξανθιά θεά είναι η Roxy >> έπαιξε με τα μαλλιά της καθώς έσκαγε την φούσκα, πιο πολύ θα μπορούσες να τις πεις άγγελος και διάολος. << είσαι ελεύθερη μωρό μου στην είσοδο του κρεβατιού μου>> φίλησε το χέρι, δείχνοντας πόσο gentleman είναι << Romeo μια φορά να μην την πέσεις σε κάποια δεν γίνεται >> ο Harry τράβηξε απότομα το χέρι μου από το δικό του << συνηθισμένος Romeo μπορεί ακόμα να την πέσει και σε θηλυκό ρακούν>> έπαιξε με τα μάτια της η Roxy, << και φυσικά έχεις την τιμή να γνωρίσεις τον άντρα με τις μεγαλύτερες επιτυχές της παρέας Mark>> ο αρκετά λευκός με σκούρα μαλλιά, που αν τον έβλεπες θα έλεγες πως είναι το μοναδικό vampire με τόσο σκούρα μπλε μάτια. Ο καθένας μιλούσε για κάτι που του αφορούσε, πράγμα που με έκανε να δυσκολεύομαι πολύ να παρακολουθήσω, ο Harry εντελώς αραγμένος μιλούσε με τον Αμερικάνο έχοντας το χέρι του τυλιγμένο στην μέση μου τραβώντας με όσο πιο κοντά του όταν ένοιωθε ότι απομακρυνόμουν. Όλοι είχαν από ένα τσιγάρο στο στόμα τους και το τραπέζι συνοδευόταν με δύο τασάκια αντί για ένα, πράγμα με έκανε να πνίγομαι όταν τραβούσαν ομαδική τζούρα, ναι ομαδική τζούρα, μάλλον ήταν και ιδιαιτερότητα τους μέσα από τα άλλα χαρακτηριστικά που είχαν. Την μια στιγμή δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο αφού ακόμη και τα πρόσωπα τους δεν φαινόταν από τον καπνό, μου ήταν αδύνατον να εισπνεύσω με αποτέλεσμα να πνιγώ κάνοντας όλους να διακόψουν ότι κάνανε, κοιτάζοντας με λες και είχα βγάλει τρίτο μάτι στο μέτωπο μου. << Μωρό μου είσαι καλά>> ίσιωσε την κορμοστασιά του πιάνοντας σφιχτά το χέρι μου, << απλά μου ήρθε πολύ καπνός >> προσπάθησα να απολογηθώ, νομίζω πως τα μάγουλα μου άρχιζαν να ζεσταίνονται περισσότερο << μην μου πεις πώς δε έχεις καπνίσει ποτέ; >> η τσιριχτή φωνή της Roxy αναδείκνυε πόσο ενθουσιασμένη ήταν << πλάκα κάνεις; Είσαι τόσο αθώο πλασματάκι για να είσαι μαζί με τον Harry. >> το ειρωνικό χαμόγελο του ξανθού δεν έφευγε από το πρόσωπο του. << Ο γλυκιά μου θα προτιμούσα να καπνίσεις το πρώτο τσιγάρο σου μαζί μου>> δεν φαινόταν να αστειεύεται ο Romeo. <<Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι μωρό μου>> ο Harry είχε τραβήξει τις λίγες τούφες που έπεφταν στο πρόσωπο μου σαν μια κουρτίνα που έκρυβε το πόσο άβολα ένοιωθα, αφήνοντας ένα απαλό φιλί σον λαιμό μου.<< Απλά θα δοκιμάσεις η Megan μου πρόσφερε ένα τσιγάρο μέσα από το κόκκινο με άσπρο κουτάκι Marlboro. Δεν ήθελα να απογοητεύσω τον Harry μπροστά στους φίλους αλλά και εγώ ένοιωθα την ανάγκη να το κάνω, έτσι κι αλλιώς είναι μια απλή δοκιμή δεν σημαίνει πως θα εθιστώ στο κάπνισμα. Το άρπαξα από τα χέρια της και το τοποθέτησα στα χείλη μου, αν και δεν το είχα ανάψει η πικρή γεύση του ήταν δύσκολο να το συνηθίσω , ο Harry έβγαλε τον αναπτήρα από την κολοτσέπη του και άναψε την φλόγα κρατώντας την μέχρι να καεί το τσιγάρο, τράβηξα μια απότομη τζούρα γεμίζοντας τα πνευμόνια μου με αυτόν τον τοξικό καπνό με αποτέλεσμα να δυσκολευτώ να το εκπνεύσω, και να βήξω μέσα από τον καπνό που έβγαινε εκείνη την στιγμή, απομάκρυνα το τσιγάρο με έναν μορφασμό αηδίας <<σίγουρα αυτό δεν είναι για μένα >> αναφώνησα δίνοντας το στον Harry, αλλά αντί να γελάσουν με την κίνηση μου άρχισαν να χειροκροτούν, << δεν έχω δει καλύτερη τζούρα από την δικιά σου>> ο Romeo χαμογέλασε αγκαλιάζοντας με << μου έφτιαξες την μέρα με φίλησε στο μάγουλο, αλλά ύστερα τα χέρια του Harry γραπώθηκαν από πίσω μου μη θέλοντας να με αγγίξει κανένας άλλος εκτός από τον εαυτό του <<μην φοβάσαι Hazza δεν θα σου φάμε την γκόμενα>> γέλασε περισσότερο από όσο έπρεπε. << Harry νυστάζω μπορούμε να πάμε σπίτι>> έσφιξα το μπούτι του καθώς του το έλεγα. Δεν είδα καμιά αντίρρηση το μόνο που έκανε ήταν να σηκωθεί λέγοντας πως πρέπει να φύγουμε, φορώντας την δερμάτινη ζακέτα του<< Χάρηκα πολύ που σας γνώρισα παιδιά>> σήκωσα το χέρι μου κουνώντας το πέρα δώθε ,ενώ με το άλλο με τα τραβούσε ο Harry << καλά να περάσετε>> φώναξαν όλοι μαζί, φέρνοντας με σε πολύ δύσκολη θέση. Ο κρύος αέρας με έκανε να ανατριχιάσω καθώς ο Harry άνοιγε την εξώπορτα, και με γοργά βήματα μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο που με την λειτουργία του κλιματισμού άρχιζε να θερμαίνει το χώρο.
<< Μείνε μαζί μου απόψε;>> είχε ανάψει το φλας για να στρίψει δεξιά
