My Celebrity Boy-FRIEND (ongoing)

Chapter 29

CHAPTER 29

*tok tok tok* kumatok ako sa pinto ng office ni sir Warren.

Binuksan ni Russell ang pinto.

Nagulat sya ng Makita nya kong umiiyak.

Ano nangyare??? Nagaalalang tanong nya sakin.

Hindi ko sinagot ang tanong..

Niyakap ko sya…

Russell……sobrang sakit. Umiiyak kong sabi a kanya..

Niyakap nya din ako ng mahigpit at naramdaman ko ang pag-aalala nya sa yakap nya..

Kaya mo yan.. nandito lang ako ha.. hindi kita iiwan.. wag kang mag-alala. Binulong nya sa tenga ko ang mga salitang yung habang yakap yakap nya ko..

Punasan natin luha mo, ano bang nagyari. Pinunasan nya ang luha ko..

Alam na nya, umamin na ko na mahal ko sya…. Sabi ko sa kanya.

Ano?? Akala ko ba wala kang balak sabihin sa kanya?? Nagulat sya sa sinabi ko.

Napuno na kasi ako eh… hindi ko alam kung anong gagawin ko kanina, akala ko mapipigilan ko pa yung sarili ko pero hindi ko nagawa. Tumulo ulit ang mga luha.

Anong sabi nya?? Tumingin sya sakin.

Wala…hindi ko alam.. wala naman syang sinabi eh.. umalis kagad ako ako nung sinabi ko yun. Sabi ko sa kanya.

Eh gago naman pala yung lalaking yun eh! hindi ka man lang hinabol?? Di man lang nagsorry??! Makakatikim sakin yun! Galit na sabi nya.

Pabayaan mo.. nakapagdesisyon naman na ko na lalayuan at iiwasan ko na sya. Para tapos na..

dun din naman mapupunta to eh.. tsaka dapat ko na talaga syang iwasan lalo na nasabi ko na sa kanya na mahal ko sya. Pinunasan ko ang mga luha ko at umupo sa mini sala sa loob ng office.

kaya mong gawin yan?? Sigurado ka?? Tanonng nya sakin.

Kakayanin ko. Kahit isang buwan pa kong magojt dito. Sagot ko sa kanya.

Wag ka magalala, nandito lang ako.. tutulungan kita sa lahat para sumaya ka..  tumitig sya sakin.

Sobrang bait talaga ni Russell sakin.. wala akong masabi.

Kahit na alam nyang hindi ko sya mahal at alam nyang di ko mababalik sa kanya yung pagmamahal na pinapakita nya sakin, nandito parin sya sa tabi ko.. hindi ako inniwan..

Pagkatapos naming gawin ang mga inutos samin ni sir Warren, sabay kaming umalis..

Ihatid na kita mamaya san ka pa pumunta. Magpahinga nalang pagkauwi mo.. at wag ka ng magmukmok. Pabirong sabi sakin ni Russell.

Sige. Para matipid ako sa pamasahe. Ngumiti ako sa kanya.

 Ang plastic ng ngiti mo. Natatawang sabi nya.

****

Ang layo pala ng bahay nyo. Hininto ni Russell ang sasakyan nya sa harap ng bahay namin.

Ikaw kasi eh nagvolunteer ka pa maghatid. Sabi ko sa kanya.

Biro lang, to namang broken hearted na to di mabiro. Asar nya sakin.

Pinapaala mo pa.. naiinis kong sinabi sa kanya.

Tara. Pasok ka muna, samin. Aya ko sa kanya.

Naks! Papapasukin mo ko sa inyo.. sige ba. Gusto ko yan. Bumaba sya sa kotse na tapos binuksan nya naman yung pinto ng kotse nya sa side ko.

Binuksan ko ang gate ng bahay naming at pumasok sa loob.

ma.. hinanap ko si mama sa loob.

May may kasama pala ako. Kaibigan ko po.

Ui, halika na dito pumasok ka na. tinawag ko si Russell.

Ahh.. good evening po, Russell po. Nice meeting you po. Lumapit sya kay mama at nagbeso.

Ahh.. ang gwapo naman ng kaibigan mo Dana. Have a seat. Pinaupo ni mama si Russell sa sofa.

Anong gusto mo juice? Tubig? Softdrinks??  Tanong ko sa kanya.

Ay wag na.. ok lang ako.. uwi nadin naman ako.. hiantid lang kita. Nahihiyang sabi nya.

Tumayo na sya tapos nagpaalam na kay mama.

Lumabas na sya ng bahay namin at pumunta sa sasaknyan nya.

Una na ko ah. Wag ka na magmukmok dyan. Sumakay sya sa kotse nya.

 Oo na.. sige ingat ka ah.. SALAMAT. Nakangiting sabi ko sa kanya.

 Basta para sayo.. walang problema. Kumaway na sya sakin at pinatakbo ang kotse nya.

Ang bait talaga nung lalaking yun… sayang mas kung nauna ko lang siguro syang nakilala kesa kay Ken… siguro hindi ako nasasaktan ng ganito…