Chapter 23
Aya Bianca's POV
OMG. Totoo? Nagawa ko kay Sean iyon? WTH. Nakakahiya! After ko siyang kissan sa cheeks niya tumakbo ako pabalik doon sa table namin, grabe talaga. Ako pa talaga ang gumawa noon, haysss, anong mukha na lang ang maihaharap ko doon?
Pati di ko pa pala nabibigay itong regalo ko sa kanya. I'm sure hindi rin naman siya magugustuhan ito. Hindi siya yung tipo ng lalaki ng mahilig sa ganito...
Pagkabalik ko doon...
"Pwede ba akong ---- "
Ganyan ang naabutan kong scene sa dalawang kasama ko sa table na magkaharapan. Nagulat sila sa pagdating ko kaya napalunok si girl.
"Psssh, panira ng moment." sabi ng aking Bhest Nathan. Ako naman na si epal daw ay umupo na sa kabilang chair sa gilid nila. Ako ang referee.
"Continue..."
Nakakatawa naman ang mukha ni Rhaisa nakatungo at halatang hiyang-hiya. Ano ba kasi ang pinag uusapan nila at ganito mga expression ng kasama ko? 'Pwede bang?' Hala... Ano ang ibig sabihin ng Bhest ko doon.
"Ui bhest, ano ba kasi yung tinatanong mo kay Rhaisa?"
"Manahimik ka!" ouch .. ang sakit namang magsalita ng Bhest ko T.T Kung hindi naman sa akin hindi niya makikilala si Rhaisa eh! T.T
"Hello everyone again!!!!!!!!!" nagulat kami sa entrance speech ng Mommy ni Sean na ngayon ay nakatayo sa stage. "--Uhmm, matagal na namin itong pinag-iisipin pero ngayon lang na-approve hehe. Hmmm... I just want to tell you guys, especially the employee of our company. That we're going to change our Management."
WHAT?
"-Yeah, but don't worry, walang malilipat at walang matatanggal. We decided to make Sean Luigi Lopez my son to be the Head of the Company."
WHAT? Don't tell me, ito na nga yung time na ibabalik ko na yung company sa kanila? Bakit ganito? Bakit ganito ang feeling ko? Masakit sa damdamin ko, parang ayaw kong ibigay. May part sa akin na gusto ko pa din mag stay. Ganoon na lang ba talaga iyon? Bigla bigla na lang kukunin? Sabagay, sawsaw nga daw ako.
Then nagpalakpakan yung mga tao.
I feel bad...
My share ako dito pero parang nawalan ng consideration ito. At basta basta na lang inechpwera.
I can't take this anymore!
Tumayo ako at balak ko na sanang umalis. Pero nagulat ako sa sinabi ni Tita Amy..
"We decided to make Ms. Lim to be my son's Assistant since this is the first time he'll manage a company."
WHAT?
Ano 'to? Rank Down?
TETRIS lang 'te?
Then nagpalakpakan na naman yung mga tao. They are happy about it. Damn!
Manager ang dating ko pero ngayon magiging Assistant na?
Hindi ko napansin na nakatayo pala ako, napatingin na lang ako sa lahat dahil nakatingin din sila sa akin.
Damn!
"Rhaisa, paano na 'to? Hindi mo na ako boss, ..." umupo ulit ako at hinarap ko si Rhaisa sa akin..
"Ma'am hindi ko din po alam..." naiiyak na din siya.. "-ma'am ibig sabihin po ba nito mawawalan na ako ng trabaho?"
"Rhaisa... Sorry.. Mukhang yung ginagawa mo sa akin noon ay mangyayari na sa akin..." Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya, hindi ko din magawang masabi kung mawawalan din siya ng trabaho.
"I gotta go." dapat na akong umalis, may kailangan pa akong ayusin about dito.
Tumayo na ulit ako at naglakad...
"Look who is here..."
"And look who is here too." sagot ko sa kanya, leshe... wrong timing talaga itong babaeng ito.
"How are you?" at nagtanong pa..
"Good." at dumerecho na ako, wala akong ganang makipag sagutan dyan sa Mai na yan na mukhang Siomai.
"Poor Aya... Rank Down?" hindi ko na lang siya sinagot kahit gusto ko siyang batuhin nitong sandals ko, pero naisip ko. Paano nalaman ni Sean na may butterfly itong sandals ko?
Aww.. Nandito na pala ako sa harap ng kotse ko at hawak hawak ko pa pala itong regalo ko sa kanya >__< Hindi ko man lang nabigay.
Bukas na lang... Mas importante ito..
Papasok na ako sa Driver's Seat ng may humawak sa balikat ko.
"WHAT?"
Pero bigla kong nabitawan ang cake na dala dala ko pagkakita ko sa taong humawak sa balikat ko.
