The Prince Who Stole My Glass Slippers (Prince Series #1)

Chapter 20

Chapter 20

Nang sandaling maglapat ang aming mga labi pakiramdam ko ay hindi na ako muling huminga pa. Nanatiling nakamulat ang aking mga mata sa pagkagulat. Hindi ko alam kung bakit parang nawalan na ng lakas ang buong katawan ko habang pinagmamasdan ang kanyang nakapikit na mga mata. Pahigpit na nang paghigpit ang pagkakahawak ko sa aking upuan habang marahan nang nagsisimulang gumalaw ang kanyang mga labi.

His soft lips are now moving with my trembling lips and I don't know what to do.

Bakit hindi ko siya magawang itulak? Bakit nanatili lang akong nakatigil at walang ginagawa? Hindi ba dapat ay umiwas ako? What is happening to me?

Parang may kung anong mayroon sa kanyang napakalambot na labi na siyang nagpipigil sa akin para umiwas sa kanyang mga halik o tama bang aminin ko na lang sa aking sarili kung anong totoo?

Should accept the realization? That my whole system is giving in to him, giving in to this real life prince. Yes, he did kiss me before at the back of my hand with the same position. But the feeling is damn different. Nag uumapaw na ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

The fast beating of my heart, the intense heat all over my face and the warm happiness all over soul. This feeling is so overwhelming, na halos hindi ko na maipaliwanag ng maayos.

I was about to close my eyes when I heard Anastacio's complaints about Cinderello's hands on his eyes.

Akala ko ay tuluyan na niyang pakakawalan ang aking mga labi nang hagipin nang isang kamay niya ang aking kanang kamay para ikawit ko ito sa kanyang batok. Halos manlaki ang mga mata ko sa ginawa niya, how about Anastacio's eyes?

Pinilit kong iiwas ang aking mga labi sa kanya dahilan kung bakit maramdaman na lang ng aking pisngi ang dulo ng matangos niyang ilong. Nang sulyapan ko si Anastacio ay nakasandal na ang ulo nito sa sandalan ng upuan habang ang isang kamay ni Cinderello ang nakatakip sa mga mata nito. Oh god! He's good at multi tasking.

"Aurelia, nabitin ako.." bulong niya sa akin. Nanatili pa rin siyang nakayuko sa akin at hindi niya inabalang alisin ang nakalapat niyang matangos na ilong sa aking pisngi. Ilang beses niya pa itong ginagalaw para makiliti ang pisngi ko. Oh my god Rashid Amadeus Villegas!

Pakiramdam ko ay punong puno na ako ng pawis sa ginagawa niya.

"What's with this kuya Rashid?" nakahawak na ang mga kamay ni Anastacio sa kamay ni Rashid.

"Count from one to fifteen Anastacio, kuya has a surprise.." sinasabi lang naman ito ni Cinderello habang nakatitig sa akin.

"Wow!" tuwang tuwang sabi ni Anastacio.

"Rashid!" pag alma ko. Ngumisi lang siya sa akin bago niya inilagay ang hintuturo niya sa unahan ng labi niya para iparating sa akin na huwag akong maingay.

"Enough Rashid..." bulong ko sa kanya.

"Hmm, isa pa.." malambing na sabi niya na parang batang inapi na naman.

"One!" malakas na bilang ni Anastacio.

"Rashid.." iniwas ko na ang labi ko nang muli siyang magtangkang humalik sa akin.