Tutsak

Alışveriş Merkezi

Günaydın hayat! Günaydın güneş ! Günaydın Zack. Yanımda yatan yakışıklıya baktım. Sevgilime. Düşünmesi bile çok hoş.  Birbirimize sarılmış yatıyorduk.  Katniss'e anlatsam belki bana kızardı. Daha ne kadar oldu onu tanıdığın da bu kadar bağlandın diye. Onu ne kadar tanıdığımda ilgili sorular sorar cevaplarım onu tatmin etmezse zamanını beklemem gerektiğini söylerdi. Onu aramam gerektiğini tekrar aklımın bir köşesine not ettim. Zack'e 10 üzerinden kaç verirdi acaba? Şimdilik en yüksek not 4'dü. Haksız da sayılmazdı çocuk hem yalaka hem yavaş hem samimiyetsizdi. Bu düşüncelerden uzaklaşmak için kafamı iki yana salladım.

Yataktan yavaşça kalktım. Güzel bir kahvaltı hazırlamalıydım. Kahvaltılıkları çıkarıp masaya yerleştirdim. Zack'i uyandırmak vardı sırada. Odaya gidip yanına yattım. Onu izliyordum. Yüzünü. Sakallarını kesmemişti ve siyah sakalları daha da güzelleştiriyordu yüzünü.

Yeşil gözlerle uyandı bu güne. Sıcacıktı gözleri. Yanında olduğumu bilir gibi. Mutlu gibi. Birkaç dakika bakıştık.

"Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde 

Seni düşünürken gülüşündeki sıcaklığın içime dolup da 

Beni sardığı bir anda sevdim 

Seni sadece sehvi boyun, siyah saçların yâda kara gözlerin 

Güzel bir yüzün var diye değil 

Fikirlerinle, konuşmandaki güzelliğin ve benim o kor halde yanan yüreğimle sevdim 

Ben seni derinden ve hissederek sevdim "  Şiirle mi ilgileniyordu? Bu çok şaşırtıcıydı. Bu çocuğun yapamadığı bir şey var mıydı!? Bir dakika bu şiiri tanıyordum. Kimdi yazarı... kimdi..Atilla İlhan. Hatırladım.

"Seni kalbimde yanan ateşin ile 

Zihnimde oluşan hayallerin o ay parçası çehrenle 

Bana derinden bakan o gözlerindeki ışıltıyı göreceğim anları beklerken 

Kalbimin yanıp tutuştuğu anlarda 

Gelip o bu ateşi alevlendirerek 

Bana sarılarak beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim" Diye karşılık verdim. Şiir ezberlemeyi gerçekten severdim. Bir fenci de olsam sözel dersler arasında en iyi notlarım Edebiyat dersindeydi.

"Seni ellerinden tutup kanımın kaynadığı 

Kalbimin yerinden fırlayacağını hissettiğim anlarda 

O ıslak dudaklarınla beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim 

Ben seni o sensiz anlardaki bos ve değersiz geçen dakikalarda 

Kayıp zamanlarımızda, seni arayıp bulamadığım 

Çaresizlik içinde olduğum, içki sofralarını dost bildiğim anlarda sevdim" Atilla İlhanın Ben Seni Neden Mi Sevdim şiirini söylüyorduk. Kıtaları karışık söylüyorduk. Bize uygun olan bölümlerini. Bu çok romantikti ve bende dudaklarına yapışma hissi uyandırıyordu.Ona onu sevdiğimi söylemek istiyordum ama çok söylersem değeri kalmazdı. Anlamı kaçardı.

 "Korkuyorum! 

Hak ettiğin mutluluğu sana verememekten korkuyorum. 

Seni beni sevdiğinden fazla sevememekten korkuyorum. 

Senin sevgine layık olduktan sonra başkaları tarafından o sevgiyi kaybetmekten korkuyorum. 

Seni kazandım derken kaybetmekten korkuyorum."